ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5264
คนหนึ่งในนั้นมองเธอ แล้วเอ่ยถามขึ้นด้วยเสียงที่เย็นชา : “คุณคือเฉียนหงเย่นใช่ไหม?”
เฉียนหงเย่นมองตำรวจที่อยู่ตรงหน้า แล้วเอ่ยถามขึ้นด้วยใบหน้าที่ซีดเผือด : “ฉันเอง...คุณ...คุณมีธุระอะไร?”
ตำรวจเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉย : “จากสถานการณ์ที่เปิดเผยออกมาในอินเตอร์เน็ต พวกเราสงสัยว่าคุณต้องสงสัยเป็นพวกต้มตุ๋น และในขณะเดียวกันอาจจะเกี่ยวเนื่องไปกับการเลี่ยงภาษี ขอให้คุณกลับไปให้ความร่วมมือในการสอบสวนกับพวกเราด้วย!”
เมื่อได้ยินว่าจะต้องให้ความร่วมมือในการสอบสวน เฉียนหงเย่นก็รู้ว่าครั้งนี้เกรงว่าตัวเองจะต้องจบเห่จริงๆแล้ว จึงเอ่ยขึ้นด้วยความตื่นกลัว : “คุณตำรวจ...ฉัน...ฉันไม่ได้หลอกลวงนะ...เข้าใจผิดแล้วหรือเปล่า?!”
ตำรวจเอ่ยขึ้นมานิ่งๆ : “เข้าใจผิดหรือเปล่า ก็รอให้ตรวจสอบออกมาให้ชัดเจนก็รู้แล้ว รีบลุกขึ้นมา แล้วไปกับพวกเรา!”
ว่าแล้วตำรวจนายนั้นก็ชี้ไปตรงหน้าคฤหาสน์พลางเอ่ยถาม : “นี่คือบ้านของคุณใช่ไหม? สามีคุณ ลูกชายคุณ และแม่สามีคุณอยู่ที่นี่หรือเปล่า? พวกเขาเองก็จะต้องให้ความร่วมมือในการสอบสวนของพวกเราด้วย!”
เฉียนหงเย่นตกใจจนตัวสั่นและไม่กล้าเอ่ยพูดออกมา หม่าหลันที่อยู่บนระเบียงชี้ไปยังคฤหาสน์หลังข้างๆด้วยใบหน้าที่ตื่นเต้นแล้วเอ่ยขึ้น : “คุณตำรวจ คุณตำรวจ นี่บ้านฉัน ไม่ใช้บ้านของเธอ บ้านเธออยู่หลังข้างๆ! คุณจะหาสามีเธอ ลูกชายเธอ แม่สามีเธอก็อยู่ข้างๆนี่แหล่ะ!”
ได้ยินหม่าหลันพูดเตือนขึ้น ตำรวจก็พยักหน้าให้เธอ แล้วเอ่ยถาม : “คุณเป็นใคร? รู้จักกับเฉียนหงเย่นหรือเปล่า?”
หม่าหลันหัวเราะ : “รู้จัก! ฉันเองที่เป็นคนเปิดโปงเธอในอินเตอร์เน็ต!”
ตำรวจได้ยินแล้วก็เอ่ยถามขึ้นด้วยความประหลาดใจ : “คุณคือหม่าหลันนักสู้ผู้ต่อต้านสินค้าจอมปลอมอย่างนั้นเหรอ?”
“ใช่ๆๆ!” หม่าหลันหัวเราะ : “ฉันเอง ฉันเอง ฉันก็คือผู้ต่อต้านสินค้าจอมปลอม!”
เฉียนหงเย่นตกใจจนร้องไห้โฮ
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เคยเข้าคุก แต่สถานการณ์ที่นั่น เธอได้ยินมา ในใจจึงรู้สึกกลัวเป็นอย่างมาก
เวลานี้หม่าหลันมองดูเธอที่กำลังร้องไห้และถูกยัดตัวเข้าไปในรถตำรวจ ในใจนั้นก็ยิ่งรู้สึกพอใจมาก มองเฉียนหงเย่น และตะโกนออกมาเสียงดัง : “เย่นจื่อ เข้าไปแล้วจะต้องปรับปรุงตัวใหม่นะเย่นจื่อ อย่าทำให้พวกคนโง่เป็นหมื่นๆที่อยู่ในห้องถ่ายทอดสดของเธอต้องผิดหวัง!”
เฉียนหงเย่นเดือดดาลถึงขีดสุด ยืนหน้าออกมาด่าจากด้านในของรถตำรวจ : “หม่าหลันฝากไว้ก่อนเถอะ! ไม่ช้าหรือเร็วฉันจะมาฆ่าแก!”
เมื่อตำรวจได้ยินคำพูดนี้แล้วจึงรีบตวาดขึ้นมาทันที : “เฉียนหงเย่น! พูดจาให้ระวังๆหน่อย! ข่มขู่ความปลอดภัยของชีวิตคนอื่น ต่อให้คุณไม่ได้ลงมือทำจริงๆ ก็เพิ่มโทษเป็นการเจตนาหาเรื่องได้นะ!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...