บทที่ 514
หลังจากที่ได้รับโทรศัพท์มา นายหญิงใหญ่เซียวก็ยังคงโทรหาเฉียนหงเย่นอีก แต่อีกฝ่ายก็ไร้การตอบรับ
นายหญิงใหญ่เซียวพูดด้วยความสงสัยว่า “เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า?ทำไมโทรศัพท์อยู่ดีๆก็ปิดไปซะงั้นล่ะ?”
เซียวฉางเฉียนจึงพูดว่า “แม่ โทรศัพท์แบตหมดมันก็ดับไป มันก็ปกติไม่ใช่เหรออีกอย่างเธอก็อยู่ข้างนอก จะให้มาชาร์จแบตก็คงไม่สะดวก”
นายหญิงใหญ่เซียวคืนโทรศัพท์ให้เขา และพูดอย่างโกรธๆว่า “งั้นก็โทรไปเรื่อยๆจนกว่าจะติด!”
เซียวฉางเฉียนเองก็ทำอะไรไม่ถูก เขาได้แต่นั่งที่โซฟา วางสายและโทรออกไปเรื่อยๆ
โทรไปกว่าครึ่งชั่วโมง แต่โทรศัพท์ก็ยังคงปิดอยู่
ในใจของเซียวฉงเฉียนก็เริ่มรู้สึกถึงอะไรที่มันดูไม่ถูกต้อง….
ตามที่ เฉียนหงเย่นออกไปโกงเงินกับเหอเหลียน ก็ต้องอยู่ในที่ร่มสิ ไม่ใช่ที่แจ้ง การจะชาร์จโทรศัพท์นั้นมันถือเป็นเรื่องที่สะดวกมากๆ
อีกอย่าง ก่อนหน้านี้เขาก็ได้เตือนเธอไปแล้ว เมื่อถึงเวลาก็ควรจะติดต่อหากันเรื่อยๆ ถ้าเกิดเรื่องอะไรกับอีกคนขึ้นมา อีกคนจะได้ไปช่วยได้
ดังนั้น เธอจึงไม่ควรปิดโทรศัพท์สิ
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เขาก็ทนไม่ไหวยืดตัวลุกขึ้นมา ใบหน้าของเขานั้นดูจริงจังและพึมพำกับตัวเองว่า “นี่มันไม่ถูกต้อง...”
นายหญิงใหญ่เซียวมองไปที่เขาและตะโกนอย่างเย็นชาว่า “หยุดแสดงให้ฉันดูได้แล้ว ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น!”
เซียวฉางเฉียนรู้สึกหงุดหงิดและไม่สบายใจเล็กน้อย
ตระหนักได้ว่าต้องมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นแน่ๆ!
หล่อนจึงรีบถามว่า “ฉางเฉียน มันเกิดอะไรขึ้น?บอกความจริงกับแม่มา!”
เซียวฉางเฉียนพยักหน้าและพูกว่า “ผมเองก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นเหมือนกัน...”
นายหญิงใหญ่เซียวจึงถามอีกว่า “แล้วทำไมแกดูจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวล่ะ?แล้วทำไมตอนนี้ถึงยังติดต่อหงเย่นไม่ได้อีก?แกปิดบังอะไรฉันไว้?”
เซียวฉางเฉียนลังเลครู่หนึ่งถอนหายใจและพูดว่า “แม่ผมจะบอกความจริงกับท่าน อันที่จริงวันนี้หงเย่นไปคุยกับหม่าหลันต้องการจะไปโกงเล่นไพ่นกกระจอกกับหม่าหลัน จุดประสงค์ก็คือต้องการเอาเงินของหม่าหลันกับวิลล่าของเย่เฉิน เมื่อถึงเวลานั้นที่ธนาคารมายึดวิลล่าของเรา ท่านไม่ได้อยากไปอยู่ที่วิลล่าที่ Tomson Riveira หรอกเหรอ?”
เมื่อนายหญิงใหญ่เซียวได้ยินเช่นนี้ ดวงตาก็สว่างไสวในทันที หล่อนตื่นเต้นและโพล่งออกมาว่า “งั้นวิลล่านั้นโกงมาได้หรือยัง?ฉันจะได้เข้าไปอยู่เมื่อไหร่?”
---------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...