ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 527
บทที่ 527
อู๋ตงไห่พอใจท่าทางของหลิวกว่างมาก จึงพยักหน้าเบาๆ แล้วเดินเข้าไปในเทียนเซียงฝู่
ด้านในเทียนเซียงฝู่นั้น หงห้าได้จัดเตรียมอาหารไว้อย่างเรียบร้อย และคนที่ได้รับเชิญก็มาถึงกันก่อนแล้ว แถมยังมารอนานมาก
ไม่ว่าจะเป็นหงห้า หรือฉินกาง หวังเจิ้งกาง ทั้งสามคนมีท่าทางเหมือนกันหมด ที่ดูไม่ได้มีท่าทีประจบสอพอ แต่ก็ยังไว้หน้าเขาอยู่
ดังนั้นพวกเขาจึงต้องรับคำเชิญจากสองพ่อลูกตระกูลอู๋ และเข้ามาร่วมในงานนี้
ที่จริงพวกเขาพอจะเข้าใจทุกอย่าง เพราะพวกเขาได้หารือกันในเรื่องนี้แล้ว ทุกคนเพียงแค่ ให้เกียรติตระกูลอู๋ และเกรงใจเท่านั้น แต่ในความเป็นจริง ก็ยังหวังที่จะติดตามเย่เฉินหรืออาจารย์เย่
สำหรับคนอื่นนั้น แค่ต้องการที่จะเกาะตระกูลอู๋จึงมาร่วมงาน
ในเมื่อตระกูลอู๋ถือเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในเจียงหนาน สำหรับตระกูลระดับน้อยนั้น ก็เหมือนเป็นต้นไม้ที่เต็มไปด้วยผลผลิต ลิงทุกตัวล้วนแต่หวังว่าจะได้เกาะสอยห้อยตามต้นไม้ต้นนี้
ดังนั้น พอเห็นสองคนพ่อลูกตระกูลอู๋เดินเข้ามาด้านในห้อง คนตระกูลอื่นจึงพากันก้มหัวให้ด้วยความเคารพพวกเขา
และหนึ่งในนั้น ก็คือหัวหน้าตระกูลจ้าวที่พูดขึ้นอย่างประจบสอพลอ： “ประธานอู๋ ช่างมีสง่าราศีจริงๆ คุณชายอู๋เองก็ดูมีความสามารถ มิน่าถึงเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของเจียงหนาน ราศีต่างกันจริงๆ ！”
แล้วตระกูลขงก็พยักหน้าแล้วพูดขึ้นตาม： “ใช่！เมื่อก่อนเห็นประธานอู๋ในรายงานค่อนข้างน้อย พอวันนี้ได้เห็นตัวจริง ถึงได้รู้ว่าประธานอู๋ดูเด่นกว่าในข่าวมาก！”
อู่ตงไห่ตอบรับครั้งหนึ่ง ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม แล้วกวาดตาไปมองรอบๆ
คนที่นั่งในนี้ ล้วนแต่เป็นคนใหญ่โตในจินหลิง ทั้งตระกูลจ้าว ตระกูลขง แล้วก็ตระกูลหลิว ตอนนี้พวกเขาทุกคนต่างเคารพเขาอย่างมาก และก็มีท่าทางเลียแข้งเลียขาอย่างชัดเจน
แต่สำหรับเจิ้งกาง ฉินกาง หงห้า สามคนนี้ กลับมีสีหน้านิ่งเงียบ และมีท่าทางสงบมาก ยังดูมีความเกรงใจอยู่ แต่ก็เหมือนท่าทางที่เห็นทั่วไป ซึ่งไม่ได้ดูมีท่าทางที่มาจากใจเลย
แต่ว่า คนทั้งจินหลิง ต่างพากันหัวเราะเยาะหลิวหมิงกันมากมาย เขาจะจัดการไหวได้ไงล่ะ？
และยิ่งไปกว่านั้น คนส่วนใหญ่ก็เป็นคนที่หลิวกว่างไม่สามารถต่อกรได้
ความอับอายนี้ แทบทำให้หลิวกว่างอยากจะฆ่าคนตาย ถ้าหากว่าหงห้าไม่ได้มีอิทธิพลมากมายละก็ เขาคงพาลูกน้องไปสับหงห้าเป็นชิ้นๆ แล้ว
ดังนั้น พอเขามองเห็นหงห้า เขาก็รู้สึกโกรธขึ้นมาเป็นธรรมดา จนดวงตาแทบจะลุกเป็นไฟเลย
หงห้าเองก็ไม่คิดว่าหลิวกว่างจะมาด้วย เพราะอู๋ตงไห่บอกแค่ให้เขาเตรียมงานเลี้ยงรับ แต่ไม่ได้บอกรายละเอียดว่าเชิญใครมาร่วมงานบ้าง
---------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...