ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5218
ต่อให้เขามีความสามารถหลบการลาดตระเวนของตำรวจได้ก็ตาม แต่ขอเพียงเขากล้าเข้าใกล้วิลล่าของมหาเศรษฐีที่เหนือชั้นพวกนั้น ก็จะมีปืนหลายสิบกระบอกเล็งไปที่เขาอย่างลับ ๆ ในทันที
สถานการณ์แบบนี้ยังอยากก่อคดีกราดยิง ช่างไร้สาระเหมือนความฝันเพ้อเจ้อของคนปัญญาอ่อน เขากลัวว่าไม่มีแม้กระทั่งโอกาสยิงปืนใส่ตัวเองด้วยซ้ำ
และความปลอดภัยของมหาเศรษฐีที่เหนือชั้นพวกนี้ เป็นสิ่งที่ประเทศอื่นให้ไม่ได้เลย เนื่องจากประเทศส่วนใหญ่ไม่อนุญาตให้คนทั่วไปพกปืน คนมีสตางค์อยากหาบอดี้การ์ดถือปืนจำนวนหลายสิบกว่าคนมาปกป้องตัวเองอย่างใจป้ำ ช่างเป็นเหมือนคนปัญญาอ่อนที่เพ้อเจ้ออยู่เลยซะจริง ต่อให้ว่าจ้างบอดี้การ์ดในเวลาปกติ หากว่าพบเจอคนร้ายที่พกปืนก็เปล่าประโยชน์อยู่เหมือนกัน
ที่คุณชายตระกูลหลี่ถูกลักพาตัวที่เกาะฮ่องกางในตอนนั้น ก็เนื่องจากคนร้ายมีปืน แต่คุณชายตระกูลหลี่กับบอดี้การ์ดเขาไม่มี
หากว่าเรื่องแบบเดียวกันเกิดขึ้นที่สหรัฐอเมริกา ขอเพียงให้งบประมาณที่เพียงพอกับบริษัทรักษาความปลอดภัย ระหว่างทางที่คุณชายกลับบ้าน พวกเขาก็สามารถคุ้มกันข้างกาย โดยมีคาดิลแลคกันกระสุนหลายคันที่พอที่จะเทียบได้กับรถหุ้มเกราะ รวมทั้งบอดี้การ์ดสิบกว่าคนที่ถือปืนไรเฟิลจู่โจม ก็คนร้ายอย่างอาเฉียง อะฮวนพวกนั้น เกรงว่ายังน้อยเกินไปสำหรับบอดี้การ์ดพวกนี้เลยด้วยซ้ำ
ดังนั้น หากว่าคนธรรมดาบอกว่าชีวิตที่สหรัฐอเมริกาไม่ปลอดภัยพอ นั่นเป็นความคิดที่แท้จริงของเขาแปดสิบเปอร์เซ็นต์เลย
แต่หากว่ามหาเศรษฐีเหนือชั้นคนหนึ่งพูดคำพูดแบบเดียวออกมา นั่นเป็นข้ออ้างของเขาอย่างแน่นอน ไม่ใช่ความคิดที่แท้จริงของเขาหรอก
ด้วยเหตุนี้เอง หลินหว่านเอ๋อร์สรุปได้ว่า การที่หลิวม่านฉงมาเมืองจินหลิง จะต้องมีสาเหตุอื่นอย่างแน่นอน
ตรรกะความคิดของหลินหว่านเอ๋อร์คือ ทุกเรื่องต้องดูความมีเหตุผลก่อน หากว่าเรื่องนี้ขัดกันกับสามัญสำนึก นั่นต้องไม่พ้นประโยคนี้อย่างแน่นอน : หากว่าเรื่องราวมีความผิดปกติ จะต้องมีลับลมคมในอย่างแน่นอน
ประโยคที่ดูเหมือนหยอกล้อของหลินหว่านเอ๋อร์นั่น ภายในช่วงเวลาสั้น ๆ ก็ทิ่มโดนหัวใจข้างในของหลิวม่านฉง เธอตื่นตระหนกในทันที กลับพูดพร้อมกับรีบปิดบังเอาไว้ : “จะ……จะเป็นไปได้ยังไงกัน……ฉันไม่เคยมาเมืองจินหลิง และไม่มีคนคุ้นเคยอะไรที่นี่เลยด้วย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนในใจเลย”
แม้ว่าหลิวม่านฉงรีบปิดบังเอาไว้ก็ตาม แต่เสี้ยวความลุกลี้ลุกลนนั่นที่อยู่ในสีหน้าของเธอ ก็ถูกหลินหว่านเอ๋อร์จับกุมเอาไว้อย่างแม่นยำแล้ว
ความเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ ก็ทำให้หลินหว่านเอ๋อร์ยิ่งมั่นใจ ว่าการคาดการณ์ของตัวเองถูกต้องอย่างแน่นอน
เชื่อมกับสถานะของหลิวม่านฉงดู ผู้ชายที่สามารถทำให้คุณหนูผู้ร่ำรวยขนาดนี้ละความสำรวม จากเกาะฮ่องกางเพื่อมาตามหาที่เมืองจินหลิงได้ นอกเหนือจากเย่เฉินแล้ว จะมีใครได้ ?
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...