ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5113
เย่เฉินส่ายหัว : "แม่ครับ ไม่น่าจะเป็นไปได้นะ ถึงแม้ว่าเซียวเวยเวยจะมีรายได้ดี แต่ตลอดทั้งปี คาดว่าจะซื้อ SUV G ได้แค่ครึ่งคันเท่านั้น ยิ่งไปกว่าดูเหมือนว่าเธอจะทำได้แค่สองสามเดือน จะเอาเงินมากมายขนาดนี้มาจากไหนกัน"
เกี่ยวกับสถานการณ์ของบริษัทโมเดลลิ่งแห่งนั้นของเซียวเวยเวย อันที่จริงเย่เฉินค่อนข้างเข้าใจอย่างชัดเจน ท้ายที่สุดบริษัทนั้นยังคงเป็นตนเองที่นำมาให้เธอบริหารจัดการ
มีหงห้ากับเฉินจื๋อข่ายช่วยดูแล ช่วงนี้กิจการของบริษัทโมเดลลิ่งกำลังไปได้ดีจริงๆ ถ้าเป็นไปตามแบบบริษัทโมเดลลิ่งที่ยัดเยียดให้พนักงานต้อนรับด้วยชีวิต บริษัทนั้นจะทำเงินได้ไม่น้อยอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เซียวเวยเวยกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดี อีกทั้งยังเคยผ่านประสบการณ์การถูกใส่ร้ายจากคนอื่น ดังนั้นตนเองจึงจริงใจต่อพนักงานต้อนรับในบริษัทอย่างมาก ไม่เพียงแต่ได้รับค่าคอมมิชชั่นไม่น้อย ยังสร้างสวัสดิการจำนวนมากให้พวกเธออีกด้วย
เพียงแค่ซื้อรถรับ-ส่งพนักงานให้พนักงานต้อนรับ จ้างคนขับรถ ก็เป็นค่าใช้จ่ายจำนวนมากแล้ว
อีกอย่างหนึ่งกำไรของบริษัทก็ไม่ใช่ว่าจะเข้ากระเป๋าเซียวเวยเวย 100% ดังนั้นเมื่อคำนวณแล้ว ในหนึ่งปี เซียวเวยเวยจะมีรายได้หนึ่งล้านก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร แต่จะให้มากกว่านี้มันก็ไม่ค่อยสมจริงเท่าไหร่
หม่าหลันได้ฟังคำพูดนี้ จึงเอ่ยถามด้วยใบหน้าตกตะลึง : "ถ้าไม่ใช่ว่าเซียวเวยเวยซื้อ หรือว่าเฉียนหงเย่นจะพลิกชีวิตด้วยตนเอง?! นี่......นี่ก็เป็นไปไม่ได้......หญิงชราที่เอ้อระเหยลอยชายแบบเฉียนหงเย่นคนนี้ ไม่ได้มีเส้นสายอะไร แล้วก็ไม่ได้มีความเชี่ยวชาญใดๆ เธอจะเอาอะไรมาลืมตาอ้าปากล่ะ?"
การโผล่ออกมาอย่างกะทันหันของเฉียนหงเย่น ทำให้อารมณ์ของหม่าหลัน ฉับพลันก็เปลี่ยนเป็นจิตตกอย่างมาก
ไม่ได้มองว่าเธออยู่บ้านหรูขับรถหรู แต่ในใจเธอก็เข้าใจว่าสิ่งเหล่านี้ ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับตนเองโดยตรง
หม่าหลันกล่าวอย่างเคร่งขรึม : "ถ้าคนอื่นขับรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ SUV G ฉันจะไม่ใส่ใจเลย แต่ทำไมถึงต้องเป็นเฉียนหงเย่นด้วย?!"
พูดจบ หม่าหลันก็กัดฟันกล่าวว่า : "ไม่ได้ เรื่องนี้ฉันจะต้องสืบหาความจริงให้ได้!"
เซียวเห็นว่าการโน้มน้าวเธอไม่มีประโยชน์อะไร ด้วยเหตุนี้จึงไม่เสียเวลาพูดอีกต่อไป
เมื่อทั้งสามคนมาถึงหน้าประตูคฤหาสน์ หม่าหลันมองเข้าไปในลานบ้านผ่านประตูรั้วไฟฟ้า ฉับพลันก็โมโหขึ้นมา พร้อมด่าทอว่า : "ให้ตายสิ ไอ้เซียวฉางควนคนนี้ รถก็จอดอยู่ในบ้าน เข้าไม่คิดที่จะไปรับเราเลย! คอยดูก็แล้วกันว่าฉันเข้าไปในบ้านจะจัดการกับเขายังไง!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...