ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5284
อีกอย่าง อิโตะ นานาโกะทุ่มเทให้เย่เฉินมาโดยตลอด และเย่เฉินก็รวมทรัพยากรการขนส่งของตระกูลซู ก่อตั้งบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด อิโตะ นานาโกะไม่เพียงแต่นำทรัพยากรการขนส่งทั้งหมดของตระกูลอิโตะออกมา แต่ยังถือหุ้นของบริษัทนี้แทนเย่เฉินอย่างไม่ลังเล เย่เฉินก็หวังว่าจะพบโอกาสที่เหมาะสม ตอบแทนตระกูลอิโตะในเรื่องธุรกิจ
เดิมทีอิโตะ นานาโกะกังวลว่า ตัวเองมาจินหลิง จะทำให้เกิดความไม่สะดวกกับเย่เฉินหรือไม่ แต่ไม่คิดว่า เย่เฉินไม่เพียงแต่หวังว่าเธอจะอยู่ในจินหลิงระยะยาว แต่ยังหวังว่าตัวเองจะย้ายศูนย์ธุรกิจมา ทำให้ในใจเธอนั้นมีความสุขอย่างมากในทันที แผนการที่จะย้ายศูนย์ของธุรกิจมาที่จินหลิง ในที่สุดก็สามารถมีกำหนดการอย่างเป็นทางการได้
ดังนั้น เธอจึงไม่อาจซ่อนความยินดีไว้ในใจได้ พูดไปว่า：“ถ้าเย่เฉินซังยินดีต้อนรับ ครั้งนี้ฉันกลับไปจะเตรียมตัวอย่างดี”
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม：“ผมต้อนรับอยู่แล้ว”
อิโตะ นานาโกะยิ้มหวาน พยักหน้าพูดว่า：“งั้นฉันก็จะวางแผนอย่างดีกับโอโต้ซัง ก็แค่อุตสาหกรรมและทีมขนาดใหญ่ อยากย้ายไปจินหลิงทีละขั้นตอน เกรงว่าจะใช้เวลาอย่างน้อยปีถึงสองปีถึงจะสำเร็จ ภารกิจแรกคือ เลือกสถานที่ในจินหลิง”
เย่เฉินพูดอย่างเฉยเมย：“ง่ายมาก ตี้เหากรุ๊ปมีทรัพย์สินมากมายใสนจินหลิง เมื่อก่อนทำงานประมูลยาอายุวัฒนะ ผมก็ให้ซ่งซื่อกรุ๊ปออกหน้า พัฒนาอสังหาริมทรัพย์ไม่น้อย ถึงตอนนั้นตระกูลอิโตะสามารถเลือกจากคุณสมบัติเหล่านี้ได้เลย ถ้าไม่ชอบ สามารถใช้มันชั่วคราวได้ ในขณะเดียวกันก็ร่วมมือกับเจ้าหน้าที่ของจินหลิง ซื้อที่ดินและค่อย ๆ สร้าง”
อิโตะ นานาโกะรู้ว่าเย่เฉินทำเงินได้จำนวนมากจากงานประมูลยาอายุวัฒนะ และเงินส่วนมากใช้เพื่อการลงทุนและพัฒนาในจินหลิง ดังนั้นเธอจึงถามโดยไม่รู้ตัวว่า：“เย่เฉินซัง ปีหน้ายังจัดงานประมูลยาอายุวัฒนะไหม？ถ้ายาอายุวัฒนะยังจัดต่อไป จินหลิงจะดึงดูดนักลงทุนต่างชาติจำนวนมากเข้ามาตั้งถิ่นฐาน และอาจมีการสร้างศูนย์การเงินแห่งใหม่ ผ่านยาอายุวัฒนะก็ได้！”
ดังนั้น สิ่งที่เย่เฉินตั้งใจในใจก็คือ ปล่อยงานประมูลไปก่อน รอตัวเองจัดการองค์กรพั่วชิง หรือองค์กรพั่วชิงไม่ใช่ศัตรูอาฆาตต่อตัวเองอีกต่อไป ค่อยเริ่มงานประมูลใหม่อีกครั้ง
ถึงแม้อิโตะ นานาโกะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับองค์กรพั่วชิง แต่เธอก็ฟังความระมัดระวังของเย่เฉินออก ดังนั้นเธอจึงพูดโดยไม่ต้องคิดเลยว่า：“ในเมื่อยังมีอันตราย งั้นยังไม่ต้องจัดก็ดี”
พูดไป อิโตะ นานาโกะก็นึกอะไรขึ้นได้ พูดว่า：“แต่ว่า ในเมื่อเย่เฉินซังกังวลเกี่ยวกับการเปิดโปง แต่ฉันกลับมีวิธี ไม่รู้ว่าจะได้ ……”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...