ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5251
เซียวไห่หลงตกใจเสียจนคอหด แล้วรีบเอ่ยขึ้น : “อย่านะแม่...ผมรับปากแม่ก็ได้...”
เฉียนหงเย่นถลึงตามองเขา แล้วมองไปยังนายหญิงใหญ่เซียว พลางเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา : “แล้วก็ยายแก่แกด้วย! ทุกวันก็รู้จักที่จะทำความเคารพอยู่แต่หน้ากล้อง! หลายปีก่อนก็ล้อเลียนเหมือนกับแก! ต่อไปเปลี่ยนช่องทางให้ฉัน ตอนที่ถ่ายทอดสดใกล้จะเสร็จ ก็คุกเข่าลงแสดงความเคารพ!”
นายหญิงใหญ่เซียวเอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้น : “หงเย่น...ฉัน...ฉันอายุมากขนาดนี้แล้ว แข้งขาก็ไม่สะดวกนัก เธอให้ฉันคุกเข่าก้มหัว ฉันกลัวว่าฉันจะไม่ไหว...”
เฉียนหงเย่นเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชา : “มาไม่ไหวก็ต้องมา! เงินที่ฉันหามาคุณจะไม่ใช่อย่างนั้นหรือ? ของที่ซื้อกลับมาคุณจะไม่กินแล้ว? คุณจะไม่ใช้แล้วใช่ไหม? ถ้าไม่ได้จริงๆคุณก็กลับไปคอยดึงถุงพลาสติกให้คนอื่นที่ตลาดนู่นไป!”
นายหญิงใหญ่เซียวได้ยินแล้ว ก็รีบเอ่ยขึ้นทันที : “หงเย่นอย่าโมโหไปเลย ฉันก้ม ฉันก้มก็ได้...”
เฉียนหงเย่นส่งเสียงไม่พอใจออกมา และไม่ได้สนใจเธออีก
เวลานี้ เซียวฉางเฉียนที่อยู่บนเตียงก็เอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าที่ประจบประแจง : “เอาล่ะที่รัก คุณเห็นการแสดงคืนนี้ของผมแล้วดีมากเลยใช่ไหม? ตอนที่ผมกินโจ๊ก การออกแบบรายละเอียดเล็กๆนั้นทำได้ดีมาก สะท้อนให้เห็นว่าผมเป็นผู้ป่วยอัมพาต แล้วก็ชอบโจ๊กแบบนี้มากด้วย รีบร้อนที่จะกินโจ๊กนี้!”
เฉียนหงเย่นหัวเราะเยาะ : “โอ้โห เซียวฉางเฉียน คุณเปลี่ยนไปเร็วจังนะ! ตอนแรกคุณพูดเอาว่ายังไง? คุณบอกว่าฉันสวมเขาให้คุณ และยังท้องลูกผู้ชายป่าเถื่อนด้วย มีโรคติดต่อ คุณก็จะไล่ฉันออกไปจากตระกูลนี้ ทำไมกัน? ตอนนี้ฉันหาเงินได้ คุณก็ไม่ได้รู้สึกว่าฉันสวมเขาให้คุณทำให้คุณรู้สึกแย่แล้วอย่างนั้นเหรอ?”
เซียวฉางเฉียนทำใจดีสู้เสือพลางเอ่ยขึ้น : “โธ่ที่รัก ดูคุณพูดเข้าสิ นี่ไม่ใช่ปัญหาว่าคุณจะหาเงินได้หรือเปล่า เป็นผมเองที่คิดได้จริงๆ เรื่องราวตอนนั้นความจริงแล้วโทษคุณไม่ได้ เพราะคุณเองก็ถูกสถานการณ์บีบบังคับจนไม่มีทางเลี่ยง อีกทั้งจะพูดให้ดี ตอนนั้นเรื่องใส่ร้ายหม่าหลันก็ไม่ใช่คุณตัดสินใจคนเดียว แต่เป็นพวกเราสองคนที่มีความคิดเห็นเหมือนกัน ดังนั้นเรื่องนี้ผมเองก็มีส่วนที่ต้องรับผิดชอบด้วย...”
พูดมาถึงตรงนี้แล้ว เซียวฉางเฉียนก็ทอดถอนหายใจออกมาด้วยความหดหู่ใจ น้ำตาไหลลงมา พลางสะอึกสะอื้นเอ่ยพูดขึ้น : “ที่รัก ความจริงแล้วผมคิดไม่ถึงเลยว่าต่อมาคุณจะได้รับความทุกข์ทรมานเหล่านั้นที่เหมืองถ่านหินดำ ในใจผมก็รู้สึกผิด ทั้งๆที่เป็นความคิดของพวกเราสองคน แต่ผมกลับเอาแต่หลบซ่อนควบคุมทุกอย่างอยู่ข้างหลัง ให้คุณออกหน้าดำเนินการตามแผนเพียงคนเดียว สุดท้ายก็เป็นคุณคนเดียวกับครอบครัวของเหอเหลียนที่ถูกเย่เฉินส่งไปที่เหมืองถ่านหินดำ...ว่าแล้ว ก็ล้วนแต่เป็นเย่เฉินทั้งนั้นที่เป็นคนทำร้ายคุณ...”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...