ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5219

แต่ว่า หลินหว่านเอ๋อร์เข้าใจธรรมชาติของมนุษย์มาก รู้ว่าในเวลาแบบนี้แล้ว ในเมื่อหลิวม่านฉงลุกลี้ลุกลนแล้ว ตัวเองต้องบันยะบันยังได้แล้ว และขอยืมใช้ประโยคในตำราพิชัยสงครามก็คือ อย่าไล่ตามข้าศึกที่หมดทางสู้

ครั้นแล้วเธอจึงรีบเปลี่ยนประเด็นสนทนา พูดพร้อมกับยิ้มแต้ : “หนูเห็นว่าพี่ม่านฉงสวยขนาดนี้ เลยจงใจล้อพี่เล่นค่ะ !”

หลินหว่านเอ๋อร์ถอยทัพกะทันหัน ทำให้หลิวม่านฉงถอนหายใจโล่งอก อันที่จริงเธอก็ใจฝ่ออยู่หน่อย กลัวว่าจะถูกคนอื่นมองต้นสายปลายเหตุออกอยู่เหมือนกัน

สำหรับเธอแล้ว แม้ว่าตัวเองรักเย่เฉินมากก็ตาม แต่อย่างไรก็ตามเย่เฉินเป็นผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว ต่อให้ตัวเองไล่ตามมาถึงเมืองจินหลิง ก็ไม่สามารถบอกความรู้สึกนี้ให้คนอื่นทราบได้อย่างเด็ดขาด การถูกคนอื่นเดาต้นสายปลายเหตุออกก็ไม่ได้อย่างเด็ดขาดเช่นเดียวกัน

แต่ว่า เธอนึกไม่ถึงเลยว่า หลินหว่านเอ๋อร์กลับมาโจมตีผู้ที่ไล่ตามหลังอย่างกะทันหันในตอนนี้ เลยพูดเองเออเอง : “ฐานะทางบ้านของพี่ม่านฉงดีขนาดนั้น โดดเด่นขนาดนั้นอีก เกรงว่าจะเลือกหนุ่มรูปหล่อที่ไล่ตามพี่ที่เกาะฮ่องกางไม่ไหวหรอก แล้วจะมาชอบผู้ชายที่เมืองจินหลิงได้ยังไงกันคะ”

อุบายถอยเพื่อก้าวของหลินหว่านเอ๋อร์นี้ ประเดี๋ยวเดียวก็ทิ่มโดนความรักลึกซึ้งที่หลิวม่านฉงมีต่อเย่เฉินเข้า เธอแทบจะหลุดปากพูดโดยไม่ต้องคิดเลย : “ก็ไม่ได้เด็ดขาดขนาดนี้หรอก แม้ว่าเกาะฮ่องกางเจริญกว่าเมืองจินหลิงอยู่ไม่น้อย แต่ก็ไม่จำเป็นว่าผู้ชายเมืองจินหลิงจะด้อยกว่าเกาะฮ่องกางหรอกนะ”

ในสายตาของหลินหว่านเอ๋อร์ หลิวม่านฉงกำลังปกป้องเย่เฉินตามจิตใต้สำนึกอยู่

อันคำกล่าวที่ว่ารักเขาและยังรักคนของเขาด้วย ชอบใครคนหนึ่งเข้าด้วยใจจริง จะปกป้องทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเขาโดยอัตโนมัติ ไม่เพียงแต่ไม่อนุญาตให้คนอื่นพูดถึงเขาไม่ดี ถึงขนาดที่ไม่อนุญาตให้คนอื่นบอกว่าเมืองที่เขาอาศัยอยู่ไม่ดีด้วย

ในตอนนี้หลิวม่านฉงมีความคิดแบบนี้ เธอคิดว่า หลินหว่านเอ๋อร์ไม่ควรคิดว่าแต่ละด้านเกาะฮ่องกางเหนือกว่าเมืองจินหลิง เนื่องจากที่เกาะฮ่องกางหาผู้ชายที่เหมือนอย่างเย่เฉินไม่ได้หรอก ดังนั้นประเด็นนี้ ตัวเองต้องอธิบายจุดยืนให้ชัดแจ้ง