ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5093
ผู้อาวุโสเอ่ยถามเธอ : “คุณหนู คุณจะพยากรณ์ดวงชะตาดูว่าจะสามารถดูร่องรอยของเขาได้หรือเปล่า?”
“นับดูไม่ได้หรอก” หลินหว่านเออร์ส่ายหน้า : “ฉันลองแล้ว รูปแฉกแสดงออกมาเป็นเห็นดอกไม้ท่ามกลางหมอก แยกแยะร่องรอยได้ยากมาก แต่ในนั้นมีคำบอกใบ้อยู่เป็นมังกรคะนองน้ำอยู่ในทะเล ซึ่งฉันรู้สึกว่าหลังจากที่เย่เฉินได้ผ่านชะตากรรมที่พิเศษบางอย่างมา ทำให้ชะตาชีวิตของเขายกขึ้นสูงจนถึงดวงชะตามังกรที่แท้จริง ระหว่างมนุษย์นั้น มีชะตากรรมหลากหลายแบบ และมีเพียงดวงชะตามังกรที่ได้รับความนับถือ ถ้าหากคนหนึ่งคนสามารถสำเร็จดวงชะตามังกรได้ ไม่ว่าจะอย่างไรฉันเองก็คิดคำนวณไม่ออกอยู่แล้วเช่นกัน”
ผู้อาวุโสเอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัย : “ยังมีเรื่องที่คุณคิดคำนวณไม่ออกอีกหรือ? ตอนนี้พวกเรามีข้อมูลสถานะตอนเด็กของเขาแล้ว คุณจะลองใช้ชะตาของเขานับดูอีกครั้งดูไหม?”
หลินหว่านเออร์ส่ายหน้า : “เซียนทำนายกั้วของฉันยังคำนวณเบาะแสเขาออกมาไม่ได้เลย การนับชะตาก็ยิ่งแล้ว”
ผู้อาวุโสถอนหายใจ : “ถ้าอย่างนั้นก็ตามที่คุณบอก ไปลองดูที่จินหลิง!”
ว่าแล้ว ผู้อาวุโสก็เอ่ยถามเธอขึ้นอีกครั้ง : “คุณหนู ถ้าไม่อย่างนั้นผมไปที่จินหลิงด้วยกันกับคุณแล้วกัน!”
หลินหว่านเออร์ไม่สนับสนุน เพียงแต่มองเขาแล้วเอ่ยขึ้น : “ฉันว่าเลือดลมคุณดูอ่อนแอ ร่างกายดูไม่จะไม่ค่อยดีนักนะคะ?”
“ใช่ครับ”ผู้อาวุโสฝืนหัวเราะออกมา : “ปีนี้ก็88แล้ว มีโรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง หลอดเลือดหัวใจ กล้ามเนื้อหัวใจ เคยทำขดลวดและบายพาส สองสามปีก่อนก็เป็นมะเร็งปอด ตัดปอดซ้ายไปข้างหนึ่ง แล้วก็ยังทำคีโมด้วย ร่างกายไม่ค่อยดีอย่างเห็นได้ชัด ไม่กี่วันก่อนหมอบอกว่าไตของผมเริ่มล้มเหลวแล้ว ผ่านไปช่วงหนึ่งก็จะต้องเริ่มฟอกเลือด แต่สถานการณ์อย่างผมนี้ คงรับกับความทรมานอะไรไม่ไหวแล้ว สามารถใช้ชีวิตต่อไปได้อีกสองปีผมก็พอใจแล้ว”
หลินหว่านเออร์ขมวดคิ้วแล้วเอ่ยถามเขา : “ปลูกถ่ายไตไม่ได้เหรอคะ?”
ผู้อาวุโสยิ้ม : “คุณดูร่างกายของผมสิ ยังสามารถจะทนรับการผ่าตัดใหญ่ๆแบบนั้นได้ไหม? คาดว่าพอขึ้นเตียงผ่าตัด ไตใหม่ยังไม่ทันได้ใส่เข้าไป คนก็คงจะไม่ไหวแล้ว”
“ก็ใช่” หลินหว่านเออร์พยักหน้าลง พลางเอ่ยขึ้นนิ่งๆ : “ฉันจับชีพจรให้คุณดีกว่า”
ว่าแล้ว ก็ไม่รอให้ผู้อาวุโสตอบรับ ก็หยิบเหรียญกษาปณ์ทองแดงออกมาจากในกระเป๋าเก้าเหรียญ
จากนั้น เธอก็เอาเหรียญกษาปณ์ทองแดงเก้าเหรียญนั้นวางลงบนโต๊ะน้ำชาที่อยู่ตรงหน้า เหมือนกับเมื่อก่อน เอาเหรียญเฉลี่ยแบ่งออกเป็นสามแถว ในแนวทแยง หยิบขึ้นมาสามเหรียญโยนลงบนโต๊ะ
หลังจากนั้นเธอก็มองดูเครื่องหมายสำหรับเสี่ยงทายของเหรียญกษาปณ์ทองแดง ขมวดคิ้วพลางเอ่ยขึ้น : “เครื่องหมายเสี่ยงทายแสดงขึ้นมาว่า อายุขัยของคุณใกล้จะมาถึงแล้ว อย่างมากที่สุด ยังมีเวลาอีกครึ่งปี”
“ครึ่งปี?” ผู้อาวุโสมีอาการตกตะลึง เหมือนกับถูกตรึงร่างกายเอาไว้อยู่ตรงนั้น
แต่ไม่นานเขาก็มีปฏิกิริยากลับมา ฝืนยิ้มออกมาอย่างเจ็บปวด : “ถึงแม้ว่าจะสั้นกว่าที่ผมคาดการณ์เอาไว้ แต่ก็ไม่เป็นไร เวลาครึ่งปี เพียงพอที่จะให้ผมได้จัดการเรื่องหลังจากนี้แล้ว....”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...