ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5232

“พื้นที่ส่วนกลาง？”หลิวม่านฉงก็ประหลาดใจมากเช่นกัน เธอพักอาศัยวิลล่ามาตั้งแต่เล็ก ไม่เคยซื้อบ้านหรือคอนโดเองมาก่อน บวกกับสนใจแต่เรื่องเรียนมาโดยตลอด ก็จึงไม่รู้เกี่ยวกับด้านอสังหาริมทรัพย์เลย อีกทั้ง พื้นที่ส่วนกลางแม้จะเป็นวิธีการคิดค้นใหม่ๆของเกาะฮ่องกาง แต่เมื่อสิบปีก่อนเกาะฮ่องกางก็ได้ยกเลิกแนวคิดนี้ไปแล้ว

พี่เสียนที่อยู่ข้างๆรีบดึงตัวหลิวม่านฉงไปอีกทาง แล้วกระซิบไปที่ข้างหู เธอก็ถึงได้เข้าใจ ว่าแนวคิดนี้ แท้จริงแล้วก็เกิดขึ้นครั้งแรกที่เกาะฮ่องกาง

แต่ทว่า พื้นที่ขนาด250ตร.ม.นี้สำหรับผู้หญิงตัวคนเดียวอย่างเธอมันก็เพียงพอแล้ว อีกทั้งยังรู้สึกว่าใหญ่ไปเสียด้วยซ้ำ

ดังนั้นเธอก็จึงถามพนักงานขาย“ ห้องชุดริมแม่น้ำมีแค่นี้เหรอ？มีขนาดที่เล็กกว่านี้ไหม ？”

หัวหน้าฝ่ายขายพูดไปตามความจริง“ห้องเพนต์เฮ้าส์มีแค่แบบนี้ค่ะ มีอยู่ชั้นละหนึ่งห้อง ลิฟต์อยู่ตรงหน้าประตู หากคุณไม่ได้เน้นเรื่องของวิวทิวทัศน์ สามารถดูเป็นตึกทางด้านหลังได้ ตึกนั้นมีห้องขนาด180ตารางเมตรค่ะ”

หลิวม่านฉงมองดูตำแหน่งคร่าวๆ ส่ายหัวแล้วพูดว่า“ช่างมัน เอาตึกนี้แหละ ชั้นบนสุดยังมีอีกไหม ？”

พนักงานขายพยักหน้าให้“มีค่ะ ชั้นบนมีห้องหนึ่งที่เพิ่งจะหลุดดาวน์ไป เขาจ่ายเงินมัดจำมาแล้วล้านหนึ่ง แต่กู้ไม่ผ่าน ก็เลยหลุดมา ”

หลิวม่านฉงพูดอย่างไม่ลังเล“ดี งั้นเอาห้องนี้เลย ”

เป็นครั้งแรกที่พนักงานสาวได้เจอกับลูกค้าที่ไม่ดูแม้กระทั่งห้อง แล้วตัดสินใจซื้อเลยในทันที

หลิวม่านฉงกล่าว“ฉันชอบชั้นบนสุด พนักงานขายบอกว่ามีแค่ห้องเดียว ดังนั้นกลัวว่าจะมีใครมาแย่งมันไป……”

พี่เสียนพูดด้วยรอยยิ้ม“วางใจเถอะค่ะคุณหลิว ห้องชุดของที่นี่ไม่ได้ขายออกไปง่ายๆแบบนั้นหรอกค่ะ ……”

พนักงานขายเองก็พูดขึ้นว่า“ใช่ค่ะคุณผู้หญิง ห้องชุดที่นี่ของเรามีคนมาดูกันเป็นจำนวนมาก แต่เพราะราคาที่สูงเกินไป พูดตามตรงก็ไม่ได้ว่าจะซื้อกันได้ง่ายๆขนาดนั้น เราไปดูกันก่อน ใช้เวลาแค่10-20นาทีเท่านั้น ดูเสร็จแล้วหากไม่มีปัญหาอะไร และคุณเองก็ไม่เปลี่ยนใจ เราก็กลับมาทำสัญญาแล้ววางเงินมัดจำกัน ”

หลิวม่านฉงส่ายหน้า แล้วพูดอย่างหนักแน่น“ต่อให้มันจะขายออกยาก แต่มันก็มีอยู่แค่ห้องเดียว และต่อให้จะมีโอกาสเพียงแค่1%ที่จะถูกใครแย่งไป แต่นั่นก็ถือว่าอยู่ในความเสี่ยง ”