ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5078

แมทธิว ปีเตอร์สันได้ยินคำพูดนี้แล้ว คนทั้งคนก็รู้สึกตกใจมาก เขาเอ่ยถามขึ้นโดยจิตใต้สำนึก : “คุณ....คุณรู้ได้ยังไง?!”

เอมิลี่หัวเราะเยาะ : “รหัสผ่านโทรศัพท์มือถือของคุณฉันแอบจำเอาไว้ตั้งนานแล้ว ทุกครั้งที่คุณอยู่ค้างที่คอนโดของฉัน ฉันจะใส่ยานอนหลับไว้ในไวน์ของคุณ หลังจากนั้นก็จะอาศัยช่วงที่คุณหลับลึก แอบดูข้อมูลในโทรศัพท์มือถือของคุณยังไงล่ะ รวมทั้งบันทึกการสนทนาของคุณกับคนอื่นๆ อีเมล์ และคลิปวิดีโอ รูปถ่ายที่คุณซ่อนอยู่ในโทรศัพท์มือถือ!”

แมทธิว ปีเตอร์สันด่าว่าออกมาอย่างลนลาน : “คุณ....คุณเลวทรามน่าไม่อายจริง!”

มุมปากของเอมิลี่ปรากฏรอยยิ้มออกมา แล้วพูดเหน็บแนม : “ทำไม? คุณคิดว่าฉันถูกคุณทำเล่นๆด้วยในสองสามปีนี้ จะไม่เหลือทางออกเอาไว้ให้ตัวเองซักหน่อยเลยอย่างนั้นเหรอ? ฉันจะบอกคุณให้นะ ฉันไม่มีเพียงแค่คลิปวิดีโอสกปรกโสมมพวกนั้นของคุณแค่นนั้น ยังมีหลักฐานที่เกี่ยวข้องกับที่คุณร่วมสมคบคิดกับคนอื่นยักยอกทรัพย์สินของกิจการด้วย! ช่วงครึ่งปีแรกคุณก็น้าวนำรับซื้อบริษัทผังAIแห่งหนึ่ง ใช้เงินห้าร้อยล้านดอลลาร์ของบริษัทไป แต่บริษัทนั้นก็เป็นแค่เปลือกเปล่าๆเท่านั้น เทคโนโลยีของการวาดรูปAIของเขาก็เป็นผลิตภัณฑ์ที่ไม่เติบโตอย่างเต็มที่ ไม่สามารถใช้งานทางธุรกิจได้เลย เงินห้าร้อยล้านดอลลาร์ที่รับซื้อมัน อย่างน้อยๆก็มีครึ่งหนึ่งที่ผ่านวิธีต่างๆนานาเข้ามาที่กระเป๋าของคุณ! คุณวางใจได้ วันนี้ฉันจะเอาหลักฐานพวกนี้ออกมา! ครึ่งชีวิตหลังของคุณก็ทำได้เพียงแค่ต้องติดคุกเท่านั้นแล้ว!”

แมทธิว ปีเตอร์สันได้ยินเนื้อหาเหล่านี้ คนทั้งคนสั่นเหมือนกับตะแกรง พลางโพล่งขึ้นมา : “เอมิลี่ คุณอยากได้เงินเท่าไหร่ผมสามารถให้คุณได้ แต่ถ้าหากคุณทำลายผม คุณจะไม่ได้อะไรเลย!”

เอมิลี่หัวเราะเยาะ : “เอาสิ ให้ฉันหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์ เพียงแค่เงินเข้าบัญชี ต่อไปคุณก็เดินไปในทางที่คุณสะดวก ฉันก็จะข้ามทางที่ยากลำบากของฉัน อย่างมากๆฉันก็เกษียณก่อนล่วงหน้า ชีวิตนี้ก็จะไม่อยู่ในวงการออกแบบอีกแล้ว!”

แมทธิว ปีเตอร์สันแทบจะตอบรับโดยไม่ทันได้คิด พลางเอ่ยขึ้น : “ไม่มีปัญหา! หนึ่งร้อยล้านดอลลาร์!”

