แมทธิว ปีเตอร์สันได้ยินคำพูดนี้แล้ว ตรงหน้ามืดลงแทบจะสลบไป หลังจากนั้นเขาก็คุกเข่าลงตรงหน้าเฟ่ยเข่อซินลงโดยไม่ต้องคิด พลางสะอึกสะอื้นเอ่ยพูดขึ้น : “คุณหนูเฟ่ย ผมคือประธานกรรมการบริษัท ถ้าหากผมถูกFBIจับตัวไป ราคาหุ้นของบริษัทก็จะต้องตกลงอย่างแน่นอน ถึงตอนนั้นการลงทุนของตระกูลเฟ่ยก็จะได้รับความเสียหายด้วยเช่นกัน ขอร้องล่ะให้คุณเห็นแก่ตรงจุดนี้ และได้โปรดปล่อยผมไป คุณเองก็คงไม่หวังที่จะเห็นการลงทุนของตระกูลเฟ่ยสองสามพันล้านดอลลาร์ได้รับความเสียหายหรอกใช่ไหมครับ.....”
เฟ่ยเข่อซินเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชา : “ประธานกรรมการบริษัทมีข่าวอื้อฉาวออกมา ในช่วงเวลาสั้นๆจะมีผลกระทบกับราคาหุ้นอยู่จริงๆ แต่พื้นฐานกิจการของบริษัทพวกคุณ ไม่ได้อยู่ที่คุณเพียงคนเดียว ดังนั้นเพียงแค่รอผลกระทบของข่าวอื้อฉาวนี้ค่อยๆหายไป ราคาหุ้นของบริษัทก็จะสูงกลับขึ้นมาได้อย่างแน่นอน”
หยุดชะงักไปแล้วเฟ่ยเข่อซินก็เอ่ยพูดขึ้นต่อ : “ส่วนที่ตระกูลเฟ่ยมีนั้นก็คือเงินทุน แล้วก็มีเวลาและความอดทนด้วยเช่นกัน ถึงตอนนั้นสามารถใช้ประโยชน์ราคาหุ้นที่ตกลงในช่วงนี้ ราคาต่ำจากหุ้นส่วนในมือที่ไม่ได้มีเงินทุนมากขนาดนี้ รวมทั้งเวลาและความอดทนที่ไม่ได้มีมากมายขนาดนี้ด้วยแล้ว รับซื้อหุ้นส่วนที่มากยิ่งขึ้น รอให้ตระกูลเฟ่ยได้รับสิทธิในการออกเสียง ก็สามารถแต่งตั้งประธานกรรมการบริษัทคนใหม่ขึ้นมารับช่วงบริษัทของพวกคุณได้ หากเป็นแบบนี้ รอให้ราคาหุ้นสูงขึ้นมา ตระกูลเฟ่ยไม่เพียงแค่จะสามารถควบคุมบริษัทของพวกคุณได้เท่านั้น ยังจะสามารถอาศัยโอกาสนี้หาเงินได้เป็นจำนวนมากอีกด้วย”
“เพราะฉะนั้น ถ้าหากคุณถูกFBIจับตัวไป สำหรับตระกูลเฟ่ยแล้ว ไม่เพียงแค่จะไม่ได้รับความเสียหายเท่านั้น แต่กลับยังเป็นโอกาสที่ดีในการกดราคาให้ต่ำลงด้วย!”
พูดมาถึงตรงนี้แล้ว เฟ่ยเข่อซินก็นึกอะไรขึ้นมาได้ จึงเอ่ยพูดต่อ : “อ่อใช่สิ ถึงแม้ว่าคุณจะมีหุ้นส่วนอยู่10%อยู่ในบริษัท แต่เนื่องจากว่าคุณมายึดครองทรัพย์สินของบริษัท ทำให้บริษัทได้รับความเสียหายโดยตรงเป็นห้าร้อยล้านดอลลาร์ ส่วนความเสียหายทางอ้อมนั้นอาจจะถึงหนึ่งพันล้านดอลลาร์หรืออาจจะมากกว่านั้น เรื่องนี้ บริษัทจะต้องฟ้องร้องเรียกค่าชดเชยอย่างแน่นอน;”
“และศาลเองก็จะต้องเอาเงินสองสามร้อยล้านที่คุณได้มาอย่างผิดกฎหมาย ยึดทรัพย์มาแล้วจ่ายชดใช้ให้กับบริษัททั้งหมด แต่แม้จะเป็นแบบนี้ คุณก็ยังติดหนี้ของบริษัทอีกสองสามร้อยล้านดอลลาร์ หนี้นี้ ทางศาลจะต้องให้คุณใช้ทรัพย์สินส่วนตัวของคุณมาชดใช้อย่างแน่นอน เช่นนี้แล้ว นอกจากคุณจะต้องเอาที่ได้มาอย่างผิดกฎหมายออกมาแล้ว ก็ยังต้องจ่ายความเสียหายนอกเหนือจากนั้นอย่างน้อยๆก็สองสามร้อยล้านดอลลาร์ คุณเชื่อได้เลยว่าทีมทนายของตระกูลเฟ่ย พวกเขาจะต้องพยายามให้ได้มาซึ่งตัวเลขที่สูงที่สุดอยู่แล้ว”
แมทธิว ปีเตอร์สันรู้สึกได้ถึงความวิงเวียนนี้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว แทบจะคิดไม่ถึง ว่าเฟ่ยเข่อซินจะกำจัดตัวเองให้สิ้นซากแบบนี้
แต่เฟ่ยเข่อซินก็ยังเอ่ยพูดขึ้นต่อ : “นอกจากจะให้คุณชดใช้ความเสียหายของบริษัทแล้ว ศาลก็ยังจะตัดสินลงโทษปรับให้คุณจ่ายเงินค่าปรับเป็นจำนวนมาก ถึงตอนนั้นถ้าหากเงินสดของตัวคุณเองไม่พอจ่ายค่าชดใช้หรือค่าปรับ ศาลก็จะต้องบังคับให้คุณขายหุ้นมาจ่าย อีกทั้งฉันคาดการณ์ไว้ว่าเรื่องนี้ผลักดันมาถึงขั้นนี้ได้ไม่นานนักหรอก และคงจะเป็นช่วงที่ราคาหุ้นตกลงจนถึงขั้นต่ำสุด เช่นนี้แล้ว หุ้น10%ของคุณ ก็จะถูกตระกูลเฟ่ยประมูลในราคาที่ต่ำสุด ส่วนเงินทุนประมูลขายที่ได้มาทั้งหมด หลังจากที่จ่ายค่าชดใช้และค่าปรับแล้ว เกรงว่าก็คงจะเหลือไม่เท่าไหร่แล้วล่ะ”
ว่าแล้ว เฟ่ยเข่อซินก็พูดเสริมขึ้นมาอีกครั้ง : “อ่อใช่สิ แล้วก็ยังมีเรื่องคุณกับเด็กที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะนั่น ถ้าหากเรื่องนี้ถูกพิสูจน์ความจริงแล้ว ไม่ว่าอีกฝ่ายจะยินยอมหรือไม่ก็ตาม คุณก็จะต้องรับกับสิ่งที่คุณต้องรับผิดชอบทางกฎหมาย ถ้าหากทนายของอีกฝ่ายอาศัยจังหวะนี้โจมตีคุณ อย่างน้อยๆคุณก็ยังต้องจ่ายค่าชดเชยอีกเป็นสิบล้าน แบบนี้แล้ว คุณอาจจะไม่เหลืออะไรเลยก็ได้!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...