ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5089
ผู้อาวุโสตอบ : “ถ้าหากเป็นแบบแรกข้อมูลทั้งหมดซ่อนขึ้นมาแล้ว ทำให้คนๆนี้เหมือนกับไม่เคยปรากฏตัวขึ้นมาในโลกใบนี้ ข้อมูลก่อนที่เขาเกิดก็จะถูกลบทิ้งไปด้วย”
“ถ้าหากเป็นแบบที่สอง ก็จะต้องดูว่าคนที่ซ่อนข้อมูลของเขานั้นทำอย่างไร บางคนเป็นเพราะจุดประสงค์บางอย่าง อาจจะกำจัดทิ้งไปทั้งหมด แต่บางคนถ้าหากต้องการสร้างภาพลวงตาที่อยู่เบาะแสที่ไม่ชัดเจน นั่นก็จะไม่ลบข้อมูลก่อนหน้า เนื่องจากว่าข้อมูลเหล่านี้ยังจะต้องมีการเปิดเผยออกมา ตอบสนองคนที่ตั้งใจจะสืบหา”
“อย่างเช่น คนๆหนึ่งเรียนจบมหาวิทยาลัยตอนอายุ22 เนื่องจากเป็นเพราะสาเหตุใดสาเหตุหนึ่ง ต้องการให้เขาหายไป เช่นนั้นข้อมูลก่อนที่เขาจะอายุ22ก็จะไม่ลบทิ้งไป เพียงแต่จะเพิ่มในข้อมูลของเขาว่าเป็นบุคคลที่หายสาบสูญไปแล้ว หรืออาจจะเป็นสัญลักษณ์ว่าตายไปแล้ว ข้อมูลเหล่านี้ก็จะไม่เพิ่มรหัสลับ ต่อให้เป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจทั่วไปที่มีสิทธิในระดับต่ำที่สุดก็สามารถหาข้อมูลของเขาก่อนที่จะหายสาบสูญไปได้อย่างง่ายดาย”
หลินหว่านเออร์ดวงตาเป็นประกาย แล้วโพล่งถามออกมา : “ในข้อมูลที่คุณให้ฉันเมื่อกี้ รวมเย่เฉินที่หายสาบสูญและตายไปแล้วด้วยไหมคะ?”
อาวุโสตอบกลับ : “รวมหายสาบสูญ แต่ไม่ได้รวมที่ว่ามั่นใจว่าตายไปแล้ว”
จู่ๆหลินหว่านเออร์ก็นึกขึ้นได้ ว่าเมื่อครู่นี้ตัวเองเห็นข้อมูลเด็กๆจำนวนไม่น้อยเลยจริงๆ
เพียงแต่ตอนที่เห็นรูปเด็ก ก็ล้วนแต่มองข้ามไปเลย ไม่ได้ดูข้อมูลโดยสังเขปของเด็กๆเหล่านี้อย่างละเอียด
แต่สถานการณ์แบบหนึ่งที่มองข้ามไปแบบนี้ นั่นก็คือ : ถ้าหากรูปถ่ายเด็กคนนี้ ไม่ใช่สภาพจริงของเด็กในตอนนี้ และเด็กคนนี้หายตัวไปตอนเด็ก และไฟล์ข้อมูลของเขาก็หยุดอยู่ตอนที่เขายังเป็นเด็ก ไม่มีการอัพเดท สถานการณ์แบบนี้ เมื่อครู่ตัวเองก็มองข้ามไปเลยเช่นกัน
ดังนั้นเธอจึงรีบเอ่ยพูดขึ้นกับผู้อาวุโส : “ฉันขอดูข้อมูลของคนที่หายสาบสูญไปอีกครั้งก่อน ถ้าหากหาไม่เจอ คุณช่วยหาข้อมูลที่เกี่ยวข้องของคนที่ตายไปแล้วให้ฉันหน่อย”
ผู้อาวุโสได้ยินเธอพึมพำ ก็อดที่จะเอ่ยขึ้นมาไม่ได้ : “เย่ฉางอิง อานเฉิงซี? สามีภรรยาคู่นี้ ยี่สิบกว่าปีก่อน เป็นบุคคลที่มีอำนาจมากในเย่นจิงนี่!”
หลินหว่านเออร์เอ่ยถามเขา : “คุณเคยได้ยิน?”
“ไม่ใช่เพียงแค่เคยได้ยินหรอก”ผู้อาวุโสพูดขึ้นอย่างจริงจัง : “ผมเคยไปสนิทสนมกับตระกูลเย่ คฤหาสน์หลังเก่าของตระกูลเย่อยู่ห่างจากที่นี่ก็ไม่นับว่าไกลนัก เดินไปประมาณครึ่งชั่วโมงก็ถึง ตระกูลเย่อยู่ในสามอันดับแรกของตระกูลชั้นนำแห่งหัวเซี่ย ตอนนั้นเย่ฉางอิงเป็นผู้อยู่เบื้องหลังที่โดดเด่นที่สุดของตระกูลเย่ ภรรยาของเขาอานเฉิงซีแทบจะเป็นคนลงทุนทั้งซิลิคอนแวลลีย ใช่แล้ว ตระกูลอานที่อยู่เบื้องหลังอานเฉิงซี อยู่ในอันดับ2ที่สหรัฐอเมริกา”
“แบบนี้นี่เอง!” หลินหว่านเออร์พยักหน้าลง พลางเอ่ยขึ้นมาอย่างทอดถอนใจ : “มิน่าล่ะอานเฉิงซีชื่อนี้ถึงได้คุ้นหูขนาดนี้ เหมือนฉันเคยเห็นชีวประวัติเกี่ยวกับเธอมาก่อน”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...