ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5266

สรุปบท บทที่ 5266 แกอย่าเรียกฉันว่าพ่อ2: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

สรุปตอน บทที่ 5266 แกอย่าเรียกฉันว่าพ่อ2 – จากเรื่อง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

ตอน บทที่ 5266 แกอย่าเรียกฉันว่าพ่อ2 ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดยนักเขียน เมฆทอง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

เซียวไห่หลงเอ่ยขึ้นอย่างลนลาน : “พ่อ พ่อพูดแบบนี้ก็เป็นการดูถูกกันสิ! ผมเป็นคนมองปัญหาจากสภาพจริงแล้วนะ เรื่องนี้จะโทษแม่ก็ไม่ได้ พ่อต้องคิดทบทวนปัญหาของตัวเองด้วย!”

“ไสหัวไปซะ!” เซียวฉางเฉียนพูดขึ้นด้วยความโมโห : “แกมันลูกอกตัญญู!”

เซียวไห่หลงรีบเอ่ยขึ้น : “พ่อ สภาพจิตใจพ่อมีปัญหาแล้ว ถ้าหากพ่อมองปัญหาไปตามสภาพความเป็นจริง พ่อก็จะต้องมีความคิดเหมือนผมอย่างแน่นอน”

“เหมือนบ้านแกน่ะสิ!” เซียวฉางเฉียนพูดขึ้นอย่างดูถูก : “แกมันเป็นพวกอะไร ฉันรู้ดี!”

“โธ่พ่อ...”

“อย่าเรียกฉันว่าพ่อ ไสหัวไปซะ!”

เซียวไห่หลงโมโหอยู่บ้างเช่นกัน และเอ่ยขึ้นอย่างกลัดกลุ้ม : “พ่อน่ะ ดื้อดึงมากจริงๆ! ตอนนี้พ่อมาเสียงดังกับผมก็ไม่สำคัญหรอกนะ แต่ต่อไปถ้าหากสภาพจิตใจพ่อไม่ปกติ ต่อไปแม่หาเงินมาได้จะต้องไม่ให้พ่อใช้แน่นอน!”

ว่าแล้วเซียวไห่หลงก็เอ่ยขึ้นมาอีก : “พ่ออย่าลืมสิ วันนี้แม่พูดมาแล้ว ว่าบทใหม่ของพ่อก็คือเป็นมะเร็งตับอ่อน มะเร็งตับอ่อนเร็วขนาดไหน เดือนเดียวก็ทำให้คนหายไปแล้ว นั่นก็หมายความว่า ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป อย่างมากที่สุดก็เดือนหรือสองเดือน การไลฟ์สดของแม่ก็ไม่ต้องใช้พ่อแล้ว ถึงตอนนั้นถ้าหากพ่อยังทำให้แม่ไม่พอใจ ถ้าอย่างนั้นพ่อก็จะลำบากแล้ว!”

เซียวฉางเฉียนได้ยินคำพูดนี้ ก็รู้สึกสับสนขึ้นมาบ้างทันที

เฉียนหงเย่นพูดจาไม่ดีกับเขาแม้กระทั่งลงไม้ลงมือกับเขา ในใจของเขานั้นไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่เมื่อนึกถึงว่าเฉียนหงเย่นหาเงินได้อย่างราบรื่นเหมือนกับน้ำไหล เขาก็อดที่จะครุ่นคิดถึงคำพูดของเซียวไห่หลงเมื่อครู่นี้ไม่ได้ ถ้าหากเฉียนหงเย่นไม่ยอมให้ตัวเองใช้เงินเธอจริงๆ ความอัปยศอดสูเหล่านี้ก็ไม่ใช่ว่าเปล่าประโยชน์หรอกเหรอ? อีกทั้งอีกไม่นานเฉียนหงเย่นก็จะไม่ได้ใช้ประโยชน์จากตัวเองแล้ว ถึงตอนนั้นถ้าหากเตะตัวเองออกไป ก็จะยิ่งแย่ไปกว่าเดิมแล้ว!

คิดมาถึงตรงนี้แล้ว ในใจของเขาก็ตัดสินใจ และแอบคิด : “ดูแล้วต่อไปฉันจะต้องปฏิบัติต่อเฉียนหงเย่นให้ดีๆแล้ว ส่วนความมีเกียรติตรงจุดนั้นของผู้ชาย เวลานี้แล้ว ยังจะสนใจไปทำอะไรอีก...”

เพิ่งจะสิ้นเสียงที่อยู่ในใจ ประตูบ้านก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น คนที่อยู่ข้างนอกเอ่ยถาม : “ใช่บ้านของเซียวฉางเฉียน เซียวไห่หลงหรือเปล่า?”

“คลิปวิดีโอ?” เซียวไห่หลงโพล่งถามขึ้น : “คลิปอะไร? พวกเราไม่รู้สถานการณ์ของคลิปวิดีโออะไรนั่นเลย...”

ตำรวจนายนั้นถามขึ้นด้วยใบหน้าที่ดูไม่เชื่อ : “คลิปวิดีโอของพวกคุณถูกเปิดโปงอยู่บนอินเตอร์เน็ต พวกคุณยังไม่เห็นอย่างนั้นเหรอ?”

“เปิดโปงพวกเรา?” เซียวฉางเฉียนถามขึ้นด้วยความตื่นเต้น : “นี่มันเรื่องอะไรกันแน่? ผมไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดอะไรอยู่”

ตำรวจพูดขึ้นมานิ่งๆ : “ไม่รู้ ไม่เครียด ถึงที่นั่นแล้วเราก็จะให้คุณได้รู้เอง รีบไปกับพวกเราเถอะ”

เซียวฉางเฉียนรีบเอ่ยขึ้น : “คุณตำรวจ ผมกับลูกชายเป็นอัมพาต ตอนนี้ยังไม่ได้ฟื้นสภาพเป็นปกติ ลุกขึ้นไม่ได้เลยเสียด้วยซ้ำ”

ตำรวจขมวดคิ้วขึ้นแล้วเอ่ยถาม : “แสดงจนติดเป็นนิสัยแล้วเหรอ? อย่าคิดว่าผมไม่รู้ว่าพวกคุณแกล้งหลอก พวกคุณก็แค่ตั้งใจแสดงให้ชายเน็ตพวกนั้นดู ให้พวกเขาซื้อของในห้องไลฟ์ถ่ายทอดสดของพวกคุณใช่ไหม? อยู่ต่อหน้าตำรวจแล้วพวกคุณยังกล้าแสดงละครอีก กล้ามากเลยนะ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน