ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5235
ทานากะ โคอิจิส่ายหน้าแล้วกล่าว“คุณหนูของเราเธอชอบความสงบเงียบ วิลล่าที่เธอต้องการ หลายวันมานี้ผมไม่เจอที่เข้าตาเลย ที่นี่เองก็ขายหมดแล้ว ดังนั้นผมก็เลยสนใจห้องชุดชั้นบนสุดของพวกคุณ เพราะมันไม่มีเสียงดังรบกวนจากชั้นอื่นๆ”
“อย่างนี้นี่เอง……”หลังจากที่พนักงานขายครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ ก็จึงเอ่ยพูดขึ้นมา“เอาแบบนี้ คุณผู้ชาย คุณรอสักครู่ คุณผู้หญิงคนนั้นกำลังจะไปดูห้อง หากเธอดูเสร็จแล้วยังตัดสินใจไม่ได้ ฉันจะไปกดดันหัวหน้า ดูว่าจะย่นระยะเวลาการตัดสินใจของเธอให้สั้นลงได้ไหม หากวันนี้คุณชำระเงินเต็มจำนวนได้เลย และอีกฝ่ายก็ยังตัดสินใจไม่ได้สักที หรือไม่ยังไง ฉันจะถามหัวหน้าว่า ยกเว้นเงินค่าปรับนี้ได้ไหม เงินค่าปรับนี่ของเราก็ไม่ได้สูงมาก แค่10%ของเงินจอง ซึ่งก็คือจำนวนหนึ่งแสนเท่านั้น”
ทานากะ โคอิจิพูดอย่างไม่ต้องคิด“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องไปรบกวนเลย ขายให้ผม เงินค่าปรับนี้ผมจ่ายเอง และผมยินดีที่จะจ่ายเป็นสองเท่า รับรองว่าให้ผู้หญิงคนนั้นพึงพอใจแน่นอน ”
พนักงานขายถึงกับตกตะลึง ในใจก็ยิ่งจะงุนงงมากขึ้นไปอีก“ลูกค้าสองคนที่มาวันนี้เป็นพระเจ้าหรืออะไรกัน คนหนึ่งไม่ดูห้องก็จะจ่ายเงินจองส่วนอีกคนก็ไม่ดูห้อง ไม่เพียงจะจอง อีกทั้งยังยอมที่จะจ่ายเงินค่าปรับให้กับคนแรกด้วย ขายบ้านมาหลายปี ไม่เคยเจอลูกค้าที่พูดง่ายอย่างนี้มาก่อน ครั้งนี้บทจะมาก็มาพร้อมกันเลยสองคน……”
คิดมาถึงตรงนี้ เธอก็พูดกับทานากะโคอิจิว่า“คุณผู้ชาย คือแบบนี้ หากคุณผู้หญิงท่านนั้นดูห้องเสร็จ แล้วตัดสินใจซื้อเลย เราจะไปละเมิดสัญญาไม่ได้แน่นอน……แบบนั้น หากแพร่ออกไปชื่อเสียงของเราก็จะเสียหายได้……”
“ทำได้แค่หากคุณผู้หญิงท่านนี้ยังลังเลตัดสินใจไม่ได้สักที เราก็จะให้คุณสวมสิทธิ์ของเธอ แบบนี้ก็ยังจะพอสมเหตุสมผลบ้าง……หากเรื่องนี้ถูกเปิดเผยออกไป คนส่วนใหญ่ก็ยังพอจะเข้าใจเราได้……”
“แต่เวลาแค่ไม่กี่สิบนาทีให้คุณผู้หญิงท่านนั้นดูห้องเรายังให้ไม่ได้ ก็ไล่ให้เธอออกไปเลย หากรู้ไปถึงไหนเราคงต้องถูกก่นด่าต่อว่าแน่นอน อีกทั้งก็อาจจะถูกหัวหน้าลงโทษด้วย ดังนั้นต้องรบกวนคุณช่วยรอสักครู่ ทุกอย่างต้องรอคุณผู้หญิงท่านนั้นดูห้องเสร็จแล้วถึงจะคุยกันต่อได้ ”
เมื่อทานากะ โคอิจิเห็นท่าทีที่หนักแน่นของอีกฝ่ายก็ไม่ได้พูดอะไรอีก จึงพยักหน้ารับและพูดว่า“งั้นผมรอที่นี่แล้วกัน”
ทันทีที่พูดจบ ประตูห้องรับรองวีไอพีก็ถูกเปิดออก
หลิวม่านฉงที่ชำระเงินจองเรียบร้อย และเซ็นสัญญาการจองเสร็จ กับพี่เสียนและหัวหน้าฝ่ายขายคนนั้นก็พากันเดินออกมา
เมื่อหัวหน้าฝ่ายขายเห็นพนักงานสาวที่ต้อนรับทานากะ โคอิจิ ก็จึงเอ่ยปากพูดว่า“เถียนเถียน ให้ฝ่ายอำนวยความสะดวกเตรียมรถคันหนึ่ง ฉันจะพาลูกค้าสองท่านนี้ไปดูห้องที่ตึกหมายเลขหนึ่ง”
พนักงานสาวพยักหน้ารับ แล้วหันมองไปที่ทานากะ โคอิจิ อยากจะบอกเรื่องราวกับหัวหน้าของตัวเอง แต่เห็นว่าหลิวม่านฉงก็ยังอยู่ตรงหน้าด้วย ก็จึงกลืนคำพูดนั้นลงคอ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...