ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5085

ส่วนหลินหว่านเออร์ก็ยืนอยู่ตรงนั้น มองอีกฝ่ายด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้ม จนกระทั่งผู้อาวุโสคนนั้นมาตรงหน้าเธอ

ผู้อาวุโสยืนนิ่งอยู่ตรงด้านหน้าของเธอ หายใจหอบอยู่บ้าง พลางเอ่ยพูดขึ้นด้วยความตื่นเต้น : “คุณหนู เป็นคุณจริงๆ! คุณมาที่นี่ได้อย่างไร?”

หลินหว่านเออร์ยิ้มออกมาเล็กน้อย : “มาขอพักอาศัยชั่วคราว สะดวกไหมคะ?”

“สะดวก สะดวก!”ผู้อาวุโสรีบพยักหน้าลง จากนั้นก็เอ่ยถามขึ้น : “คุณหนูมาคนเดียวหรือ? เหล่าจางไม่ได้มาด้วยใช่ไหม?”

“ไม่ค่ะ” หลินหว่านเออร์ส่ายหน้าเล็กน้อย : “อีกสองสามวันเหล่าจางก็จะต้องไปหัวเซี่ยอีก”

ว่าแล้วหลินหว่านเออร์ก็มองไปรอบๆพลางเอ่ยปากขึ้น : “เข้าไปคุยกันข้างในดีกว่าค่ะ มีบางเรื่องที่ฉันอยากจะขอให้คุณช่วย”

ผู้อาวุโสทำท่าทางเป็นการเชิญให้เข้าไปพลางเอ่ยขึ้นอย่างนอบน้อม : “เชิญคุณหนู!”

หลินหว่านเออร์พยักหน้าลง แล้วก้าวเข้าไปในประตูบานใหญ่นั้น

เข้าประตูใหญ่ไปแล้วสามารถเห็นได้ว่า ด้านในเรือนสี่ประสานนี้ใหญ่มากจนเหลือเชื่อ

หินสีฟ้าที่เป็นระเบียบปูออกมาตรงลานกว้าง อย่างน้อยๆก็หลายพันตารางเมตร

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน