ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5104
หม่าหลันรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก : "แม้เจ้า ถ้าจะพูดถึงลูกเขยของฉัน ความสามารถของลูกเขยคนนี้ ระดับนี้ เส้นสายนี้ หาจากไหนไม่ได้แล้วจริงๆ!"
พูดจบ เอก็หยิบมือถือออกมาอย่างรวดเร็ว ส่งให้เซียวชูหรันที่อยู่ข้างๆ กล่าวอย่างอดรนทนไม่ไหวว่า : "ชูหรัน รีบถ่ายรูปฉันกับคุณหนูเฟ่ยเร็ว!"
หม่าหลันพูดคำพูดนี้ เซียวชูหรันก็รู้เลยว่าแม่จะต้องถ่ายรูปเพื่อส่งไปยังกลุ่มเพื่อนที่เสแสร้งกลุ่มนั้น
แต่ว่า ฐานะของเฟ่ยเข่อซินนั้นพิเศษ เซียวชูหรันรู้สึกโดยสัญชาตญาณ ถ้าแม่จะโพสต์ภาพเธอกับเฟ่ยเข่อซินลงในกลุ่มเพื่อน อันที่จริงมันไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่
ด้วยเหตุนี้เธอจึงกล่าวโน้มน้าวว่า : "ไอ๋หยาแม่ ฐานะเป็นเรื่องอ่อนไหวมาก อย่าถ่ายรูปเลย อีกอย่างหนึ่งคุณก็นั่งวีลแชร์อยู่ด้วย ถ่ายรูปออกมาก็จะดูไม่ดีนะ เหมือนว่าคุณหนูเฟ่ยกำลังดูแลผู้พิการอยู่"
หม่าหลันได้ยินคำพูดนี้ก็รีบพูดว่า : "ไม่สำคัญหรอก คุณรีบประคองฉันขึ้นมาเร็วเข้า ฉันฝืนยืนขาเดียวได้!"
เฟ่ยเข่อซินยิ้มและกล่าวว่า : "คุณน้าคะ คุณอย่าทรมานเลย มิเช่นนั้นฉันนั่งลงถ่ายรูปกับคุณก็ได้ค่ะ!"
"ดีๆๆ!" หม่าหลันตื่นเต้นมาก รีบส่งมือถือให้เซียวชูหรัน กล่าวอย่างอดรนทนไม่ไหวว่า : "ชูหรัน คุณรีบถ่ายรูป คุณก็คุกเข่าลงมาถ่ายด้วย!"
เมื่อหม่าหลันได้ยินคำพูดนี้ เดิมทีที่รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย ฉับพลันก็ดีขึ้นอย่างมาก เธอคิดในใจ : "ฉันมีลูกเขยที่ดี มีความสามารถมากขนาดนี้ แม้กระทั่งคุณหนูเฟ่ยก็เป็นลูกค้าของเขา ในอนาคตจะได้พบปะกันไม่ขาดอย่างแน่นอน หากได้ถ่ายรูปกับคุณหนูเฟ่ยในงานสังสรรค์ เช่นนั้นจะต้องยอดเยี่ยมจริงๆ"
ด้วยเหตุนี้ เธอจึงตอบรับโดยไม่ต้องคิด ยิ้มและกล่าวว่า : "คุณหนูเฟยถ้ามีเวลาว่างต้องมาเที่ยวที่จินหลิงนะคะ และแน่นอนว่าจะต้องมาเป็นแขกที่บ้านเราด้วย"
เฟ่ยเข่อซินพยักหน้ายิ้มและกล่าวว่า : " ไม่มีปัญหาค่ะคุณน้าหม่า ถึงเวลานั้นจะต้องไปเยี่ยมเยียนคุณถึงบ้านอย่างแน่นอน!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...