ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5217
ชิวอิงซานเห็นทั้งสองคนเข้ากันได้ดี จึงอดไม่ได้ที่จะพูดด้วยความปลื้มใจ : “ยากที่พวกเธอทั้งสองคนจะถูกอัธยาศัยขนาดนี้ ทุกคนเข้าไปนั่งค่อย ๆ คุยกันดีกว่านะ”
ทั้งสองคนตอบรับด้วยความยินดี จากนั้นทุกคนขยับฝีเท้าไปที่ห้องรับแขก
ในห้องรับแขก หลังจากหลิวม่านฉงกับหลินหว่านเอ๋อร์นั่งลง หลินหว่านเอ๋อร์ก็ถามเธอด้วยความอยากรู้อยากเห็น : “พี่ม่านฉงคะ ทำไมพี่ถึงเลือกที่จะจากเกาะฮ่องกางมาเติบโตที่เมืองจินหลิงล่ะคะ ? จากเมืองระดับหนึ่งของสากลมาที่เมืองระดับสองของแผ่นดินใหญ่ ความแตกต่างในนี้ถือว่ามากอยู่พอสมควรเลยนะคะ”
หลิวม่านฉงยิ้มเล็กน้อย แล้วเอาคำพูดแก้ต่างที่บอกกับพี่เสียนที่ระหว่างทางพวกนั้นออกมาอีกครั้ง ก็เป็นเพียงคิดว่าจังหวะของเกาะฮ่องกางเร็วเกินไป คนเยอะสถานที่คับแคบขฌ แหล่งทรัพยากรที่เมืองเบียดเบิกเงินจากธนาคารอย่างรุนแรง โดยรวมรู้สึกว่าชีวิตในเมืองระดับสองของแผ่นดินใหญ่สบายมากกว่า
หลินหว่านเอ๋อร์ฟังจบ ก็พยักหน้าเห็นด้วย แต่ในใจกลับไม่ได้คิดเช่นนี้ด้วยหมดหรอก
เธอคิดว่า คำพูดแก้ต่างของหลิวม่านฉง พอฟังแล้วดูจะถูกต้อง เมืองระดับหนึ่งสากลอย่างเกาะฮ่องกางพวกนี้ จังหวะย่อมไม่ช้าหรอก และเกาะฮ่องกางมีคนเยอะแต่ที่คับแคบจริง หลายคนต่อสู้ดิ้นรนมาทั้งชีวิต ก็ซื้อห้องชุดเล็ก ๆ ขนาดสามสิบสี่สิบตารางเมตรไม่ไหว ดังนั้นคนหนุ่มคนสาวที่เกาะฮ่องกางหลายคนจึงเริ่มค่อย ๆ มาเติบโตที่แผ่นดินใหญ่ โดยเฉพาะเขตบริหารพิเศษที่ติดกับเกาะฮ่องกาง ได้ดึงดูดคนหนุ่มคนสาวจากเกาะฮ่องกางมาเป็นจำนวนมากเลย
แต่หลินหว่านเอ๋อร์ก็รู้ดี เกาะฮ่องกางเป็นสถานที่ที่อยู่กับสวรรค์และนรกในขณะเดียวกัน
ที่แห่งนั้น การที่คนยากจนจำนวนหกเจ็ดคนต่อครอบครัวหนึ่งเบียดกันอยู่ในห้องขนาดสิบตารางเมตรเป็นเรื่องธรรมดามาก ๆ ถึงขนาดที่มีสถานที่ที่บางคนอยู่อาศัย วางไม่ได้แม้กระทั่งเตียงเลยด้วยซ้ำ
แต่ว่าที่เกาะฮ่องกางเหมือนกัน มหาเศรษฐีระดับท็อปสามารถสร้างคฤหาสน์หรูเหนือชั้นราวกับพระราชวังอย่างไรอย่างนั้นบนไหล่เขาของอ่าวได้ขภ อาศัยในแฟลตหรูหรานับหลายร้อยหลายพันตารางเมตรบนตึกใหญ่ที่สูงระฟ้า
เพราะพวกเขามีเงินที่เพียงพอ ที่จะสร้างกำแพงล้อมรอบของบ้านตัวเองให้สูงพอและตั้งระบบไฟฟ้าไว้บนนั้นด้วย ในขณะเดียวกันก็ยังมีเงินพอ ที่จะไปเชิญคนมาทำงานที่เยอะพอให้พกปืนที่มากพอจท เพื่อเฝ้ารักษาความปลอดภัยโดยอยู่ที่อยู่ข้างกายของพวกเขา 24 ชั่วโมงเลย
อีกทั้งที่เขตมหาเศรษฐีที่ท็อปของสหรัฐอเมริกา กรมตำรวจแทบอยากจะขับรถตำรวจที่ประตูใต้ของชุมชนคันหนึ่ง ขับทางประตูเหนือคันหนึ่ง จากนั้นทุกกรมตำรวจส่งรถตำรวจอีกแปดคันและตำรวจตรวจการณ์พร้อมปืนสิบหกนายมาลาดตระเวนอยู่รอบ ๆ ชุมชน 24 ชั่วโมงเลย
หากว่ามือปืนคนหนึ่งอยากก่อคดีกราดยิง เขาจะไม่เลือกเขตมหาเศรษฐีระดับท็อปอย่างเด็ดขาด เนื่องจากระหว่างทางที่เขาขับรถเข้าเขตมหาเศรษฐี จะถูกตำรวจลาดตระเวนขวางให้หยุดเอาไว้ เนื่องจากรถที่ตัวเองขับไม่ดีพอ
ภายใต้สถานการณ์พวกนี้ ไม่ต้องพูดถึงว่าเขากล้าควักปืน ต่อให้เขาเอามือสอดเข้ากระเป๋าเพื่อหยิบหมากฝรั่ง ก็จะถูกอัดเป็นรังต่อภายในหนึ่งวินาทีเลย
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...