ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5236

เธอกำลังจะไปโทรหาฝ่ายอำนวยความสะดวก แต่เมื่อทานากะ โคอิจิเห็นหลิวม่านฉง ก็เดินเข้าไปหา แล้วเอ่ยปากพูด“ สวัสดีครับคุณผู้หญิง ไม่ทราบว่าคุณสนใจที่จะซื้อห้องชุดชั้นบนสุดนั้นไหมครับ？

หลิวม่านฉงมองไปที่อีกฝ่ายอย่างประหลาดใจและระแวดระวัง ขมวดคิ้วแล้วถาม“ทำไมคะ？มีอะไรหรือเปล่า？”

ทานากะ โคอิจิรีบพูดอธิบาย “คืออย่างนี้ครับคุณผู้หญิง ผมเองก็อยากซื้อห้องที่คุณสนใจเหมือนกัน พูดตามตรงผมร้อนใจอย่างมาก หากคุณสละสิทธิ์ยกห้องนี้ให้ผม ผมยินดีจะจ่ายค่าโอนกรรมสิทธิ์ให้คุณหนึ่งล้านครับ ！”

ทันทีที่คำพูดของทานากะ โคอิจิหลุดออกมา ไม่เพียงแค่หลิวม่านฉงเท่านั้น พี่เสียนกับหัวหน้าฝ่ายขายที่อยู่ข้างๆก็ถึงกับต้องผงะไปด้วย

พวกเขาสามคนเข้าไปลงนามเซ็นสัญญากัน ใช้เวลาแค่ไม่กี่นาทีเท่านั้นหรือไม่ถึงสิบนาทีเลยด้วยซ้ำ

ไม่คิดว่าจะมีใครอีกคนโผล่มา และต้องการจะซื้อห้องเดียวกันนี้ด้วย

ความปรารถนาที่ต้องการจะซื้อของอีกฝ่ายนั้นแน่วแน่มาก ถึงขนาดยอมจ่ายค่าโอนกรรมสิทธิ์ให้หลิวม่านฉงถึงหนึ่งล้านหยวน！

ในขณะที่พี่เสียนตื่นตกใจนั้น ก็แอบกลัวด้วยเช่นกัน

เมื่อครู่ตัวเองก็ทำเรื่องที่ผิดพลาดเช่นเดียวกันกับหัวหน้าฝ่ายขาย คิดว่าเรื่องนี้คงไม่น่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลง ต่อให้จะดูห้องเสร็จแล้วไม่มีปัญหาอะไรจากนั้นก็ค่อยมาทำเรื่องซื้อขายกัน ก็ไม่มีความเสี่ยงอะไร

นี่แหละที่เรียกว่าประสบการณ์เชิงประจักษ์

โชคดีที่หลิวม่านฉงเป็นคนรอบคอบ ไม่ยอมที่จะต้องตกอยู่ในสภาวะเสี่ยงใดๆ ดังนั้นก็จึงขอจ่ายเงินจองล่วงหน้าก่อน

หากไม่ทำแบบนี้ เกรงว่าหลังจากที่พวกเขาไปดูห้องแล้วเสร็จกลับมา ตัดสินใจอยากจะซื้อมันแล้ว ก็เพิ่งจะมารู้ว่าห้องนี้ได้ถูกขายออกไปแล้ว ถึงตอนนั้น ต่อให้อยากจะตีอกชกหัวก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว

หลิวม่านฉงในเวลานี้ ขมวดคิ้วแล้วจ้องมองทานากะ โคอิจิ พูดอย่างเด็ดขาด“ขออภัยด้วยคุณผู้ชายห้องนี้ฉันไม่คิดจะเปลี่ยนมือเลยแต่อย่างใด”

ทันทีที่ทานากะ โคอิจิได้ยิน หัวใจก็เย็นวาบ แต่เขาที่ยังไม่ถอดใจและเอ่ยถามเธอต่อ“คุณผู้หญิง คุณตัดสินใจจะซื้อห้องนี้จริงๆแล้วใช่ไหมครับ？ผมหมายถึง หากคุณยังมีความลังเลอยู่สัก1% ไม่สู้คุณปล่อยห้องนี้ให้ผม จากนั้นคุณก็รับเอาเงินหนึ่งล้านในการสละสิทธิ์นี้ไป ไปดูห้องที่ชั้นอื่น ไม่แน่อาจจะเจอที่ถูกใจกว่า ”

หลิวม่านฉงส่ายหน้าอย่างหนักแน่“ ขออภัยค่ะ ฉันตัดสินใจแล้ว อีกเดี๋ยวก็จะมาทำสัญญา คุณดูที่ตรงอื่นเถอะค่ะ！”