ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5286
และเนื่องจากความเข้าใจระดับนี้ เธอจึงไม่คาดหวังว่าจะมีการพัฒนาใด ๆ ระหว่างตัวเองกับเย่เฉิน
ดังคำกล่าวที่ว่า หากไม่มีความหวัง ก็ย่อมไม่มีผิดหวัง
และจากตรงนี้ เธอจึงใจกว้างกว่าซูจือหยูมาก
ตอนกลางวัน
อิโตะ นานาโกะวางเรื่องจัดดอกไม้ลง ถือโอกาสที่ทุกคนจะพักเที่ยง พูดกับเย่เฉินว่า：“เย่เฉินซัง โอโต้ซังรอต้อนรับคุณอยู่ที่ Tomson Riviera แล้ว พวกเราจะออกเดินทางตอนนี้เลยไหมคะ？”
“โอเค”เย่เฉินตกลงอย่างง่ายดาย และพูดว่า：“นั่งรถของผมละกัน”
“ค่ะ！”อิโตะ นานาโกะพยักหน้า สั่งให้สาวใช้ที่ตัวเองพามาไปพักผ่อนในโรงแรมก่อน ส่วนตัวเองถอดผ้ากันเปื้อนที่สวมตอนจัดดอกไม้ออก และเตรียมตัวไปบ้านใหม่กับเย่เฉินเพื่อไปพบกับนางาