ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 525
บมที่ 525
“โอ้โห！”
พออู๋ซินได้ยินแบบนั้น ก็ถึงกับร้องออกมา พร้อมกับถามขึ้น ： “ไม่นึกเลยว่าหงห้าจะกล้าสักคำนี้ลงบนหน้าผากลูกคนเดียวของหลิวกว่าง？แบบนี้มันก็เป็นความแค้นที่อยู่ร่วมชาติกันไม่ได้เลยนะ！”
“ใช่นะสิ “อู๋ตงไห่หัวเราะออกมา ：” พ่อว่า สองคนพ่อลูกหลิวกว่างตอนนอนคงฝันว่าอยากฆ่าหงห้า จนแทบอยากจะฉีกเนื้อออกเป็นชิ้นๆ เลยล่ะ！”
พออู๋ซินฟังแบบนั้น ก็อดถามขึ้นไม่ได้： “พ่อ ในเมื่อท่านรู้ว่าทั้งสองคนบาดหมางกันอยู่ แล้วทำไมยังเชิญพวกเขามาร่วมงานอีก？”
อู๋ตงไห่หัวเราะ： “แกไม่คิดว่าหลิวกว่างจะเป็นหมากที่เราหลอกใช้ได้เหรอ？หมาที่อยากกัดคน แต่กลับไม่กล้าที่จะอ้าปากออกมา เพราะสิ่งที่เขาขาดก็คือคนที่คอยช่วยอยู่ข้างหลัง คนที่สามารถทำให้เขากล้าที่จะอ้าปากกัดคนได้”
อู๋ซินพูดขึ้น ： “พ่อ ถ้าหากท่านคิดอยากจะหลอกใช้หลิวกว่างผู้นี้ แล้วทำไมท่านถึงได้จัดงานอยู่ที่เทียนเซียงฝู่？เพราะเขากับหงห้าไม่ถูกกัน แบบนี้มันก็ยิ่งทำให้ยากขึ้นไม่ใช่เหรอ？”
อู๋ตงไห่หันไปมองอู๋ซินด้วยสายตาที่มีบางอย่างอยู่ภายใน： “หลิวกว่างกับหงห้าล้วนแต่เป็นหมา สิ่งเดียวที่ต่างกันก็คือ หลิวกว่างเป็นหมาที่ไม่มีนาย ส่วนหงห้านั้นมีตระกูลซ่งคอยให้ท้าย”
อู๋ซินพยักหน้า แล้วถามต่อ： “แล้วยังไง？พ่อ ทำแบบนี้มันจะมีประโยชน์อะไร？”
อู๋ตงไห่พูดขึ้น： “แกต้องการแต่งกับซ่งหวั่นถิง แกก็ควรจะมีอำนาจในจินหลิง ตอนนี้พวกตระกูลผู้ดีในจินหลิงถึงจะไว้หน้าพวกเรา แต่ก็ไม่ได้มองว่าเราเป็นนาย แต่มองว่าตระกูลซ่งเป็นนาย ดังนั้น พวกเราจะต้องขยายอำนาจในจินหลิง”
เขาพูดต่อ ： “อำนาจมีสองอย่าง แบบแรกคือด้านบน แบบที่สองคือด้านมืด ด้านบนนั้นก็คือพวกที่ไม่ใช่ตระกูลหลิวกับหงห้า ที่ทำธุรกิจอย่างถูกกฎหมาย แต่ด้านมืดนั้น พวกเราไม่สามารถรับมือหงห้าได้ ดังนั้นจึงควรเลี้ยงหมาอีกตัวเอาไว้ต่อกรกับหงห้า ดังนั้น ตระกูลหลิวคือตัวเลือกที่เหมาะสมที่สุด”
อู๋ตงไห่หันไปมองอู๋ซิน แล้วพูดกำชับอย่างเข้มงวด： “ต่อไปแกจะเป็นคนรับตำแหน่งสือทอดตระกูลอู๋ ดังนั้นต้องพยายามรวบรวมอำนาจ ทำไมพ่อถึงเชิญหลิวกว่างมาที่เทียนเซียงฝู่งนะเหรอ？”
อู๋ตงไห่ยิ้มแล้วพูดขึ้น ： “ตอนนี้แกก็เหมือนพ่อตอนหนุ่มๆ แล้ว สิ่งที่ต้องทำให้มากในตอนนี้คือสั่งสมความรู้ ความคิด และต้องนิ่งให้มากๆ อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป！”
อู๋ซินได้ฟังสิ่งที่เขาสอนแล้วจึงพูดขึ้น ： “พ่อ ผมเข้าใจแล้ว！”
“อืม “อู๋ตงไห่พยักหน้าอย่างพอใจ แล้วพูดขึ้น：” ดังนั้นก็กลับมาที่เรื่องของซ่งหวั่นถิง แกต้องอดทนให้มาก พยายามสงบสติ เหมือนการมอมเมา ให้ซ่งหวั่นถิงมาทางเราให้ได้！”
อู๋ซินทำสีหน้ามั่นใจ แล้วก้มหน้าพูดขึ้น： “พ่อ ผมเข้าใจแล้ว！ผมจะไม่มีทางทำให้พ่อผิดหวัง！”
พอเสียงจบลง รถก็มาถึงประตูทางเข้าเทียนเซียงฝู่พอดี
----------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...