ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5098
ถึงตอนนั้น เครื่องบินของตระกูลเฟ่ยก็จะรับพวกป้าหลี่ทั้งสามคนมาที่นิวยอร์ก ส่วนเย่เฉินเองก็พาเซียวชูหรันและแม่ยายหม่าหลันขึ้นเครื่องบินลำเดียวกันที่นิวยอร์กแล้วกลับเมืองจินหลิงไปด้วยกัน
เพื่อให้แน่ใจสถานการณ์การฟื้นฟูของหม่าหลัน จึงแจ้งกับหม่าหลันให้เตรียมตัวเอาไว้ เย่เฉินจึงโทรหาเธอโดยเฉพาะ
โทรติดแล้ว หม่าหลันก็พูดออกมาขณะกำลังกิน พลางเอ่ยพูดขึ้นอย่างดีอกดีใจ : “อาลูกเขย ทำไมโทรมาหาแม่เวลานี้ล่ะ?”
เย่เฉินหัวเราะแล้วเอ่ยขึ้น : “แม่ฟื้นฟูได้เป็นอย่างไรบ้างครับ?”
หม่าหลันหัวเราะ : “ดีมากเลย ดีมากๆ เป่าฮื้อหูฉลาม ปลิงทะเลถังเช่า บำรุงดียิ่งเสียกว่านักกีฬาฟุตบอลเสียอีก เทคนิคทางการแพทย์ของหมอที่นี่เก่งมาก ขาของแม่ฟื้นฟูได้ดีมากเลยล่ะ”
เย่เฉินว่า : “ถ้าอย่างนั้นก็ดีเลยครับ ชูหรันทางนี้จบการศึกษาแล้ว พวกเราวางแผนไว้ว่าพรุ่งนี้เช้าจะคืนห้องแล้วไปนิวยอร์ก หลังจากที่รับแม่แล้ว พวกเราก็จะกลับเมืองจินหลิงด้วยกัน”
“กลับเมืองจินหลิง?” น้ำเสียงของหม่าหลันดูหดหู่ขึ้นมาทันที : “ลูกเขย กลับเมืองจินหลิงไม่มีความหมายแล้ว ขาแม่เดินไม่สะดวก การใช้ชีวิตยังต้องสร้างความยุ่งยากให้พวกเธอเลย ถ้าไม่อย่างนั้นก็กลับไปกับชูหรันก่อน แม่อยู่รักษาต่อที่นี่อีกซักสองสามวัน รักษาหายแล้วค่อยกลับ!”
เย่เฉินรู้สึกจนปัญญาขึ้นมา
เย่เฉินหัวเราะ พลางกำชับเธอ : “แม่ พรุ่งนี้ถ้าหากชูหรันมองเห็นว่าขาแม่มีปัญหา แม่ก็บอกว่าตอนที่ออกไปเที่ยวกับเพื่อนไม่ทันระวังสะดุดล้มเข้า แผลเก่าก่อนหน้านี้ยังไม่หายดี หลังจากนั้นก็เกิดซ้ำขึ้นมาอีก อย่าพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นใสนคุกเด็ดขาด เลี่ยงที่จะทำให้เธอรู้สึกแย่”
“โอเคๆ” หม่าหลันตอบรับ หัวเราะพลางเอ่ยขึ้นมา : “เธอไม่มาสั่งกำชับแม่ แม่เองก็ไม่พูดความจริงกับชูหรันอยู่แล้ว ถ้าหากให้รู้ว่าฉันแม่เจ้าผีหงอแห่งเบดฟอร์ดฮิลส์ให้คนมาทำให้ขาหักเขา ชื่อเสียงในชีวิตนี้ของฉันก็ถูกทำลายไปหมดแล้วสิ?”
เมื่อเย่เฉินได้ยินชื่อนี้ว่าแม่เจ้าผีหงอแห่งเบดฟอร์ดฮิลส์ก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมา แต่กลับทำได้เพียงหัวเราะออกมา : “แม่พูดถูกครับ”
หม่าหลันหัวเราะเหอๆแล้วเอ่ยขึ้นมา : “เอาล่ะ พรุ่งนี้กี่โมง เธอบอกแม่มา เสร็จแล้วแม่จะบอกกับหมอแล้วก็พยาบาล ให้พวกเขาไปส่งที่สนามบิน”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...