ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5091
ผู้อาวุโสลังเลอยู่พักหนึ่ง ก็ยังเอ่ยพูดขึ้น : “คุณหนู ตอนนี้ยังจะมั่นใจ100%ไม่ได้ ว่าเย่เฉินที่คุณต้องการหาก็คือเย่เฉินคนนี้! ถ้าหากเย่เฉินคนนี้หายสาบสูญไป กับคนนั้นที่คุณหาอยู่เพียงแค่คล้ายกัน นั่นก็ไม่ใช่ว่าจะถูกการคาดเดาแบบนี้ทำให้ไปผิดทางหรือ? ถึงอย่างไรหน้าตาของเด็กๆก็ยังไม่ได้ถือว่าโตนัก เหมือนกับใครคนหนึ่งก็เป็นเรื่องปกติเหมือนกัน แต่เป็นไปได้มากที่ผ่านช่วงวัยรุ่นไปแล้ว ก็จะจะพัฒนาไปในอีกทิศทางที่แตกต่างไปจากเดินเลยก็ได้”
หลินหว่านเออร์พยักหน้าลง แล้วเอ่ยขึ้นมาอย่างจริงจัง : “ที่คุณพูดก็มีเหตุผล ถึงแม้ว่าลางสังหรณ์จะบอกฉัน ว่าเย่เฉินที่ฉันต้องการหา ควรจะเป็นเย่เฉินที่หายตัวไปเมื่อยี่สิบปีก่อน! แต่เรื่องแบบนี้ ก็ไม่สามารถเชื่อลางสังหรณ์มากเกินไปได้ อาศัยเพียงแค่รูปถ่ายในวัยเด็กเพื่อมายืนยันนั้นก็ดูจะรีบร้อนเกินไปจริงๆ”
คิดแล้วนั้น เธอก็กระพริบตาลง นึกอะไรขึ้นมาได้ หัวเราะพลางเอ่ยขึ้นมา : “ใช่แล้ว คุณสามารถช่วยหาข้อมูลของเย่ฉางอิงและอานเฉิงซีออกมาให้ได้ไหมคะ?”
ผู้อาวุโสว่า : “เย่ฉางอิงได้ครับ แต่อานเฉิงซีไม่ได้ เพราะว่าอานเฉิงซีสัญชาติอเมริกา หาก็หาได้เพียงแค่หลังจากที่เธอแต่งงานกับเย่ฉางอิง ข้อมูลที่ทิ้งเอาไว้กับทางการที่หัวเซี่ย”
“ไม่เป็นไรค่ะ” หลินหว่านเออร์เอ่ยขึ้น : “ฉันเพียงแต่ต้องการรูปของพวกเขาก็พอ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่มีปัญหา”ผู้อาวุโสรีบเอาข้อมูลของเย่ฉางอิงและอานเฉิงซีที่อยู่ในระบบออกมาอีกครั้ง
ตอนที่หลินหว่านเออร์เห็นรูปของเย่ฉางอิง รูปถ่ายขาวดำที่ดูหล่อเหลารูปนั้น คิ้วที่ขมวดเข้าหากันแน่นก็คลายออกในทันใด!
เธออดที่จะตีมือและหัวเราะด้วยความตื่นเต้นไม่ได้ : “ฮ่าๆ ลางสังหรณ์ของฉันถูกต้องแล้วล่ะ! เป็นเขาจริงๆ! เย่เฉินคนนั้นที่ฉันตามหา หน้าเหมือนกับเย่ฉางอิงคนนี้เลย!”
“คุณหนู เย่เฉินคนนั้นที่คุณเห็น หน้าตาเหมือนกับเย่ฉางอิงเลยอย่างนั้นหรือ?!”
พูดมาถึงตรงนี้แล้ว ผู้อาวุโสก็อดที่จะทอดถอนใจออกมาไม่ได้ : “นี่.....นี่ช่างเหลือเชื่อจริงๆ....ทั้งสองตระกูลตามหามาหลายปีขนาดนี้ก็หาเด็กไม่เจอ หลุดพ้นออกมาจากรากฐานของทั้งสองตระกูลนี้ และยังมีความสามารถขนาดนี้อีก ไม่เข้าใจเลยจริงๆ.....”
หลินหว่านเออร์หัวเราะ : “เขาก็มีชะตากรรมของเขา อีกทั้งยังเป็นชะตากรรมที่ยอดเยี่ยมมากอีกด้วย”
ผู้อาวุโสเอ่ยขึ้นด้วยความดีใจ : “น่าสงสัยจริงๆ ว่าเขาทำได้อย่างไรกัน”
หลินหว่านเออร์พยักหน้าลง และพูดอย่างตรงไปตรงมา : “ฉันเองก็สงสัยเหมือนกัน....แม้กระทั่งอยากจะสอดรู้สอดเห็นเสียด้วยซ้ำ.....”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...