ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5105

เวลานี้เย่เฟินได้รับข้อความเสียงจากหลี่เสี่ยวเฟิน เมื่อนำมาฟัง หลี่เสี่ยวเฟินก็พูดในข้อความว่า : "พี่เย่เฉิน เราลงจอดที่สนามบินนครนิวยอร์กแล้วนะ คุณถึงแล้วหรือยัง?"

เย่เฉินตอบเธอกลับว่า : "เราเพิ่งถึงสนามบิน กำลังจะเช็กอินเดี๋ยวนี้"

หลี่เสี่ยวเฟินตอบกลับอย่างมีความสุข : "ดีเหลือเกิน กัปตันบอกเราว่าไม่ต้องลงจากเครื่อง แค่รอพวกคุณอยู่บนเครื่องก็พอ"

เย่เฉินตอบกลับว่า : "ถูกต้อง พวกคุณรออยู่บนเครื่องเถอะ เราจะไปเดี๋ยวนี้"

ตอบกลับข้อความของหลี่เสี่ยวเฟินเสร็จแล้ว เย่เฉินจึงกล่าวว่า : "เครื่องบินลงจอดแล้วขภ เรารีบไปเช็กอินกันเถอะ"

พูดจบ เขายังกล่าวกับเฟ่ยเข่อซินอีกครั้ง : "คุณหนูเฟ่ยครับ เมื่อเสร็จสิ้นการตรวจเช็กความปลอดภัยแล้ว คุณไม่ต้องส่งถึงด้านในหรอก คุณรีบกลับเถอะ"

เฟ่ยเข่อซินยังอาลัยอาวรณ์ในใจ แต่ยังคงยิ้มและพยักหน้า กล่าวว่า : "เช่นนั้นอาจารย์เย่ ชูหรัน คุณน้าหม่า ขอให้พวกคุณมาดีไปดีนะคะ"

หม่าหลันกล่าวทันทีว่า : "ไอ๋หยา ฉันได้ยินเขาว่ากันว่า นั่งเครื่องบินอย่าพูดว่าไปดี หากไปดีตามลมเครื่องบินจะตก ก็ไม่รู้ว่าจริงหรือหลอก"

เย่เฉินยิ้มและกล่าวว่า : "แม่ครับ อย่าฟังคำพูดไร้สาระของพวกเขาเลย เครื่องบินต้องบินทวนลมตอน Take Off เท่านั้น พอขึ้นฟ้าฌข ต้องไปดีตามลมจึงจะบินเร็วขึ้น เดิมทีแล้ว 10 ชั่วโมงถึง แต่ถ้าไม่แน่ว่า 8 ชั่วโมงก็อาจจะถึงแล้ว"

"อย่างนี้เอง......" หม่าหลันกล่าวพึมพำ : "เมื่อตอนที่ฉันมาอเมริกาครั้งที่แล้ว เฉียนหงเย่นจึงกล่าวในกลุ่มเพื่อนของฉันว่ามาดีไปดี ฉันยังด่าอยู่ในใจตลอดทางญฝ ดูเหมือนว่าฉันจะเข้าใจเธอผิดซะแล้ว"

เย่เฉินเพียงแค่หัวเราะออกมา จากนั้นก็เตรียมไปตรวจเช็กความปลอดภัยด้วยกันกับหม่าหลันและเซียวชูหรัน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน