เย่เฉินถามอย่างอยากรู้อยากเห็นว่า:“วิธีอะไร?ไหนพูดมาสิ”
อิโตะ นานาโกะพูดว่า:“ฉันว่าเราสามารถเปลี่ยนวิธีการเล่นสำหรับงานประมูลยาอายุวัฒนะใหม่ได้ เช่น จะไม่เผยแพร่สู่โลกภายนอกชั่วคราว และไม่ใช้การลงทะเบียนแบบเปิดเผย และก่อนการเปิดงานเดือนสองเดือน ผู้จัดงานจะออกโรงเอง จะส่งบัตรเชิญเป็นการส่วนตัวให้คนที่เคยร่วมงานประมูลยาอายุวัฒนะปีนี้ เชิญคนเหล่านี้มางานประมูลปีใหม่นี้ คนเหล่านี้ได้เห็นความมหัศจรรย์ของอายุวัฒนะเมื่อปีที่แล้วไปแล้ว ดังนั้นยาอายุวัฒนะไม่ใช่ความลับอะไรแก่พวกเขาแล้ว ดังนั้นครั้งนี้เชิญพวกเขามาอีก ก็ไม่มีการเปิดโปงแล้ว”
เย่เฉินครุ่นคิดอยู่สักพัก จากนั้นยิ้มไปพูดไปว่า:“นานาโกะ วิธีของคุณดีมาก!แม้ว่าคนเหล่านี้จะเคยเข้าร่วมงานประมูลยาอายุวัฒนะ แต่ส่วนใหญ่กลับมือเปล่า พวกเขาจะต้องตั้งหน้าตั้งตารอคอยงานประมูลครั้งหน้าแน่ ถึงตอนนั้น ให้พวกเขามาร่วมอีก พวกเขาไม่ปฏิเสธแน่”
อิโตะ นานาโกะพยักหน้า พูดว่า:“และก็ คนเหล่านี้รู้วิธีที่จะรวยอย่างเงียบ ๆ รู้ว่ายิ่งการแข่งขันสูง ความหวังของตัวเองก็จะยิ่งน้อยลง ดังนั้นพวกเขาจะไม่ปล่อยข่าวยาอายุวัฒนะไปทั่วอย่างแน่นอน งานประมูลจะต้องเป็นไปอย่างราบรื่นแน่”
พูดไป อิโตะ นานาโกะก็พูดอีกว่า:“ในเมื่อใช้ระบบเชิญแล้ว ถ้าเย่เฉินซังมีลูกค้ารายใหญ่ที่ต้องการเชิญ ก็แค่ตรวจสอบประวัติเขาเงียบ ๆ เพื่อยืนยันว่าเขาไม่มีอะไรร้ายแรงกับคุณ ก็สามารถส่งจดหมายเชิญให้เขาเพื่อให้เขามาร่วมงานได้แล้ว แบบนี้ก็จะได้หลีกเลี่ยงการรั่วไหลของข่าวออกไปด้วย”
“เป็นความคิดที่ดี”เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะชม และในใจก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงอานโฉงชิวน้าของตัวเอง
ถ้าเอาตามวิธีของอิโตะ นานาโกะ แม้ว่าตัวเองจะรู้ว่าน้าใหญ่ใช้สถานะปลอม แต่ปีหน้าเปิดงานประมูลยาอายุวัฒนะครั้งที่สอง ตัวเองจะทำไปตามกฎ และต้องส่งจดหมายเชิญถึงอาใหญ่ ถึงเวลานั้นไม่รู้ว่าอาใหญ่จะยังปรากฏตัวที่งานประมูลยาอายุวัฒนะ
ซูจือหยูและซูรั่วหลีสองคนพี่น้อง แอบฟังอยู่ด้านข้าง ในใจของซูจือหยูตอนนี้รู้สึกหึงหวง เธอมองออกว่า เย่เฉินมีความลำเอียงให้นานาโกะ แต่ไม่คิดว่า นานาโกะจะคิดแผนการเพื่อเย่เฉิน เห็นทั้งสองดูเข้ากันได้ดี ในใจเธอก็อิจฉาเป็นอย่างมาก
แม้ว่าในใจของซูรั่วหลีที่อยู่ด้านข้างจะอิจฉาเล็กน้อย แต่สภาพจิตใจโดยรวมของเธอดีกว่าซูจือหยูมาก ในใจของซูจือหยู เย่เฉินไม่ได้เป็นเพียงผู้มีพระคุณ แต่ยังเป็นคนรักด้วย แต่ในใจของซูรั่วหลี นอกจากเย่เฉินจะเป็นผู้มีพระคุณแล้ว เป็นคนที่รักแล้ว ก็ยังเป็นเจ้านายของตัวเองด้วย
ที่เรียกว่า“เจ้านาย”เหตุผลหลักนั้นคือ ซูรั่วหลีตัดสินใจจงรักภักดีต่อเย่เฉินทั้งชีวิตแล้ว ดังนั้นเย่เฉินสำหรับเธอแล้ว ก็เหมือนกับจักรพรรดิโบราณ ที่เป็นเป้าหมายของความจงรักภักดีของตัวเอง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...