ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5239
หลังจากที่ทานากะโคอิจิจ่ายเงินจองจำนวนหนึ่งล้านไปแล้ว ก็ตามพนักงานสาว ขึ้นรถมายังตึกหมายเลข1
ส่วนหลิวม่านฉงเองก็นำหน้าเขาไปก่อนก้าวหนึ่ง กับพี่เสียนมาถึงยังห้องชั้นบนสุด
พี่เสียนคอยตามอยู่ข้างๆหลิวม่านฉง ยังคงรู้สึกละอายใจกับความมั่นใจของตัวเองเมื่อครู่ เธออดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นว่า“คุณหลิว ยังดีที่คุณมองการณ์ไกล เมื่อครู่ไม่ได้ฟังความเห็นโง่ๆของฉัน จ่ายเงินจองล่วงหน้าไปก่อน ไม่อย่างนั้นแล้ว ห้องนี้คงถูกคนเมื่อครู่คนนั้นซื้อตัดหน้าไปแล้ว……”
หลิวม่านฉงยกยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า“พี่เสียนอย่าคิดแบบนั้น อันที่จริงฉันเองก็ไม่ได้มองการณ์ไกลอะไร แค่รอบคอบก็เท่านั้น การรอบคอบร้อยครั้ง อาจมีเก้าสิบเก้าครั้งที่ไร้ประโยชน์ก็ได้ แต่สำหรับฉัน ต่อให้จะมีประโยชน์แค่ครั้งเดียวมันก็คุ้มค่าแล้ว ”
พี่เสียนพยักหน้ารับเล็กน้อย ท่าทีดูเหมือนเรียบเฉย แต่ภายในใจนั้นรู้สึกทึ่งมาก
เป็นแม่บ้านมานาน โดยรวมแล้วเธอก็เป็นคนที่ละเอียดรอบคอบเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้รอบคอบเท่าหลิวม่านฉง
เธอรู้สึกว่า ความละเอียดรอบคอบนั้นมันถูกปลูกฝังขึ้นมาในภายหลัง หลิวม่านฉงที่ยังเด็ก อีกทั้งภูมิหลังของครอบครัวก็มั่งคั่ง ลูกคนรวยแบบนี้ ไม่ได้มีการปลูกฝังนิสัยของความละเอียดรอบคอบเลยแต่อย่างใด
ในชีวิตของพวกเขาไม่มีแรงกดดันจากผู้คนและสิ่งต่างๆ มีแค่เพียงทำตามที่ใจปรารถนา
นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไม ลูกคนรวยส่วนใหญ่ถึงได้มีนิสัยหุนหันพลันแล่น อีกทั้งคำพูดคำจาและการกระทำก็ไม่คำนึงถึงผลที่ตามมา และมักไม่ใช้สมองเลยแต่อย่างใด
ยิ่งไปกว่านั้น ลูกคนรวยส่วนใหญ่ก็มักจะมั่นใจอย่างไม่ลืมหูลืมตา หยิ่งจองหอง นี่ก็เพราะพวกเขามีชีวิตอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เป็นเหมือนกับดาวล้อมเดือน คนทุกคนล้วนต่างก็สรรเสริญเยินยอ ประจบสอพลอพวกเขา ให้ตัวเองอยู่ในโลกมายาที่คิดว่าเก่งกาจ และมีอำนาจในทุกสิ่ง
เรื่องนี้ เป็นเรื่องที่หลิวม่านฉงไม่สามารถจะก้าวข้ามผ่านมันไปได้เลย
และนับจากนั้น หลิวม่านฉงก็มีนิสัยที่ละเอียดรอบคอบกับเรื่องทุกเรื่องเป็นต้นมา
หลิวม่านฉงในตอนนี้ มองไปยังแม่น้ำที่ไหลเฉื่อย ในความนึกคิด ก็มีแต่เรื่องของแม่ตัวเอง
เธอจำได้ว่าในตอนที่แม่ของเธอยังสาวนั้นชอบมองเกาะฮ่องกางจากยอดเขาในยามค่ำคืน ชมความงามของแสงที่ระยิบระยับ ล่องเรือสำราญที่อ่าววิคตอเรีย
สิ่งนี้ทำให้เธอแทบทนรอไม่ไหว ร้อนใจที่อยากจะมองดูแม่น้ำแยงซีในยามค่ำคืนจากที่ตรงนี้
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...