ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 526

บทที่ 526

รถยังไม่ทันจอด อู๋ซินเงยหน้าขึ้นก็เห็น ชายคนหนึ่งอยู่ด้านนอกรีบเข้ามาต้อนรับทันที เขายืนอยู่ข้างกระจกรถ แล้วโค้งตัวทำความเคารพอย่างนอบน้อมให้กับพ่อของตัวเอง

อู่ตงไห่หันไปพยักหน้าให้เขา แล้วก็พูดกับอู๋ซิน: “คนนี้ ก็คือคนที่พ่อบอกว่าชื่อ หลิวกว่าง”

อู๋ซินตกใจจนตาค้าง

พอรถจอดนิ่งแล้ว หลิวกว่างก็รีบยื่นมือมาเปิดประตูรถให้อู๋ตงไห่ แล้วพูดขึ้นพร้อมยิ้มหน้าบาน: “หลิวกว่าง ทำความเคารพท่านประธานอู๋กับคุณชายอู๋.......”

อู๋ตงไห่ตอบรับ แล้วพูดเสียงเรียบ: “มาได้เร็วดีนี่”

หลิวกว่างรีบพูดขึ้นทันที: “กระผมคิดไม่ถึงว่าคุณจะเชิญมางานเลี้ยงด้วย ดังนั้นเลยกลัวว่าจะมาสาย”

เดิมที ตลอดทั้งชีวิตนี้หลิวกว่างจะไม่มีทางมาเหยียบที่เทียนเซียงฝู่เด็ดขาด

เพราะหงห้าไม่ใช่แค่สักลงไปที่หน้าลูกชายคนเดียวของเขาเท่านั้น แถมยังมีข้อแม้ให้ทุกๆ วันศุกร์ ลูกชายเขาต้องมารายงานที่เทียนเซียงฝู่ด้วย เพื่อให้เขาได้ตรวจสอบว่ารอยที่หน้าผากไม่มีปัญหาอะไร ถ้าหากว่ารอยมันบางเกินไป ก็ต้องสักลงไปเพิ่ม ถือได้ว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานมาก!

ความน่าอับอายนี้ ทำให้หลิวกว่างเคียดแค้นหงห้าจนเข้ากระดูก ดังนั้น ถึงจะให้ตายยังไงเขาก็ไม่มีทางมาในที่ของหงห้าเด็ดขาด

แต่ว่าครั้งนี้ไม่เหมือนกัน

ถึงเขาจะฝันไปก็ไม่คาดคิดว่า คนใหญ่โตอย่างตระกูลอู๋ อู๋ตงไห่ จะโทรติดต่อเขา เพื่อจะเลี้ยงข้าวที่เทียนเซีงฝู่ แถมเขายังได้รับเชิญเป็นแขกในงานอีกด้วย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน