ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5216

สรุปบท บทที่ 5216 หาลับลมคมใน 1: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 5216 หาลับลมคมใน 1 – ตอนที่ต้องอ่านของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอนนี้ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย จีนทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 5216 หาลับลมคมใน 1 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

หลินหว่านเอ๋อร์ในตอนนี้ เดินออกมาจากห้องโถงด้วยท่วงท่าอรชรอ้อนแอ้น

วินาทีนั้นที่ได้เห็นหลินหว่านเอ๋อร์ ในหัวของหลิวม่านฉงมีเพียงความคิดเดียว : “ทำไมถึงได้มีเด็กสาวที่สวยขนาดนี้ ?”

นี่ไม่ใช่ว่าหลิวม่านฉงรู้เห็นมาน้อยจึงมองเรื่องปกติเป็นเรื่องประหลาดหรือว่าตกใจเป็นกระต่ายตื่นตูมหรอก

ในความจริงแล้ว เธอที่อายุยังน้อยเรียกได้ว่าเห็นผู้หญิงมาหลากหลายแบบจนนับไม่ถ้วนเลย เนื่องจากพ่อของเธอที่มีนิสัยเจ้าชู้นั่น

วงการบันเทิงของเกาะฮ่องกาง รวมทั้งเกินครึ่งทวีปเอเชีย ล้วนเป็นสนามไว้ไล่ตามหาผู้หญิงของพ่อในปีนั้น ดาราสาวที่มีเรื่องอื้อฉาวแพร่ในรายงานสื่อมวลชนมีถมเถไป คนไหนบ้างที่ไม่ใช่มัจฉาจมวารี ปักษีตกนภาหรือจันทร์หลบโฉมสุดา มวลผกาละอายนางบ้างล่ะ ?

มิหนำซ้ำ ที่เกาะฮ่องกางในเวลาหลายสิบก่อนหน้านี้ ล้วนเป็นศูนย์กลางทางการเงินและแฟชั่นของทวีปเอเชียมาโดยตลอด ในมุมของเมืองที่ถนนคับแคบนั้น ไม่รู้ว่ารวมตัวหนุ่มหล่อสาวงามที่มาจากแต่ละที่ทั่วโลกมาเท่าไหร่ ดังนั้นรสนิยมทางด้านความงามของเธอได้หมดกำลังไปนานแล้ว ถึงขนาดที่รู้สึกชาไปแล้วด้วย

แต่ต่อให้เป็นเช่นนี้ก็ตาม ตอนที่เธอเห็นหลินหว่านเอ๋อร์ในแวบแรกนั้น ยังคงรู้สึกตกตะลึงในความงาม

ความงามของหลินหว่านเอ๋อร์ เป็นแบบที่เธอแทบจะไม่เคยเห็นมาก่อนเลย

ไม่ใช่ความสมบูรณ์แบบอย่างไร้ที่ติแล้ว ถึงขนาดที่สมบูรณ์แบบจนเหนือจินตนาการเลย

พูดอีกนัยหนึ่ง ให้หลิวม่านฉงไปคิดผู้หญิงคนที่เธอคิดว่าสวยที่สุดคนหนึ่งในหัวดู จากนั้นเอาผู้หญิงคนนั้นมาเทียบกับหลินหว่านเอ๋อร์ดู ยังคงมีระยะความแตกต่างที่ไม่สามารถข้ามผ่านไปได้จากสิ่งมีชีวิตอย่างหลินหว่านเอ๋อร์อยู่ดี

ตอนที่หลินหว่านเอ๋อร์มาที่เบื้องหน้าหลิวม่านฉง หลิวม่านฉงยังคงตกใจให้กับหน้าตาของเธออยู่ไม่หยุดเลย

ชิวอิงซานที่อยู่ข้าง ๆ ก็เอ่ยปากบอก : “ม่านฉง ฉันขอแนะนำให้หนูรู้จัก คนนี้ก็คือหลานสาวของฉัน หลินหว่านเอ๋อร์ เพิ่งมาจากมาเลเซีย พอเปิดเทอมจะเป็นนักศึกษาปีหนึ่งอยู่ที่มหาวิทยาลัยจินหลิงวิชาเอกโบราณคดี”

หลิวม่านฉงบอก : “ฉันเรียนวิชาเอกภาษาจีน วิชาหลักวรรณกรรมภาษาจีนและภาษาจีนโบราณ”

หลินหว่านเอ๋อร์ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น : “ไม่ทราบว่าวิชาเอกโบราณคดีต้องเรียนหลักสูตรภาษาจีนไหมคะ ?”

หลิวม่านฉงส่ายหน้า : “เรื่องนี้ฉันก็ไม่มั่นใจค่ะ เนื่องจากโดยปกติวิชาเอกโบราณคดีเป็นประเภทวิชาประวัติศาสตร์ ตามหลักแล้วน่าจะมีหลักสูตรภาษาจีนในระดับหนึ่ง แต่โดยละเอียดต้องดูการจัดการการเรียนการสอนโดยละเอียดของมหาวิทยาลัยแต่ละแห่งค่ะ”

หลินหว่านเอ๋อร์พูดพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย : “ถ้าหากว่ามีคงจะดีมากเลยค่ะ หากไม่มีละก็ ถึงตอนนั้นฉันจะเลือกหลักสูตรของพี่ม่านฉงนะคะ”

แม้ว่าหลิวม่านฉงไม่ถนัดการเข้าสังคม แต่เผชิญหน้ากับรอยยิ้มของเด็กสาวที่สมบูรณ์แบบอย่างหลินหว่านเอ๋อร์แบบนี้แล้วเธอก็ร่าเริงขึ้นเยอะเลย เลยพูดพร้อมกับยิ้มอย่างดีใจ : “ได้สิคะ ! หากว่าฉันได้รับการแต่งตั้งแล้ว ถึงตอนนั้นเธอจะต้องมาให้กำลังใจฉันด้วยนะคะ !”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน