ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5279
ได้ยินเสียงนี้ ผู้หญิงทั้งสามคนมองตามเสียงไป เห็นเย่เฉินเดินเข้ามาในสวนดอกไม้กลางอากาศแล้ว
อาการที่แสดงออกมาของผู้หญิงทั้งสามคน ตื่นเต้นขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว
แต่เป็นเพราะรู้ว่าเย่เฉินกำลังพูดถึงเรื่องของพี่ชายซูจือหยู ดังนั้นซูรั่วหลีและอิโตะ นานาโกะจึงยิ้มให้กับเย่เฉินแต่ไม่ได้เอ่ยพูดขึ้น
ซูจือหยูรู้สึกดีใจ รีบเช็คกับเย่เฉิน : “คุณเย่ คุณหมายความว่าสามารถรับพี่ชายฉันกลับมาได้ใช่ไหมคะ?”
“ถูกต้อง” เย่เฉินพยักหน้าลง แล้วเอ่ยขึ้นมานิ่งๆ : “เพียงแต่สามารถเข้าร่วมงานแต่งงานได้เท่านั้นนะ หลังจากที่งานแต่งงานเสร็จสิ้นลง เขายังต้องไปรับโทษที่ยังไม่สิ้นสุดของเขาต่อ”
ซูจือหยูเอ่ยถามขึ้นโดยจิตใต้สำนึก : “ถ้าอย่างนั้น...คุณเย่ ถ้าหากพี่ชายฉันกลับมาร่วมงานแต่งงาน หลังจากที่เสร็จสิ้นงานแต่งงานแล้วเขายังต้องกลับไปที่ที่ถูกรับตัวกลับมาหรือว่าไปเริ่มต้นใหม่คะ?”
เย่เฉินยิ้ม : “ไปรับมาจากที่ไหนก็กลับไปที่นั่นอยู่แล้วสิครับ ผมจะให้เขาไปเริ่มใหม่ได้ยังไง”
ซูจือหยูรู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันที เอ่ยขึ้นมาอย่างตื่นเต้น : “ขอบคุณความใจกว้างของคุณเย่ ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปจัดการให้คนไปรับเขากลับมา...”
เย่เฉินโบกมือ : “ผมให้เฉินจื๋อข่ายไปรับเขาแล้วกัน แนวโน้มของพี่ชายคุณ ลูกน้องของเฉินจื๋อข่ายคอยจับตามองอยู่ตลอด สามารถพาเขากลับไปได้ตลอดเวลา อีกทั้งเขาไปนานขนาดนี้แล้ว ทั้งวันก็นอนกลางดินกินกลางทราย ที่ตัวเขาก็ไม่มีช่องทางการติดต่อด้วย มันยากกว่าคุณจะหาเขาเจอ”
“ได้ค่ะ...” ซูจือหยูพยักหน้าลง แล้วเอ่ยขึ้นอย่างนอบน้อม : “ถ้าอย่างนั้นก็รบกวนคุณเย่ด้วยนะคะ”
เวลานี้ เฉินจื๋อข่ายรู้ว่าเย่เฉินมาถึงโรงแรมแล้ว ก็เลยมาตามนั้น เย่เฉินกวักมือเรียกเขามาอยู่ตรงหน้า พลางเอ่ยถามขึ้น : “เหล่าเฉิน ซูจือเฟยคุณชายซุตอนนี้ถึงไหนแล้ว?”
เฉินจื๋อข่ายอึ้งไปเล็กน้อย จากนั้นจึงมองไปยังซูจือหยูแวบหนึ่ง และเอ่ยขึ้นอย่างทำตัวไม่ถูก : “คุณชายซูมเดินทางมาได้หนึ่งในสามแล้วครับ ตอนนี้ถึงมณฑลซานฉินแล้ว”
เย่เฉินพยักหน้าลง พลางเอ่ยขึ้น : “คุณจัดคนให้ไปรับคุณชายซูกลับมา เอาให้ยิ่งเร็วยิ่งดี แต่ตอนที่รับคนกลับมาอย่าลืมว่าทำสัญลักษณ์ลงบนตำแหน่งตอนไปรับของเขาให้ดีด้วย รอวันที่10 สิงหาค่อยส่งตัวคุณชายซูกลับไปที่เดิม”
“ได้ครับ” เฉินจื๋อข่ายพูดขึ้นโดยไม่ต้องคิด : “ผมจะจัดลูกน้องในพื้นที่ขึ้นเฮลิคอปเตอร์ไปรับคุณชายซู เรามีเครื่องบินอยู่หนึ่งลำที่สนามบินฉางอาน รอให้คุณชายซูมาถึงแล้วเครื่องบินก็สามารถออกบินได้เลย และพาคุณชายซูกลับมาครับ”
“โอเค” เย่เฉินกำชับ : “คุณรีบไปจัดการที”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...