ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5097
สไตล์การดำเนินการต่างๆของหลินหว่านเออร์รวดเร็ว ไม่ยืดยาดเลยซักนิดเดียว
หลังจากที่วางสายของชิวอิงซานแล้วนั้น เธอก็บอกกับซุนจือต้งทันที : “เฒ่าแก่ซุน ต้องลำบากคุณช่วยฉันเตรียมเฮลิคอปเตอร์เอาไว้ให้ฉันลำนึงแล้วค่ะ ตอนนี้ฉันจะไปมาเลเซียเลย”
ซุนจือต้งรีบเอ่ยขึ้น : “คุณหนู ผมไปด้วยกันกับคุณดีกว่า!”
หลินหว่านเออร์โบกมือ แล้วเอ่ยขึ้นอย่างจริงจัง : “คุณอย่าไปมาเลเซียกับฉันเลย คุณอยู่ในสถานะพิเศษ ถ้าหากมีบันทึกออกจากประเทศของพวกเราสองคนว่าไปด้วยกัน ในอนาคตก็จะถูกเปิดเผยได้ง่าย ฉันเองจะใช้สถานะเข้าประเทศครั้งนี้ก่อน หลังจากนั้นก็จะเปลี่ยนสถานะใหม่กลับมา กลับมาแล้วก็จะไปที่เมืองจินหลิงเลย ถึงตอนนั้นคุณก็ไปเจอกับฉันที่เมืองจินหลิง พวกเราเจอกันที่เมืองจินหลิงแล้วกันนะคะ”
ซุนจือต้งได้ยินแล้วก็พยักหน้าลง : “ก็ดีเหมือนกันครับ ถ้าอย่างนั้นผมอยู่รอฟังข่าวของคุณที่เย่นจิงนี่ หลังจากที่คุณถึงเมืองจินหลิงแล้ว ผมก็จะไปพบคุณ!”
“โอเคค่ะ”หลินหว่านเออร์เอ่ยถามเขา : “เครื่องบินเร็วที่สุดคือบินเมื่อไหร่คะ?”
ซุนจือต้งตอบ : “มีเครื่องบินเจ็ทอยู่ลำนึงWoou G700สแตนบายอยู่ที่สนามบินเย่นจิง สามารถบินได้ตลอดเวลา ภายในห้าชั่วโมงจะถึงมาเลเซียได้ครับ”
หลินหว่านเออร์พยักหน้าลง : “ถ้าอย่างนั้นก็ช่วยรีบเตรียมให้ฉันหน่อยนะคะ แล้วก็ช่วยจัดรถให้หนึ่งคัน ไปส่งฉันที่สนามบิน”
ซุนจือต้งเอ่ยพูดขึ้นด้วยความเคารพนอบน้อม : “ได้ครับคุณหนู ผมไปจัดการเดี๋ยวนี้เลย!”
พอดีกับลูกพี่ลูกน้องผู้ชายห่างๆที่อยู่เมืองจอร์จของชิวอิงซานแซ่หลิน เขาก็เลยให้คนรีบสร้างไฟล์ข้อมูลคนหนึ่งออกมา ปั้นน้ำเป็นตัวขึ้นมาเป็นเด็กผู้หญิงอายุ18ชื่อว่าหลินเสี่ยวหว่าน แม้กระทั่งยังมีการปลอมแปลงข้อมูลของเด็กผู้หญิงคนนี้อีกด้วย
และตอนที่หลินหว่านเออร์นั่งเครื่องบินมาออกมาจากอาณาเขตหัวเซี่ย คนที่อยู่ที่สหรัฐอเมริกาอย่างเย่เฉินและเซียวชูหรัน ก็เสร็จสิ้นพิธีจบการศึกษาของMaster classแล้วเช่นกัน
หลังจากนั้น เย่เฉินกับเซียวชูหรัน และเฟ่ยเข่อซินก็กลับมาที่โรงแรมด้วยกัน ผู้หญิงทั้งสองคนตัดสินใจไปที่ห้องรับรองพิเศษของทางโรงแรมเพื่อดื่มและพูดคุยกันซักพัก เย่เฉินจึงกลับห้องพักที่โรงแรมไปเพียงลำดัง จัดการกำหนดการของวันพรุ่งนี้
เขาให้เฟ่ยเข่อซินจัดการเรื่องเครื่องบินส่วนตัวของตระกูลเฟ่ยเอาไว้แล้ว คืนนี้จะบินตรงไปที่แคนาดา และพรุ่งนี้เช้าให้หงห้า เฉินจื๋อข่ายพอฟ้าสว่างก็นั่งเครื่องบินคองคอร์ดจากนิวยอร์กไปยังแคนาดา และรับป้าหลี่ หลี่เสี่ยวเฟิน และคลอเดียไปที่สนามบิน จัดการให้พวกเธอนั่งเครื่องบินที่เฟ่ยเข่อซินจัดเอาไว้ หลังจากนั้น หงห้าและเฉินจื๋อข่ายพวกเขาก็นั่งเครื่องบินคองคอร์ดกลับไปยังเมืองจินหลิง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...