หากเป็นแบบนั้น ที่ทานากะ โคอิจิเดินทางล่วงหน้ามา ก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลย
Tomson Rivieraเป็นความหวังสุดท้ายของเขา ถึงเขาจะรู้ว่าเย่เฉินก็พักอาศัยอยู่ในชุมชนนี้ แต่คุณหนูของตัวเองก็ไม่อยากจะอยู่ใกล้เขามากเกินไป และในตอนนี้ก็ไม่มีทางเลือกอื่นที่ดีกว่านี้แล้ว
ในตอนนี้พนักงานขายก็ตอบกลับ“สำหรับคนต่างชาติที่ต้องการจะซื้อ ต้องมีหลักฐานการพำนักในพื้นที่นี้เป็นเวลาหนึ่งปี แต่หากซื้อในนามบริษัทก็ไม่จำเป็นต้องมีข้อจำกัดดังกล่าวค่ะ”
ทานากะ โคอิจิพยักหน้ารับ แล้วพูดกับพนักงานขายว่า“งั้นช่วยพาผมไปดูวิลล่าหน่อย!ขอหลังที่ใหญ่ที่สุด!”
พนักงานขายพูดแสดงความเสียใจ“ต้องขอโทษด้วยค่ะคุณผู้ชาย วิลล่าของเราขายหมดแล้ว ที่เหลือตอนนี้มีแค่แบบห้องชุดเท่านั้นค่ะ”
“ขายหมดแล้ว?!”ทานากะ โคอิจิถามอย่างหัวเสีย“ไม่เหลือสักหลังเลยเหรอ?หรือมีเจ้าของคนไหนที่กำลังประกาศขายต่ออยู่หรือเปล่า?”
พนักงานขายพูดอธิบาย“มีไม่เลยค่ะคุณผู้ชาย ตอนนี้ยังมีลูกค้าอีกจำนวนมากที่ต้องการจะซื้อวิลล่าของเรา แต่ไม่มีเจ้าของรายไหนที่ต้องการจะขายเลย หากคุณสนใจคงต้องรอไปก่อน มีข่าวดีเมื่อไรฉันจะรีบแจ้งคุณไปทันทีค่ะ”
ทานากะ โคอิจิครุ่นคิด แล้วเอ่ยปาก “ช่างมัน ผมรอนานขนาดนั้นไม่ไหว คุณช่วยแนะนำห้องชุดที่มีขนาดใหญ่ที่สุดให้ผมหน่อยแล้วกัน !”
พนักงานขายพยักหน้ารับ ชี้ไปยังตึกที่อยู่ทางฝั่งแม่น้ำ และพูดกับทานากะ โคอิจิ“คุณผู้ชาย นี่คือห้องเพนต์เฮ้าส์ของเรา วิวแม่น้ำสวยมาก ห้องก็มีขนาดใหญ่ ”
พนักงานขายอธิบายว่า“โดยทั่วไปแล้ว เมื่อจ่ายเงินจองมีสิทธิ์ที่จะตัดสินใจภายใน24ชั่วโมง หลัง24ชั่วโมงไปแล้ว หากไม่ชำระเงินส่วนที่เหลือ ก็จะถือว่าสละสิทธิ์ไป”
“24ชั่วโมง?”ทานากะ โคอิจิพูดอย่างหงุดหงิด “24ชั่วโมงนานไปหรือเปล่า ผมต้องซื้อภายในวันนี้ให้ได้ ”
“เอ่อคือ……”พนักงานขายก็ลำบากใจขึ้นมา จึงเอ่ยพูดไปว่า“คุณผู้ชาย ห้องชุดนี้ของเราไม่ได้มีแค่ชั้นนั้นชั้นเดียว ที่ตึกนั้นเรายังมีอีกแปดห้องที่ยังว่างอยู่ แบบห้องทุกอย่างเหมือนกัน แค่ชั้นที่อยู่กับตำแหน่งของห้องเท่านั้นที่แตกต่างกัน แต่หากเป็นชั้น6ขึ้นไป ก็สามารถจะมองเห็นวิวแม่น้ำได้ อันที่จริงแล้วก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกันมากมายนัก ”
“ถ้าคุณชอบชั้นบนสุด เรายังมีห้องที่ดีอยู่อีก คือห้องที่อยู่รองลงมาจากห้องชั้นบนสุดนั้น พูดตามตรง ห้องที่อยู่รองลงมานั้นราคาจะแพงกว่าห้องชั้นบนสุด และเป็นห้องที่แพงที่สุดในชั้นทั้งหมดของเรา การกันความร้อนของห้องชั้นบนสุดนั้นย่อมเทียบไม่ได้กับชั้นอื่นๆ ดังนั้นในฤดูร้อนก็จะร้อนมาก ส่วนฤดูหนาวก็จะเย็นเป็นพิเศษ บวกกับชั้นบนสุดนั้นเสี่ยงกับปัญหาน้ำรั่วน้ำซึม ดังนั้นไม่สู้คุณเลือกชั้นอื่นจะดีกว่า ”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...