ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5269
ตอนนี้ทางสรรพากรมาหาถึงที่แล้ว เธอเองก็ลนลานขึ้นมาทันที ทำได้เพียงรีบโกหก : “คุณก็เห็นสถานการณ์ของครอบครัวฉันแล้ว ในบ้านของฉันมีผู้ป่วยที่เป็นอัมพาตนอนติดเตียงต้องดูแลอยู่สองคน และยังมีคนแก่ต้องดูแลด้วย ปกติแล้วก็ยุ่งวุ่นนจนหัวหมุน ไม่ได้สนใจ...”
พูดไปแล้วเธอก็มีความคิดขึ้นมา จึงรีบพูดเสริมให้ตัวเอง : “คุณเห็นเวลาที่ฉันไลฟ์ขายของความจริงแล้วก็ไม่ได้นานเท่าไหร่ รวมๆแล้วก็แค่เดือนเดียว ความจริงฉันคิดเอาไว้แล้วว่ารอให้ผ่านช่วงยุ่งๆไปสองสามวันนี้ก็จะรีบไปยื่นภาษี...”
เจ้าหน้าที่ของทางหน่วยงานสรรพากรรู้ว่าเธอจะต้องโกหกอย่างแน่นอน แต่ก็เหมือนกับอย่างที่เธอพูด ว่าการไลฟ์ขายของเธอเพิ่งจะผ่านไปเพียงแค่เดือนกว่าๆเท่านั้น ถ้าหากเธอบอกว่าเธอลืม หรือยุ่งเสียจนไม่ทันได้สนใจเรื่องการยื่นภาษี ทางหน่วยงานสรรพากรก็ไม่มีวิธีจะพิสูจน์ได้ว่าเธอตั้งใจจะเลี่ยงภาษี
ทางเจ้าหน้าที่จึงไว้หน้าเธอ : “สถานการณ์ของคุณเราเข้าใจได้ มีปัจจัยที่เป็นภววิสัยอยู่จริงๆ ดังนั้นพวกเราก็จะไม่ซักถามถึงการเลี่ยงภาษีว่ามีอยู่หรือเปล่า เพียงแค่คุณยื่นภาษีตามรายได้จริงของคุณก็พอ”
เฉียนหงเย่นเอ่ยถามขึ้นโดยจิตใต้สำนึก : “อัตราภาษีของพวกเราเท่าไหร่?”
เจ้าหน้าที่อธิบาย : “การไลฟ์ขายของแบบคุณอยู่ในค่าตอบแทนงานบริการ ค่าตอบแทนงานบริการจัดเป็นเงินได้รวมของประชาชน หลังจากที่ชำระแล้ว จะมีอัตราที่ใช้ในช่วง3%-45% สำหรับยอดเงินของคุณที่ถึงยอดสูงสุด จะใช้ในช่วง45%”
“หะ?” เฉียนหงเย่นหน้ามุ่ยขึ้นมาในทันที : “45%...นี่...นี่มันเยอะเกินไปแล้ว...”
เจ้าหน้าที่เอ่ยขึ้นอย่างจริงจัง : “เฉียนหงเย่น ตามการจ่ายภาษีเงินได้ นี่คือหน้าที่ของประชาชนทุกคน อีกทั้งภาษีของเรา อยู่ในขอบเขตทั่วโลกไม่นับว่าสูง ทวีปยุโรปและประเทศญี่ปุ่นมีภาษีสูงสุดอยู่ที่ 50%ขึ้นไป สหรัฐอเมริกาเองก็45%!เหมือนกัน”
ส่วนเฉียนหงเย่นในเวลานี้ ก็เหมือนกับเพิ่งจะหลีกหนีกับอันตรายมาอย่างไรอย่างนั้น ทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้สอบสวน แล้วถอนหายใจยาวๆออกมา
ตำรวจเห็นแล้ว จึงเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชา : “เฉียนหงเย่น ผมจะบอกความในใจให้นะ คุณต้องขอบคุณหม่าหลันที่เปิดโปงคุณ วันนี้เปิดโปงคุณ ทำให้คุณได้กลับเนื้อกลับตัวใหม่ คุณถึงจะไม่ทำผิดขั้นร้ายแรง!”
เฉียนหงเย่นได้ยินคำพูดนี้แล้วในใจก็ไม่ยอม เธออดที่จะแอบคิดไม่ได้ : “หม่าหลันผู้หญิงสารเลวนั่น ตัดเส้นทางหาเงินของฉัน ยังคิดที่จะให้ฉันไปขอบคุณเธออีกงั้นหรือ? ฉันไม่หาโอกาสไปฆ่าเธอก็ทำผิดกับตัวเองแล้ว!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...