ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5086

หลินหว่านเออร์ยิ้มเล็กน้อยแล้วเอ่ยขึ้น : “ความจริงแล้วฉันไม่อยากมาขอหาที่พึ่งกับคุณหรอก เพียงแต่ฉันอยากจะให้คุณช่วยสืบคนๆหนึ่งให้หน่อย”

“สืบคน?”ผู้อาวุโสรีบเอ่ยถามขึ้น : “คุณหนู ไม่รู้ว่าคนที่คุณต้องการจะสืบคือใคร? มีข้อมูลอะไรหรือเปล่า?”

หลินหว่านเออร์ว่า : “ฉันรู้เพียงแค่เขาชื่อเย่เฉิน เป็นผู้ชาย อายุคงจะอยู่ราวๆต่ำว่าสามสิบ”

ผู้อาวุโสเอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง : “คุณหนู เย่เฉินที่คุณบอก คือตัวอักษรตัวไหน?”

หลินหว่านเออร์คิดแล้วเอ่ยขึ้น : “เย่ คงจะเป็นเป็นเย่ใบไม้ แต่เฉินฉันไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าจะเป็นเฉินที่แปลว่าเช้าตรู่ หรือว่าเฉินที่แปลว่าดวงดาว หรือเฉินที่แปลว่าฝุ่นละออง ก็เป็นไปได้หมด คุณช่วยฉันหาหลักฐานประชากรแล้วเอารูปถ่ายออกมาดู เดี๋ยวฉันเทียบเอาเองก็ได้”

ว่าแล้ว หลินหว่านเออร์ก็เอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง : “เอาข้อมูลหลักฐานของประชากรมา คุณคงจะไม่มีปัญหาใช่ไหม?”

ผู้อาวุโสยิ้มแล้วเอ่ยขึ้น : “ไม่มีปัญหาหรอกครับ หลักฐานอะไรก็เอาออกมาได้ทั้งนั้น”

“ถ้าอย่างนั้นก็ดีเลยค่ะ” หลินหว่านเออร์รู้สึกโล่งใจอยู่เล็กน้อย พยักหน้าลง : “ถ้าอย่างนั้นก็ต้องรบกวนคุณจัดคนช่วยฉันจัดการหน่อยนะคะ”

ผู้อาวุโสกล่าว : “คุณหนูเกรงใจกันเกินไปแล้ว สามารถทำอะไรเพื่อคุณได้ เป็นเกียรติของพวกเราตระกูลซุน”

ว่าแล้วเขาก็เอ่ยพูดด้วยความเคารพนอบน้อมขึ้นอีกครั้ง : “คุณหนูรอซักครู่นะ ผมจะไปจัดการเลย!”

หลังจากนั้นสิบนาที

ผู้อาวุโสก็เคาะประตู หลังจากที่ได้รับการอนุญาตจากหลินหว่านเออร์แล้ว ถึงได้ผลักประตู แล้วค่อยๆเดินเข้ามาช้าๆ

และในมือของเขาก็ยังถือคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คเอาไว้อีกหนึ่งเครื่องด้วย