ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5108
"ใช่!" เซียวชูหรันกล่าวอย่างเห็นด้วย : "รีบกลับบ้านเถอะ ถ้าพ่อไม่อยู่ที่บ้าน เราจะออกไปตามหา ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็โทรแจ้งตำรวจ!"
หม่าหลันที่อยู่ข้างๆ พูดอย่างไม่พอใจ : "กลับบ้าน? กลับบ้านทำไม? พ่อของคุณไม่ขับรถมารับ เราจะกลับไปทำไม?"
เซียวชูหรันกล่าวโดยจิตใต้สำนึก : "เรานั่งแท็กซี่กลับไปก็ได้"
"นั่งแท็กซี่?!" หม่าหลันแสดงออกและพูดจาโอ้อวด : "ฉันเป็นคนมีชื่อเสียง ในนครนิวยอร์ก ในกรมราชทัณฑ์เบดฟอร์ดฮิลส์ ฉันก็เป็นคนที่โด่งดังมีชื่อเสียงที่สุด ฉันนั่งเครื่องบินส่วนตัวกลับมา แต่พอลงจากเครื่องกลับไม่ให้ฉันนั่งโรลส์-รอยซ์ ไม่ให้นั่งเอารถเบนซ์หรือรถบีเอ็ม ยังจะให้ฉันนั่งแท็กซี่อีกด้วย นี่ฉันจะเอาหน้าไปไว้ไหน?"
เซียวชูหรันกล่าวอย่างจนใจ : "ไอ๋หยาแม่ นี่มันช่วงเวลาไหนแล้ว คุณยังให้ความสำคัญกับสิ่งเหล่านี้อีก เราต้องรีบกลับไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อนั่นคือเรื่องที่สำคัญที่สุด!"
พูดจบ ก็ไม่รอให้หม่าหลันได้ตอบกลับ รีบยื่นมือไปโบกแท็กซี่ข้างทางคันหนึ่ง
เห็นเย่เฉินกับเซียวชูหรันเปิดประตูรถเตรียมจะขึ้นไป หม่าหลันก็กล่าวด้วยสีหน้ากลัดกลุ้มใจ : "ชูหรัน ดีเลวยังไงก็เรียกรถหรูอะไรก็ได้ นั่งjettaพังๆ คันนี้ มันน่าเกลียดอย่างมาก!"
เซียวชูหรันเห็นแม่มีนิสัยเช่นนี้ จึงอดไม่ได้ที่จะกล่าวด้วยความโกรธ : "ถ้าคุณอยากนั่งรถหรู เช่นนั้นคุณก็รออยู่ที่นี่เถอะ ฉันกับเย่เฉินจะกลับไปก่อน"
พูดจบ ก็ดึงประตูรถเปิดและเข้าไปนั่ง
หม่าหลันเห็นเช่นนั้น ทันใดนั้นก็ไม่ได้ดื้อดึงต่อไป ทำได้เพียงเข้าไปนั่งข้างคนขับอย่างไม่พอใจ
เมื่อเข้าไปนั่งข้างคนขับ เธอก็คิ้วขมวด ปิดจมูกและพูดกับคนขับรถคนนั้นว่า : "คนขับแท็กซี่ ทำไมในรถแท็กซี่ของคุณถึงมีกลิ่นบุหรี่แรงขนาดนี้ล่ะ?"
คนขับแท็กซี่กล่าวทันทีว่า : "มีกลิ่นบุหรี่เหรอ?"
หม่าหลันมองค้อนเขา และกล่าวด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ : "สูบ"
คนขับแท็กซี่จึงพูดต่อว่า : "ก็นั่นนะสิ ในบ้านก็ได้กลิ่นบุหรี่ ออกจากบ้านก็ได้กลิ่นบุหรี่ มีอะไรที่ต่างกันล่ะ?"
หม่าหลันกล่าวสองคำด้วยความเหยียดหยาม : "ตายแล้ว"
คนขับแท็กซี่คนนั้นกล่าวโดยจิตใต้สำนึก : "อะไรตายแล้ว?"
หม่าหลันจงใจพูดเสียงดัง : "คุณไม่ได้ถามหรอกเหรอว่าสามีของฉันสูบบุหรี่หรือเปล่า? ฉันก็ตอบคุณว่าเขาสูบบุหรี่ สูบจนตายไปแล้ว"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...