ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5103
คาดไม่ถึงว่าเซียวชูหรันจะเอาใจหมดทุกสิ่งทุกอย่างแบบนี้ เธอจึงกล่าวด้วยใบหน้าซาบซึ้งใจ : "ขอบคุณนะคะคุณน้า ลำบากคุณเลย!"
ผู้หญิงคนนั้นโบกไม้โบกมือ ยิ้มและกล่าวว่า : "แม่ของคุณกับฉันรักใคร่สนิทสนมกัน ไม่จำเป็นจะต้องขอบคุณฉันเลย"
เวลานี้ จู่ๆ เธอก็เห็นเฟ่ยเข่อซินสวมหน้ากากเดินเข้ามาทางประตูทางเข้า ทั้งสองคนสบตากัน ด้วยเหตุนี้เธอจึงมองไปที่หม่าหลัน และกล่าวว่า : "หม่าหลัน ฉันยังมีธุระนิดหน่อย ไม่สามารถไปส่งคุณผ่านการตรวจเช็กความปลอดภัยได้ ต่อไปถ้าคุณมาอเมริกา อย่าลืมบอกฉันเป็นคนแรกนะ"
หม่าหลันหัวเราะแหะๆ : "วางใจเถอะหัวหน้าฝ่ายเฉิน!"
พูดจบ จึงตระหนักได้ว่าพูดผิดไป ชั่วขณะก็ไม่รู้ว่าจะกลบเกลื่อนคำโกหกอย่างไร
เซียวชูหรันรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ไม่รู้ว่าทำไมแม่จึงเรียกอีกฝ่ายว่าหัวหน้าฝ่ายเฉิน
เวลานี้ ผู้หญิงคนนั้นรีบกล่าวว่า : "เฮ้ คุณดูตัวเองสิ ฉายาของเราในกรมราชทัณฑ์เบดฟอร์ดฮิลส์ อย่าเรียกออกมาสิ มันไม่เป็นมงคลเลยนะ"
หม่าหลันจึงได้สติกลับมา และรีบกล่าวว่า : "ถูกต้องๆๆๆ ใช่ๆๆ!"
พูดจบ เธอจึงรีบพูดกับเซียวชูหรันว่า : "ชูหรัน ท่านนี้คือป้าเฉิน เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของแม่ในกรมราชทัณฑ์เบดฟอร์ดฮิลส์ ในเวลานั้นเธอเป็นพี่สาวคนโตในห้องขังของเรา เราจึงเรียกเธอว่าหัวหน้าฝ่ายเฉิน!"
เซียวชูหรันก็ไม่ได้คิดมาก ถึงแม้จะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายติดคุกเพราะอะไร แต่เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายดูดี อีกทั้งยังพูดจาอย่างเหมาะสม คิดๆ ดูแล้วก็คงไม่ได้มีโทษฐานที่เลวร้ายอะไร ด้วยเหตุนี้ในใจจึงไม่ได้คิดอะไรมาก
มิหนำซ้ำ เธอก็รู้ว่าการพูดถึงเรื่องในคุกของคนอื่นมันไม่เหมาะสม ดังนั้นจึงรีบหยุดอยู่ตรงนี้ เพื่อยกเลิกคำถามนี้
หัวหน้าฝ่ายเฉินกล่าวอำลาทันที เธอเพิ่งจะจากไป เฟ่ยเข่อซินก็เข้ามา กล่าวทักทายคนทั้งสอง : "ชูหรัน อาจารย์เย่!"
เวลานี้ เฟ่ยเข่อซินก็พูดกับหม่าหลันอย่างสุภาพ : "คุณป้าสวัสดีค่ะ"
หม่าหลันพูดอย่างตื่นเต้นว่า : "คุณหนูเฟ่ย......คุณ......คุณกับลูกสาว และลูกเขยของฉันรู้จักกันด้วยเหรอ?"
เฟ่ยเข่อซินยิ้มและพูดว่า : "รู้จักอย่างแน่นอน อาจารย์เย่ช่วยฉันเกี่ยวกับเรื่องฮวงจุ้ยไม่น้อยเลย มีพระคุณต่อฉันจริงๆ"
"จริงเหรอ?!" หม่าหลันกล่าวด้วยสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ : "แม้แต่คุณหนูเฟ่ย ก็ยังเป็นลูกค้าของลูกเขยฉันเหรอคะ"
เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า ยิ้มและกล่าวว่า : "รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้เป็นลูกค้าของอาจารย์เย่ค่ะ"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...