ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 526
บทที่ 526
รถยังไม่ทันจอด อู๋ซินเงยหน้าขึ้นก็เห็น ชายคนหนึ่งอยู่ด้านนอกรีบเข้ามาต้อนรับทันที เขายืนอยู่ข้างกระจกรถ แล้วโค้งตัวทำความเคารพอย่างนอบน้อมให้กับพ่อของตัวเอง
อู่ตงไห่หันไปพยักหน้าให้เขา แล้วก็พูดกับอู๋ซิน： “คนนี้ ก็คือคนที่พ่อบอกว่าชื่อ หลิวกว่าง”
อู๋ซินตกใจจนตาค้าง
พอรถจอดนิ่งแล้ว หลิวกว่างก็รีบยื่นมือมาเปิดประตูรถให้อู๋ตงไห่ แล้วพูดขึ้นพร้อมยิ้มหน้าบาน： “หลิวกว่าง ทำความเคารพท่านประธานอู๋กับคุณชายอู๋.......”
อู๋ตงไห่ตอบรับ แล้วพูดเสียงเรียบ： “มาได้เร็วดีนี่”
หลิวกว่างรีบพูดขึ้นทันที： “กระผมคิดไม่ถึงว่าคุณจะเชิญมางานเลี้ยงด้วย ดังนั้นเลยกลัวว่าจะมาสาย”
เดิมที ตลอดทั้งชีวิตนี้หลิวกว่างจะไม่มีทางมาเหยียบที่เทียนเซียงฝู่เด็ดขาด
เพราะหงห้าไม่ใช่แค่สักลงไปที่หน้าลูกชายคนเดียวของเขาเท่านั้น แถมยังมีข้อแม้ให้ทุกๆ วันศุกร์ ลูกชายเขาต้องมารายงานที่เทียนเซียงฝู่ด้วย เพื่อให้เขาได้ตรวจสอบว่ารอยที่หน้าผากไม่มีปัญหาอะไร ถ้าหากว่ารอยมันบางเกินไป ก็ต้องสักลงไปเพิ่ม ถือได้ว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานมาก！
ความน่าอับอายนี้ ทำให้หลิวกว่างเคียดแค้นหงห้าจนเข้ากระดูก ดังนั้น ถึงจะให้ตายยังไงเขาก็ไม่มีทางมาในที่ของหงห้าเด็ดขาด
แต่ว่าครั้งนี้ไม่เหมือนกัน
ถึงเขาจะฝันไปก็ไม่คาดคิดว่า คนใหญ่โตอย่างตระกูลอู๋ อู๋ตงไห่ จะโทรติดต่อเขา เพื่อจะเลี้ยงข้าวที่เทียนเซีงฝู่ แถมเขายังได้รับเชิญเป็นแขกในงานอีกด้วย
แต่ว่า เขายังคิดจะลองใจดูอีกสักหน่อย จึงพูดขึ้น： “ยอมเป็นสุนัขรับใช้ตระกูลอู๋ คุณยังไม่มีความสามารถพอ แต่ดูจากท่าทางแล้วก็ถือว่าใช้ได้อยู่ แต่ถึงยังไงต่อไปผมก็ต้องการคนทำงานในจินหลิงให้สักคน คุณก็ลองตั้งใจทำงานให้ผมก่อน หลังจากนี้ผมไม่ทำให้คุณเสียใจแน่”
หลิวกว่างแสดงออกมาว่าดีใจมาก แล้วก็ยื่นมาคำนับเขาไม่หยุด พลางพูดขึ้น： “ขอบพระคุณท่านประธานมากๆ เพื่อรับใช้ท่านประธาน กระผมจะพยายามอย่างสุดความสามารถ！”
อู่ตงไห่ตอบรับคำหนึ่ง แล้วก็พูดขึ้น： “พอแล้ว เวลาก็น่าจะสมควรแล้ว ผมว่าหงห้าก็คงเตรียมทุกอย่างรอแล้ว คุณเข้าไปพร้อมกันกับผมละกัน”
พอได้ยินหงห้าสองคำ หลิวกว่างก็มีทีท่าโกรธแค้นอย่างมาก แต่เขาก็ยังต้องโน้มตัวลงอยู่ เพื่อเป็นการเชื้อเชิญให้อู๋ตงไห่เดินมา แล้วก็พูดขึ้นอย่างถ่อมตน： “เชิญท่านประธานอู๋！”
-------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...