ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5262

เฉียนหงเย่นโมโหแทบบ้า กระทืบเท้าพลางด่าว่า : “แกไปเป็นนักสู้ผู้ต่อต้านกับแม่แกสิ! แกหม่าหลันมีนิสัยยังไง คนอื่นไม่รู้ แต่ฉันจะไม่รู้อย่างนั้นเหรอ?! คนทั้งโลกก็มีแกนี่แหล่ะที่เห็นคนอื่นดีกว่าไม่ได้! แกอิจฉาที่ฉันหาเงินได้ แกรู้สึกแย่! ก็เลยคิดหาวิธีมาทำลายฉัน! แกลงมาเดี๋ยวนี้เลย! ดูซิว่าฉันจะไม่ฆ่าคนสารเลวแบบแกได้ยังไง!”

หม่าหลันคว่ำหน้าอยู่ตรงราวระเบียง แอบถ่ายวิดีโอไปพลางเอ่ยขึ้นมาอย่างจริงจัง : “เฉียนหงเย่น ฉันหม่าหลันทำอะไรเปิดเผยมาตลอดชีวิต เดินในทางที่ถูกต้อง ทนไม่ได้กับสิ่งที่ไม่ถูกต้อง! ต่อให้เธอเอามีดมาจ่อที่คอฉัน ฉันก็คงยังจะทำตามหน้าที่ รุดหน้าเปิดโปงเธออยู่ดี!”

เห็นว่าหม่าหลันทำลายตัวเองแล้วแต่กลับยังอวดดีไม่หยุด เฉียนหงเย่นก็ยิ่งตัวสั่นเทาด้วยความโมโห!

เธอชี้หน้าหม่าหลัน แล้วเงยหน้าขึ้นมาด่าว่า : “ชิบ แกจะไม่ลงมาใช่ไหม? แกไม่ลงมา ฉันจะขึ้นไปจับแกโยนลงมาจากระเบียงเอง! ไม่ฆ่าแก สาบานได้ว่าฉันคงไม่คนอีกแล้ว!”

ใบหน้าของหม่าหลับดูเหยียดหยาม : “โอ๊ะ เธอทำให้ฉันตกใจแล้วนะเฉียนหงเย่น นี่เธอเป็นนักประกาศที่ใจดำหาเงินได้แล้วก็ไม่เห็นกฎหมายอยู่ในสายตาแล้วใช่ไหม? เธอรู้หรือเปล่า บุกรุกบ้านของคนอื่นต้องติดคุกนะ?! มีปัญญาเธอก็เข้ามาดูสิ ฉันจะโทรหาตำรวจเดี๋ยวนี้เลย!”

เฉียนหงเย่นได้ยินแล้ว การวางมาดอันใหญ่โตที่ดูอวดดีนั้นก็ลดลงไปโดยไม่รู้ตัว

เธอฉลาดกว่าหม่าหลัน รู้ว่าสถานการณ์แบบนี้ นอกจากตัวเองจะขยับปากด่าทอออกมาแล้ว ก็แทบจะไม่สามารถทำอะไรได้เลย

อีกทั้งไม่ต้องพูดถึงการบุกรุกบ้านของคนอื่นนั้นผิดกฎหมาย เพราะเพียงแค่เย่เฉินลูกเขยของหม่าหลัน ตัวเองก็ไม่สามารถจะไปหาเรื่องได้อยู่แล้ว