คิดมาถึงตรงนี้แล้ว ในใจของเขาก็เข้าใจถึงสถานการณ์อย่างชัดเจนแล้ว จึงแอบคิด : “ฉันจะต้องหนี ยิ่งเร็วยิ่งดี! ทางที่ดีที่สุดก็คือคืนนี้จะต้องออกไปจากที่สหรัฐอเมริกา!”
หลังจากที่ตัดสินใจแล้ว แมทธิว ปีเตอร์สันก็ค่อยๆลุกขึ้นยืน เขาเอ่ยพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่รู้สึกเสียใจ : “ขอให้คุณหนูเฟ่ยวางใจได้ คืนนี้ผมจะไปมอบตัวกับตำรวจ สิ่งที่ผมควรจะรับผิดชอบ ผมก็จะไม่หนีเป็นอันขาด!”
พูดจบแล้ว เขาก็อาศัยช่วงที่เฟ่ยเข่อซินไม่ได้ระวัง หันหลังวิ่งออกไปทางด้านนอก
คนขับรถของเขารออยู่ข้างนอกแล้ว เครื่องบินส่วนตัวของเขาก็อยู่ที่สนามบิน เพียงแค่ตัวเองสามารถออกไปจากประตูห้องประชุมนี้ไปได้ ก็สามารถรีบไปสนามบินได้ภายในเวลาครึ่งชั่วโมง
เพียงแค่ขึ้นเครื่องได้แล้ว ก็จะสามารถออกไปจากสหรัฐอเมริกาได้ในคืนนี้อย่างแน่นอน เพียงแค่ออกไปจากที่สหรัฐอเมริกา ตัวเองก็จะสามารถรักษาทรัพย์สินส่วนใหญ่เอาไว้ได้และในขณะเดียวก็ก็รักษาความอิสระของตัวเองเอาไว้ได้ด้วยเช่นกัน
หากขึ้นเครื่องไปไม่ทัน ทรัพย์สินและความอิสระเกรงว่าจะไม่มีอีกแล้ว!
แมทธิว ปีเตอร์สันที่จู่ๆจะเผ่นหนีไป เฟ่ยเข่อซินก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองในทันที และแมทธิว ปีเตอร์สันคิดว่าตัวเองจะสามารถหนีไปได้นั้น จู่ๆเขาก็รู้สึกว่าร่างขยับไม่ได้ คนทั้งคนถูกบีบคอเอาไว้ ไม่สามารขยับได้
เขาหันกลับไปมองโดยจิตใต้สำนึก พบว่าเป็นเย่เฉินที่ยื่นมือออกมาจับคอเสื้อตัวเองเอาไว้
เย่เฉินเวลานี้ใบหน้ามีรอยยิ้มอยู่เล็กน้อยพลางเอ่ยขึ้นมา : “คุณปีเตอร์สัน รีบร้อนขนาดนี้จะไปไหนอย่างนั้นเหรอ?”
แมทธิว ปีเตอร์สันแสร้งทำเป็นสงบนิ่งอย่างรวดเร็ว : “คุณเย่ เมื่อครู่นี้ผมก็บอกแล้วว่าจะไปมอบตัวกับตำรวจ.....”
เย่เฉินพยักหน้าลง หัวเราะพลางเอ่ยขึ้น : “ยอมมอบตัวเองเป็นเรื่องที่ดี แต่ไม่จำเป็นจะต้องไปเองนี่ครับ อีกทั้งระดับคนสำคัญของสังคมอย่างคุณทำความผิด โดยทั่วไปแล้วก็ไม่พ้นทางตำรวจเป็นคนจัดการหรอก ล้วนแต่เป็นFBIที่เป็นฝ่ายออกหน้ามาด้วยตัวเอง เพราะฉะนั้นให้คุณหนูเฟ่ยติดต่อไปยังFBI ให้พวกเขามารับคุณที่นี่จะดีกว่า”
เฟ่ยเข่อซินหัวเราะออกมาอย่างไม่ใส่ใจนักพลางเอ่ยขึ้น : “คุณลืมที่ฉันพูดไปแล้วเหรอคะ? หุ้นของคุณจะต้องรอประมูลในราคาที่ต่ำ ใช้เอามาชดเชยความเสียหายของบริษัท ส่วนสุดท้ายแล้วจะยังเหลือหรือเปล่า และเหลือเท่าไหร่ ก็จะต้องให้คุณไปค่อยๆรออยู่ในคุกก็แล้วกัน”
ระหว่างนั้น หยวนจื่อซูก็เดินกลับมาจากทางด้านนอกเรียบร้อยแล้ว
เขามาอยู่ตรงหน้าของเฟ่ยเข่อซิน พลางเอ่ยขึ้นอย่างนอบน้อม : “คุณหนู โทรหาผู้รับผิดชอบของFBIแล้วครับ พวกเขาให้ความสำคัญมาก ส่งคนจากฐานFBIที่พรอวิเดนซ์ ส่งผู้สอบสวนระดับสูงมาแล้ว พวกเขากำลังนั่งเฮลิคอปเตอร์มา อีกสิบนาทีก็จะถึงแล้วครับ”
ที่สหรัฐอเมริกา อิทธิพลของตระกูลเฟ่ยถึงแม้จะพูดได้ว่าไม่ได้มีสูงที่สุด แต่ก็เป็นหนึ่งในตระกูลที่มีอิทธิพลสูงที่สุดด้วยเช่นกัน สำหรับตระกูลแบบนี้แล้ว ผู้รับผิดชอบของFBIล้วนแต่รับประกันในการตอบสนองทั้ง7วันทุก24ชั่วโมง มีสถานการณ์อะไรก็ล้วนแต่จะพร้อมที่จะช่วยแก้ปัญหา
ดังนั้น หยวนจื่อซูโทรไปเพียงสายเดียว ทางฝ่ายนั้นก็ตอบสนองในทันที

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...