ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 509
บทที่ 509
เมื่อเย่เฉินได้ยินเช่นนี้ก็ส่ายหัวเล็กน้อยและพูดเบาๆว่า “ช่างมันเถอะหงห้า เรื่องบางเรื่องเราก็ต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับมัน”
หงห้ามองไปที่หม่าหลันด้วยสายตาที่เกลียดชัง ซึ่งตอนนี้นั้นกลับรู้สึกกระสับกระส่าย
ในตอนนี้ หม่าหลันนั้นไม่กล้าที่จะพูดเรื่องเงินอีกต่อไป ได้แต่รู้สึกไม่ยุติธรรมอยู่ในใจ
ในขณะนั้นเอง ก็มีรถหลายคันมาจอดที่ลานจอดของวิลล่า เฉินจื๋อข่ายได้ทำการจับคนห้าคนมัดเอาไว้ แล้วพาเดินเข้ามาข้างใน
ใบหน้าของทั้งห้าคนนี้นั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เมื่อเข้ามาเห็นเหอเหลียน ชายหนุ่มคนนั้นก็โพล่งพูดออกไปว่า “แม่ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่？！”
เมื่อเหอเหลียนมอง ก็เห็น สามี ลูกสาวลูกเขยรวมถึงลูกชายและลูกสะใภ้ ทั้งหมดโดนจับมาที่นี่ เธอร้องไห้ออกมาอย่างโหยหวน
“ฉันขอโทษพวกเธอจริงๆ ฉันขอโทษจริงๆ โทษฉันเถอะ….โทษฉันที่พาพวกเธอมาลำบากแบบนี้... ”
ชายอายุราวห้าสิบรีบถามว่า “ภรรยา นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่？！”
เย่เฉินมองไปที่เขาและพูดด้วยเสียงที่เย็นชาว่า “ภรรยาของคุณนั้นไปโกงคนอื่นเขามา คุณรู้เรื่องนี้ไหม？”
“ผม...ผมไม่รู้” ชายคนนี้กล่าวอย่างหลบๆ
เมื่อเย่เฉินเห็นปฏิกิริยาของเขา ก็หัวเราะออกมา “ยังจะปากแข็งกับฉันอีกเหรอ？ภรรยาของคุณเป็นเจ้ามือพนันมาตั้งหลายสิบปี หล่อนเป็นคนยังไง ไม่รู้ก็แปลกแล้ว！”
เมื่อพูดจบ ก็มองไปที่คนห้าคนตรงนั้น และถามว่า “ใครเป็นลูกชายและลูกสาวของเหอเหลียน？”
ชายหนุ่มและหญิงสาวยกมือขึ้นอย่างงงงวย ตอนนี้พวกเขายังคงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เย่เฉินมองไปที่พวกเขา ยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า “ฉันได้ยินมาว่าพวกเธอล้วนเป็นนักศึกษาชั้นนำจากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง แล้วพวกเธอรู้หรือไม่ว่าเงินที่ส่งพวกเธอเรียนนั้นมาจากไหน?”
ชายคนหนึ่งตะโกนว่า “ผมไม่ได้มาจากครอบครัวเขา ผมเป็นแค่ลูกเขยเท่านั้น...”
เย่เฉินพยักหน้า “ลูกเขยก็ไม่เว้น！ได้ยินมาว่านายทำพวกเงินกู้นี่ ไหนนายลองบอกฉันสิ ว่านายโกงคนหนุ่มสาวไปกันกี่คนแล้ว？”
“ฉัน...ฉัน..”
เย่เฉินพูดอย่างเย็นชาว่า “นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ถ้าฉันยังได้ยินนายพูดจาไร้สาระกันอีก นายไม่ต้องไปขุดถ่านหินที่เหมืองถ่านหินดำแล้ว ไปขุดหลุมฝังตัวเองดีกว่า อนาคตในอีกสิบล้านปี นายก็จะได้กลายมาเป็นถ่านหินซะเอง！”
หญิงสาวหน้าตาดีอีกคนร้องไห้และพูดว่า “ฉันเป็นแค่ลูกสะใภ้ของพวกเขาเท่านั้น ฉันไม่ได้ทำอะไรที่โหดร้ายทารุณไร้มนุษยธรรมแลยนะ！”
เย่เฉินถามกลับไปว่า “ฉันได้ยินมาว่าที่บ้านเธอเองก็เปิดธุรกิจคาสิโนไม่ใช่เหรอ？”
----------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...