ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5223
“เอ่อ……” ซุนจือต้งตกอยู่ในการครุ่นคิดอยู่ในชั่วประเดี๋ยวหนึ่ง
เขามึนงงจากการคาดคะเนชุดนี้อยู่หน่อย
หลินหว่านเอ๋อร์พูดเบา ๆ : “ตระกูลเย่มีแหล่งที่มากับสำนักว่านหลง ตระกูลซูร่วมลงมือทำบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดกับตระกูลอิโตะ พอมองพวกนี้แล้วดูไม่มีปัญหาอะไร แต่ปัญหาคือ ตระกูลซูกับสำนักว่านหลงจะขุดสุสานบรรพบุรุษของตระกูลเย่ให้ราบ ทำไมเย่เฉินถึงไปพบหลิวเจียฮุยที่เกาะฮ่องกาง ด้วยสถานะของผู้บริหารระดับสูงของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดด้วย ? !”
“นี่ก็เหมือนสามประเทศฝ่ายอักษะในสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง ระหว่างพวกเขาผูกเป็นพันธมิตรอย่างไรนั้น และร่วมมืออย่างไรนั้นล้วนไม่มีปัญหา แต่เดิมทีสหรัฐอเมริกาสู้กับพวกเขาจนสะบักสะบอม ทำไมถึงได้จับมือดีกันกับพวกเขากะทันหันล่ะ ? ดังนั้น ฉันเลยอยากรู้ว่า เป็นอะไรกันที่ขจัดความแค้นระหว่างเย่เฉินกับตระกูลซู รวมทั้งสำนักว่านหลง ?”
ซุนจือต้งกับชิวอิงซานมองหน้ากันเลิ่กลั่ก
ตระกูลซู ตระกูลเย่ สำนักว่านหลง ตระกูลอิโตะ แล้วก็เย่เฉินนั้น ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา ดูเหมือนสลับซับซ้อน ยากที่จะแยกแยะความจริง
คราวนี้ หลินหว่านเอ๋อร์พูดอีก : “ความแค้นจะไม่หายไปโดยไร้สาเหตุหรอกค่ะ การหายไปของความแค้นจะต้องมีฝ่ายหนึ่งเอาชนะอีกฝ่ายหนึ่งได้ ก็เหมือนที่สหรัฐอเมริกาทิ้งระเบิดปรมาณูสองลูกที่ประเทศญี่ปุ่นเมื่อปี 1945 แต่ท้ายที่สุดประเทศญี่ปุ่นกลับกลายเป็นพันธมิตรที่แข็งแกร่งและเหนียวแน่นที่สุดในทวีปเอเชียเลยเหมือนกัน หากว่าถูกเอาชนะแล้ว ก็จะไม่มีความแค้นอีก”
ซุนจือต้งไตร่ตรองอยู่พักหนึ่ง แล้วขมวดคิ้วพูด : “เมื่อว่ามาเช่นนี้ ที่โลกภายนอกเล่าลือว่าตระกูลเย่ยกทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของตัวเองให้สำนักว่านหลง อันที่จริงเป็นระเบิดควันที่ตระกูลเย่ปล่อยไว้ข้างนอก !”
หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้า แล้วพูดจริงจัง : “พูดให้เหมาะสม น่าจะเป็นระเบิดควันที่เย่เฉินปล่อยไว้ข้างนอก !”
ว่าแล้ว หลินหว่านเอ๋อร์ก็นึกอะไรขึ้นได้กะทันหัน เลยถามทั้งสองคน : “จริงสิ หลังจากภูเขาเย่หลิงซาน ตระกูลซูกับสำนักว่านหลงมีข่าวลือหรือความเปลี่ยนแปลงพิเศษอะไรบ้างไหมคะ ?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...