หลินหว่านเออร์ส่ายหน้าอย่างห่อเหี่ยว พลางพึมพา : “ไม่มีเบาะแสอื่นๆแล้ว รู้เพียงแค่เขาชื่อเย่เฉิน”
ผู้อาวุโสใช้ปลายลิ้นแตะที่เพดาน : “คนที่ชื่อเย่เฉินทั้งหมด ข้อมูลอยู่ในนี้แล้ว ถ้าหากเขาไม่ได้โกหก ถ้าอย่างนั้นเขาจะเป็นคนจีนโพ้นทะเลหรือเปล่าครับ? ถึงแม้ว่าจะชื่อเย่เฉิน ก็เป็นคนจีนเหมือนกันแต่ถือสัญญาติอื่น?”
หลินหว่านเออร์ว่า : “เขาบอกแล้วว่าเขาเป็นคนหัวเซี่ย แต่ก็ไม่ได้ตัดสถานการณ์ที่คุณบอกออกไปนะ เพราะถึงอย่างไรการยอมรับของมาตุภูมิของคนจีนโพ้นทะเลหลายๆคนแข็งแกร่งมากเช่นกัน กับข้างนอกก็พูดว่าตัวเองเป็นคนหัวเซี่ย แต่ถ้าหากเป็นแบบนั้น ประเทศเป็นสองร้อยกว่าประเทศในโลกนี้ ฉันก็คงทำได้เพียงงมเข็มในมหาสมุทรแล้ว.....”
พูดมาถึงตรงนี้แล้ว หลินหว่านเออร์ก็เงยหน้าขึ้นมาอย่างไม่ยอม แล้วเอ่ยถามกับผู้อาวุโส : “จะเป็นไปได้แบบหนึ่งไหมคะ สถานะของเขาที่อยู่ในระบบจะถูกสร้างรหัสลับเอาไว้?”
“สร้างรหัสลับ?” ผู้อาวุโสขมวดคิ้วขึ้น พลางเอ่ยพูดขึ้นมา : “สถานการณ์ที่เพิ่มรหัสเข้ามานั้นก็มีอยู่จริงๆ คนที่มีสถานะพิเศษ ข้อมูลที่เกี่ยวข้องจะถูกสร้างรหัสลับขึ้นมา ไม่เพียงแค่เพื่อเป็นการรับประกันว่าข้อมูลเหล่านี้ที่สร้างรหัสขึ้นมาจะไม่ถูกสืบค้นออกมา ในระบบก็ไม่สามารถเอาเนื้อหาของรหัสลับออกมาได้ด้วย”
หลินหว่านเออร์เอ่ยถามเขา : “โดยทั่วไปแล้วตรรกะการเพิ่มรหัสลับเป็นอย่างไรคะ?”
ผู้อาวุโสกล่าว : “ที่ผมรู้ ตรรกะการเพิ่มรหัสลับมีอยู่สองแบบ แบบที่หนึ่งคือ ข้อมูลสถานะของเขาจะถูกลบออกจากระบบทั้งหมด แล้วจะเอาข้อมูลมาบันทึกอยู่ในระบบที่แยกออกจากกัน ระยะหลังก็จะไม่สามารถเชื่อมต่อใดๆกับอินเตอร์เน็ตได้ นั่นก็คือ ข้อมูลที่แท้จริงของเขาจะเก็บบันทึกเอาไว้เพียงแค่ในระบบในระยะหลังเท่านั้น ภายนอกใครก็จะไม่สามารถสืบหาเบาะแสใดๆได้ ;”
“แบบนี้ โดยพื้นฐานแล้วเป็นการระงับการค้นหาของคนอื่นในรูปแบบของการหว่านแห และเหมือนกับคุณแบบนี้ หากจำเป็นที่จะต้องใช้ระบบนี้ค้นหาสถานการณ์ของใครคนหนึ่งท่ามกลางผู้คนที่มากมาย เป็นไปไม่ได้ที่คุณจะรู้หมายเลขบัตรประชาชนของเขา ถ้าหากคุณรู้หมายเลขบัตรประชาชาของเขา ก็เท่ากับว่าคุณควบคุมข้อมูลที่แท้จริงของเขาได้แล้ว แบบนี้คุณเองก็ไม่จำเป็นต้องใช้ระบบนี้เพื่อไปหว่านแหแล้ว”
หลินหว่านเออร์เอ่ยพูดขึ้นอย่างทอดถอนใจ :“พูดแบบนี้ วิธีการสร้างรหัสลับก็เป็นวิธีที่ฉลาดมากเลย คนที่ไม่ค่อยรู้จักและเข้าใจเขาก็จะหาเขาในระบบไม่เจอ คนที่เข้าใจเขาก็เป็นไปไม่ได้ที่จะหาข้อมูลในระบบของเขาได้อีก ต่อให้เป็นคนที่รู้จักเขามาหา ใส่ชื่อและหมายเลขบัตรประชาชนของเขา ผลลัพธ์ที่แท้จริงออกมา ก็หาเบาะแสอะไรไม่ได้อยู่ดี”
“ใช่ครับ”ผู้อาวุโสพยักหน้าลงแล้วเอ่ยขึ้น : “บางคนที่มีสถานะที่พิเศษมากๆ จะใช้วิธีนี้เพื่อเป็นการปิดบัง แบบนี้สามารถทำให้คนหนึ่งคนจะทำอะไรโดยไม่สนใจว่าใครจะเป็นอย่างไรได้เลยจริงๆ ทุกอย่างล้วนแต่เป็นความจริง แต่ทุกอย่างก็ทำให้คนที่มีความตั้งใจต่อเขาไม่สามารถหาหลักฐานข้อมูลได้เลย ”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...