สรุปเนื้อหา บทที่ 5101 กลับประเทศ 1 – ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง
บท บทที่ 5101 กลับประเทศ 1 ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ในหมวดนิยายนิยาย จีน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เมฆทอง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ชิวอิงซานรีบกล่าวว่า : "คุณหนู ท่านมาถึงมาเลเซีย ฉันจะไม่ต้อนรับได้ยังไงครับ!"
หลินหว่านเอ๋อร์ยิ้มอย่างรู้ใจ และกล่าวว่า : "ที่นี่ไม่ใช่สถานที่พูดคุยกัน เราไปกันก่อนเถอะ"
"โอเคครับ!" ชิวอิงซานกล่าวอย่างเคารพนบนอบ : "ศุลกากรทางด้านนั้นฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว เมื่อท่านมาถึงก็เอาพาสปอร์ตมาให้ฉัน ฉันจะไปจัดการเพื่อทำตามขั้นตอน ส่วนที่เหลือท่านก็ไม่ต้องเป็นกังวลใจแล้วครับ"
หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้า นำพาสปอร์ตมอบให้ชิวอิงซาน
หลังจากนั้น ชิวอิงซานเชิญให้หลินหว่านเอ๋อร์นั่งบนรถโรลส์-รอยซ์ของตนเอง และให้คนสนิทของเขาคนหนึ่งจัดการเรื่องการผ่านเข้าประเทศของหลินหว่านเอ๋อร์ และให้คนสนิทอีกคนหนึ่งขับรถพาคนทั้งสามออกจากสนามบิน ไปยังวิลล่าในเมืองจอร์จของเขา
ระหว่างทาง หลินหว่านเอ๋อร์มองดูทิวทัศน์ฝนตกปรอยๆ โดยรอบ ถอนหายใจเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ : "รัฐปีนังชอบฝนตกแบบนี้......ฉันเกลียดฝนตก......"
ชิวอิงซานยิ้มอย่างเขินอาย กล่าวอย่างจนใจ : "ฤดูร้อนในรัฐปีนังมีน้ำฝนปริมาณมากจริงๆ มีฝนตกสองครั้งในเดือนที่ผ่านมา ครั้งแรกคือ 14 วัน อีกครั้งหนึ่งคือ 15 วัน โดยหยุดเพียงหนึ่งวันในระหว่างนั้น"
พูดจบ ชิวอิงซานก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และเอ่ยถามเธอว่า : "คุณหนูครับ ท่านไม่ใช่ไม่อยากกลับหัวเซี่ยมาตลอดหรอกเหรอ? ทำไมครั้งนี้จู่ๆ ถึงได้ไปสร้างรากฐานที่จินหลิงล่ะครับ?"
หลินหว่านเอ๋อร์ยิ้มและกล่าวว่า : "พบปัญหาบางอย่างในยุโรปเหนือ จึงกลับไปหัวเซี่ยเพื่อหาที่หลบซ่อน และถือโอกาสไปหาคนคนหนึ่งด้วย"
ชิวอิงซานเอ่ยถามอย่างแปลกใจ : "ใครกันที่คุ้มค่าที่จะให้คุณหนูไปหาด้วยตนเองเหรอครับ?"
หลินหว่านเอ๋อร์ยิ้มหวาน : "เป็นผู้สูงศักดิ์คนหนึ่ง ไม่แน่ว่า อาจจะเป็นคนเดียวที่เปลี่ยนวงจรชีวิตของฉันได้......"
วันต่อมา
เย่เฉินกับเซียวชูหรันเก็บกระเป๋าเดินทาง เช็กเอาท์และออกจากพรอวิเดนซ์ซึ่งอาศัยอยู่มานานกว่าหนึ่งเดือนแล้ว
เย่เฉินยิ้ม : "อุปนิสัยแม่ของเรา คุณไม่เข้าใจเหรอ? เมื่อวานเราโทรไปหาเธอ เธอยังไม่อยากจะไปเลย"
เซียวชูหรันส่ายหัวอย่างจนใจ ถอนหายใจ : "หมดปัญญากับเธอจริงๆ"
เนื่องจากโรงรถเช่าอยู่ห่างจากอาคารVIP เป็นระยะทางพอสมควร พนักงานของโรงรถเช่า จึงขับรถพาพวกเขาสองคนไปที่ประตูของอาคาร VIP ด้วยรถรับส่งขนาดเล็ก
ทั้งสองคนเพิ่งจะถึงอาคาร VIP ก็ได้ยินเสียงร้องเรียกของหม่าหลัน : "ชูหรัน เย่เฉิน!"
เซียวชูหรันมองไปรอบๆ แต่ก็ไม่เห็นหม่าหลัน
เวลานี้ รถวีลแชร์ไฟฟ้าคันหนึ่งได้พุ่งเข้ามาหาเธอ เซียวชูหรันมองจากหางตา ฉับพลันก็พบว่า คนที่ขับวีลแชร์ไฟฟ้าคันนั้น คาดไม่ถึงว่าจะเป็นแม่ของตนเอง หม่าหลัน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...