เฟ่ยเข่อซินที่อยู่ข้างๆเวลานี้หัวเราะออกมาอย่างลึกซึ้ง พลางเอ่ยขึ้น : “คุณปีเตอร์สัน หนึ่งร้อยล้านดอลลาร์ ฉันเตือนคุณว่าไม่ต้องให้หรอก มันไม่มีความหมาย”

เอมิลี่ได้ยินคำพูดนี้แล้ว ก็โพล่งออกมา : “เงินนี้เขาจะพูดอะไรก็ต้องให้ฉัน! ถ้าไม่ให้ ฉันก็จะเอาหลักฐานทั้งหมดให้กับตำรวจ!”

เฟ่ยเข่อซินมองเอมิลี่แวบหนึ่ง ยิ้มนิ่งๆพลางเอ่ยขึ้น : “อย่ามาฝันกลางวันตรงนี้เลย อย่าพูดถึงร้อยล้านดอลลาร์เลย แม้แต่หนึ่งดอลลาร์ ก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะให้คุณ”

เอมิลี่เอ่ยถามขึ้นด้วยจิตใต้สำนึก : “มีสิทธิอะไร?! ถ้าหากเขาไม่ให้ฉัน ฉันก็จะทำให้เขาเข้าไปอยู่ในคุก!”

แมทธิว ปีเตอร์สันมองเฟ่ยเข่อซินอย่างลนลาน พลางอธิบายอย่างหน้าซีด : “คุณหนูเฟ่ยอย่าเข้าใจผิดนะครับ เรื่องพวกนั้นที่เอมิลี่พูดมาผมไม่เคยทำ ผมรับปากว่าจะให้เงินเธอ เพียงแค่ไม่อยากให้เธอมาทำลายชื่อเสียงของผมตอนที่อยู่ข้างนอก....”

เฟ่ยเข่อซินหัวเราะเยาะกับคำแก้ตัวของเขาพลางเอ่ยขึ้นนิ่งๆ : “คุณปีเตอร์สันคุณอย่าลืมนะคะ ว่าตระกูลเฟ่ยเป็นหุ้นส่วนที่ใหญ่ที่สุดของบริษัทพวกคุณ คุณใช้ประโยชน์จากตำแหน่งประธานกรรมการบริษัทมาหาผลประโยชน์ส่วนตัว นี่ก็คือการรับสินบน อีกทั้งยังสงสัยว่าเป็นการฟอกเงินด้วย ล่วงละเมิดสิทธิของผู้อื่น และเป็นผลประโยชน์ของหุ้นส่วนทั้งหมดของบริษัทพวกคุณ รวมทั้งตระกูลเฟ่ยของพวกเราด้วย! ส่วนฉันในฐานะที่เป็นผู้นำตระกูลเฟ่ย มีอำนาจที่จะขอให้FBIสำนักงานสอบสวนกลางออกมาดำเนินการตรวจสอบคดีการรับซื้อกิจการ ดังนั้น ไม่ว่าเอมิลี่จะมีหลักฐานหรือไม่ ก็ไม่ได้มีความหมายสำหรับคุณอยู่แล้ว เพราะFBIจะต้องหาตัวคนรับผิดชอบของบริษัทที่ถูกรับซื้อได้อย่างแน่นอน ตรวจสอบให้ความจริงปรากฏออกมา!”

“แล้วอีกอย่าง ยังมีพฤติกรรมของคุณกับคนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ไม่ว่าเอมิลี่จะมีหลักฐานหรือเปล่านั้น ฉันก็มีหน้าที่รายงานความผิดต่อFBI ให้FBIดำเนินการตรวจสอบ วิธีการของFBIคุณเองก็ควรจะรู้ ว่าต่อให้พวกคุณสองคนลบข้อมูลในโทรศัพท์มือถือของพวกคุณตอนนี้ พวกเขาก็มีวิธีที่จะกู้กลับคืนมาได้ และถ้าหากสืบว่าเรื่องนี้เป็นความจริง ครึ่งชีวิตที่เหลืออยู่ของคุณ ก็อาจจะต้องใช้ชีวิตอยู่ในคุกจริงๆก็ได้!”