สไตล์การดำเนินการต่างๆของหลินหว่านเออร์รวดเร็ว ไม่ยืดยาดเลยซักนิดเดียว
หลังจากที่วางสายของชิวอิงซานแล้วนั้น เธอก็บอกกับซุนจือต้งทันที : “เฒ่าแก่ซุน ต้องลำบากคุณช่วยฉันเตรียมเฮลิคอปเตอร์เอาไว้ให้ฉันลำนึงแล้วค่ะ ตอนนี้ฉันจะไปมาเลเซียเลย”
ซุนจือต้งรีบเอ่ยขึ้น : “คุณหนู ผมไปด้วยกันกับคุณดีกว่า!”
หลินหว่านเออร์โบกมือ แล้วเอ่ยขึ้นอย่างจริงจัง : “คุณอย่าไปมาเลเซียกับฉันเลย คุณอยู่ในสถานะพิเศษ ถ้าหากมีบันทึกออกจากประเทศของพวกเราสองคนว่าไปด้วยกัน ในอนาคตก็จะถูกเปิดเผยได้ง่าย ฉันเองจะใช้สถานะเข้าประเทศครั้งนี้ก่อน หลังจากนั้นก็จะเปลี่ยนสถานะใหม่กลับมา กลับมาแล้วก็จะไปที่เมืองจินหลิงเลย ถึงตอนนั้นคุณก็ไปเจอกับฉันที่เมืองจินหลิง พวกเราเจอกันที่เมืองจินหลิงแล้วกันนะคะ”
ซุนจือต้งได้ยินแล้วก็พยักหน้าลง : “ก็ดีเหมือนกันครับ ถ้าอย่างนั้นผมอยู่รอฟังข่าวของคุณที่เย่นจิงนี่ หลังจากที่คุณถึงเมืองจินหลิงแล้ว ผมก็จะไปพบคุณ!”
“โอเคค่ะ”หลินหว่านเออร์เอ่ยถามเขา : “เครื่องบินเร็วที่สุดคือบินเมื่อไหร่คะ?”
ซุนจือต้งตอบ : “มีเครื่องบินเจ็ทอยู่ลำนึงWoou G700สแตนบายอยู่ที่สนามบินเย่นจิง สามารถบินได้ตลอดเวลา ภายในห้าชั่วโมงจะถึงมาเลเซียได้ครับ”
หลินหว่านเออร์พยักหน้าลง : “ถ้าอย่างนั้นก็ช่วยรีบเตรียมให้ฉันหน่อยนะคะ แล้วก็ช่วยจัดรถให้หนึ่งคัน ไปส่งฉันที่สนามบิน”
ซุนจือต้งเอ่ยพูดขึ้นด้วยความเคารพนอบน้อม : “ได้ครับคุณหนู ผมไปจัดการเดี๋ยวนี้เลย!”
พอดีกับลูกพี่ลูกน้องผู้ชายห่างๆที่อยู่เมืองจอร์จของชิวอิงซานแซ่หลิน เขาก็เลยให้คนรีบสร้างไฟล์ข้อมูลคนหนึ่งออกมา ปั้นน้ำเป็นตัวขึ้นมาเป็นเด็กผู้หญิงอายุ18ชื่อว่าหลินเสี่ยวหว่าน แม้กระทั่งยังมีการปลอมแปลงข้อมูลของเด็กผู้หญิงคนนี้อีกด้วย
และตอนที่หลินหว่านเออร์นั่งเครื่องบินมาออกมาจากอาณาเขตหัวเซี่ย คนที่อยู่ที่สหรัฐอเมริกาอย่างเย่เฉินและเซียวชูหรัน ก็เสร็จสิ้นพิธีจบการศึกษาของMaster classแล้วเช่นกัน
หลังจากนั้น เย่เฉินกับเซียวชูหรัน และเฟ่ยเข่อซินก็กลับมาที่โรงแรมด้วยกัน ผู้หญิงทั้งสองคนตัดสินใจไปที่ห้องรับรองพิเศษของทางโรงแรมเพื่อดื่มและพูดคุยกันซักพัก เย่เฉินจึงกลับห้องพักที่โรงแรมไปเพียงลำดัง จัดการกำหนดการของวันพรุ่งนี้
เขาให้เฟ่ยเข่อซินจัดการเรื่องเครื่องบินส่วนตัวของตระกูลเฟ่ยเอาไว้แล้ว คืนนี้จะบินตรงไปที่แคนาดา และพรุ่งนี้เช้าให้หงห้า เฉินจื๋อข่ายพอฟ้าสว่างก็นั่งเครื่องบินคองคอร์ดจากนิวยอร์กไปยังแคนาดา และรับป้าหลี่ หลี่เสี่ยวเฟิน และคลอเดียไปที่สนามบิน จัดการให้พวกเธอนั่งเครื่องบินที่เฟ่ยเข่อซินจัดเอาไว้ หลังจากนั้น หงห้าและเฉินจื๋อข่ายพวกเขาก็นั่งเครื่องบินคองคอร์ดกลับไปยังเมืองจินหลิง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...