ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5279

ได้ยินเสียงนี้ ผู้หญิงทั้งสามคนมองตามเสียงไป เห็นเย่เฉินเดินเข้ามาในสวนดอกไม้กลางอากาศแล้ว

อาการที่แสดงออกมาของผู้หญิงทั้งสามคน ตื่นเต้นขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว

แต่เป็นเพราะรู้ว่าเย่เฉินกำลังพูดถึงเรื่องของพี่ชายซูจือหยู ดังนั้นซูรั่วหลีและอิโตะ นานาโกะจึงยิ้มให้กับเย่เฉินแต่ไม่ได้เอ่ยพูดขึ้น

ซูจือหยูรู้สึกดีใจ รีบเช็คกับเย่เฉิน : “คุณเย่ คุณหมายความว่าสามารถรับพี่ชายฉันกลับมาได้ใช่ไหมคะ?”

“ถูกต้อง” เย่เฉินพยักหน้าลง แล้วเอ่ยขึ้นมานิ่งๆ : “เพียงแต่สามารถเข้าร่วมงานแต่งงานได้เท่านั้นนะ หลังจากที่งานแต่งงานเสร็จสิ้นลง เขายังต้องไปรับโทษที่ยังไม่สิ้นสุดของเขาต่อ”

ซูจือหยูเอ่ยถามขึ้นโดยจิตใต้สำนึก : “ถ้าอย่างนั้น...คุณเย่ ถ้าหากพี่ชายฉันกลับมาร่วมงานแต่งงาน หลังจากที่เสร็จสิ้นงานแต่งงานแล้วเขายังต้องกลับไปที่ที่ถูกรับตัวกลับมาหรือว่าไปเริ่มต้นใหม่คะ?”

เย่เฉินยิ้ม : “ไปรับมาจากที่ไหนก็กลับไปที่นั่นอยู่แล้วสิครับ ผมจะให้เขาไปเริ่มใหม่ได้ยังไง”

ซูจือหยูรู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันที เอ่ยขึ้นมาอย่างตื่นเต้น : “ขอบคุณความใจกว้างของคุณเย่ ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปจัดการให้คนไปรับเขากลับมา...”

เย่เฉินโบกมือ : “ผมให้เฉินจื๋อข่ายไปรับเขาแล้วกัน แนวโน้มของพี่ชายคุณ ลูกน้องของเฉินจื๋อข่ายคอยจับตามองอยู่ตลอด สามารถพาเขากลับไปได้ตลอดเวลา อีกทั้งเขาไปนานขนาดนี้แล้ว ทั้งวันก็นอนกลางดินกินกลางทราย ที่ตัวเขาก็ไม่มีช่องทางการติดต่อด้วย มันยากกว่าคุณจะหาเขาเจอ”

“ได้ค่ะ...” ซูจือหยูพยักหน้าลง แล้วเอ่ยขึ้นอย่างนอบน้อม : “ถ้าอย่างนั้นก็รบกวนคุณเย่ด้วยนะคะ”