เมื่อความปรารถนาทางวัตถุลดลง ความเป็นมนุษย์ของเขาก็ค่อย ๆ กลับมา เขาเริ่มคิดถึงคนรักของตัวเอง เริ่มเห็นใจกับคนน่าสงสารระหว่างทาง เมื่อเห็นพื้นที่ยากจน เขาก็จดจำไว้ในใจอย่างเงียบ ๆ คาดหวังว่าในอนาคตหากมีความสามารถพอ จะทำอะไรให้พวกเขาได้บ้าง
ระหว่างการเดินทางในหัวใจของซูจือเฟย เขาไม่เพียงแต่เอาชนะความยากลำบากและอันตรายในการเดินทาง ที่สำคัญกว่านั้นคือ เขาได้รับการชำระให้บริสุทธิ์และระเหิด ในระดับจิตวิญญาณของตัวเอง
ในตอนที่ซูจือเฟยคำนับต่ออยู่นั้น บนท้องฟ้าก็มีเสียงร้องของเฮลิคอปเตอร์ เฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งบินมาตรงหน้าเขาอย่างรวดเร็วจากไกลมาจนใกล้ จากนั้นค่อย ๆ ลดลงตรงด้านหน้าเขา
หลังจากซูจือเฟยคลานคำนับ ก็ยืนขึ้นมาจากพื้น มองเฮลิคอปเตอร์ลำนั้น ไม่รู้ว่าทำไมเฮลิคอปเตอร์ลำนี้ถึงมาขวางทางไปของตัวเอง
ตอนนี้เอง ประตูของเฮลิคอปเตอร์เปิดออก ชายวัยกลางคนคนหนึ่งกระโดดลงมาจากเครื่องบิน ก้าวไปตรงหน้าซูจือเฟย พูดว่า:“คุณชายซู คุณชายของผมเชิญคุณกลับไปครับ”
“คุณชายคุณ?!”
ซูจือเฟยถามอย่างตกใจ:“ขอโทษนะคุณชายของคุณคือใคร?”
ชายวัยกลางคนคนนั้นพูดด้วยความเคารพว่า:“คุณชายของผมก็คือเย่เฉินแห่งจินหลิง!”
“เย่เฉิน?!”ตอนที่ซูจือเฟยรู้ว่า ชายวัยกลางคนตรงหน้าเป็นคนที่เย่เฉินส่งมาเชิญตัวเองกลับไป ในใจก็ตกใจสุด ๆ !
เขามองคนนั้น ถามอย่างประหลาดใจว่า:“คุณหมายถึงว่าคุณเย่เชิญผมกลับไป?”
“ใช่”ชายวัยกลางคนพยักหน้า และพูดอย่างจริงจังว่า:“เครื่องบินกำลังรอที่จะบินขึ้นที่สนามบินแล้วความหมายของคุณเย่คือ จะส่งคุณกลับไปที่จินหลิงโดยเร็วที่สุด”
ชายวัยกลางคนพูดว่า:“คุณชายซูไม่ต้องห่วง ผมบันทึกพิกัด GPS ไว้แล้ว ถึงตอนนั้นผมจะรับผิดชอบพาคุณมาส่งที่นี่เอง”
ซูจือเฟยจึงหมดห่วง กำลังจะขึ้นเครื่องบิน ก็เห็นว่าตัวเองสกปรก จึงพูดอย่างเขินอายเล็กน้อย:“ผมอาจจะทำภายในเฮลิคอปเตอร์ของพวกคุณสกปรก……”
ชายวัยกลางคนพูดด้วยรอยยิ้ม:“ไม่เป็นไร คุณไม่ต้องห่วง พวกเรารีบออกเดินทางดีกว่า!”
“ก็ได้”ซูจือเฟยจึงพยักหน้า แล้วก้าวขึ้นเฮลิคอปเตอร์
ตอนที่เฮลิคอปเตอร์บินขึ้น ซูจือเฟยก็เอาแต่มองตรงที่ตัวเองเพิ่งขึ้นเฮลิคอปเตอร์เมื่อกี๊ เขาอยากจดจำภูมิประเทศของที่นี่ พอกลับมาจะได้มั่นใจว่าไม่ได้มาผิด

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...