ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5277
เนื่องจากทานากะ โคอิจิมาถึงก่อนตระกูลอิโตะ ถึงเมืองจินหลิงก่อน ดังนั้นวันนี้จึงจัดกองกำลังทหารไปรับโดยเฉพาะ
ตอนที่ทานากะ โคอิจินั่งรถออกมาจากสนามบิน ดอกไม้สดที่ส่งมาถึงก็ถูกเตรียมขนส่งโดยรถบรรทุกหลายคันด้วยเช่นกัน
ถึงแม้ว่าในใจจะคิดถึงแต่เย่เฉิน แต่อิโตะ นานาโกะก็ยังคงไปที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงเป็นสถานที่แรก
แต่นางาฮิโกะ อิโตะไม่ได้ไปที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง แต่ถูกทานากะ โคอิจิพามายังTomson Riviera ก่อนงานแต่งงาน นางาฮิโกะ อิโตะไม่คิดที่จะไปโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง เนื่องจากเขาเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในญี่ปุ่น กังวลว่าถูกผู้คนมากมายเห็นเข้าแล้วจะเป็นการเปิดเผยความลับของขาที่เกิดขึ้นมาใหม่ของเขา
ตอนที่กองกำลังทหารของอิโตะ นานาโกะถึงโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง เฉินจื๋อข่ายถึงได้รับข่าวนี้
รู้ว่าเธอมาแล้ว เฉินจื๋อข่ายจึงโทรหาเย่เฉินทันที รายงานข่าวนี้กับเย่เฉิน
เย่เฉินได้ยินว่านานาโกะมาแล้ว ในใจก็รู้สึกเซอร์ไพรส์ขึ้นมาทันที พอดีกับที่เซียวชูหรันไปบริษัทแล้ว หม่าหลันก็บังคับให้เซียวฉางควนขับรถพาเธอไปสูดอากาศข้างนอก มีเพียงเขาคนเดียวที่อยู่ในบ้าน จึงถือโอกาสขับรถ BMW Series 5คันก่อนของเซียวฉางควนมุ่งไปยังโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง
ส่วนซูรั่วหลีก็อยู่ที่สวนดอกไม้กลางอากาศของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว มาเตรียมงานแต่งงานให้กับพ่อแม่ เธอรู้ว่าหลายปีมานี้แม่ของเธอไม่ได้ผ่านมาได้ง่ายดายนัก ดังนั้นจึงอยากจะพยายามให้มากที่สุด เพื่อสร้างงานแต่งงานที่น่าจดจำให้กับแม่
เนื่องจากว่าสวนดอกไม้กลางอากาศของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงปกติแล้วไม่เปิดให้ภายนอกเข้า ครั้งนี้นำมาจัดขึ้นเป็นกรณีพิเศษสำหรับจัดงานแต่งงานของซูโสว่เต้ากับเหออิงซิ่ว ดังนั้นช่วงก่อนหน้าซูรั่วหลีจึงมีเวลาเพียงพอที่จะมาเตรียมสถานที่ ไม่เหมือนกับห้องโถงจัดเลี้ยงของโรงแรมที่เป็นที่นิยมหลายๆแห่ง อนุญาตให้ไปเริ่มจัดงานก่อนเพียงแค่คืนเดียวเท่านั้น เวลาจึงเร่งรีบเป็นอย่างมาก
เธอในเวลานี้กำลังคุยเรื่องแผนฉากเบื้องหลังกับทางผู้รับผิดชอบของบริษัทจัดงานแต่งงานอยู่ แล้วจู่ๆก็เห็นอิโตะ นานาโกะพาคนรับใช้สาวเดินเข้ามา ก็เข้าไปต้อนรับด้วยความรู้สึกเซอร์ไพรส์ขึ้นมาทันที พลางเอ่ยขึ้น : “คุณอิโตะ ทำไมถึงมาเร็วขนาดนี้ล่ะคะ? ฉันคิดว่าคุณจะมาถึงวันพรุ่งนี้หรือไม่ก็วันมะรืนเสียอีก”
ในใจของซูรั่วหลีรู้สึกซาบซึ้งมาก เอ่ยขึ้นมาด้วยความเคารพ : “คุณอิโตะ ขอบคุณคุณมากจริงๆนะคะ...”
อิโตะ นานาโกะส่ายหน้า พลางยิ้ม : “จากที่ผ่านเรื่องของพ่อกับแม่มา พวกเราก็นับว่าเป็นเพื่อนกันแล้ว คุณจะเกรงใจฉันขนาดนี้ทำไม”
ซูรั่วหลีพยักหน้าลงเบาๆ เธอเข้าใจความหมายของอิโตะ นานาโกะ แม่ของเธอ และพ่อของอิโตะ นานาโกะ ล้วนแต่เคยเป็นคนพิการที่ต้องตัดขาไป ช่วงเวลาก่อนหน้านี้พวกเขาได้รับยาต่อเส้นลมปราณของเย่เฉินอยู่ที่อเมริกา และจากที่ผ่านมาในครั้งนั้น ก็ทำให้ทั้งสองคนคุ้นเคยกันขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
ซูรั่วหลีจึงเอ่ยถามอิโตะ นานาโกะขึ้น : “ไม่ทราบว่าคุณอิโตะมาแล้วหรือยังคะ?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...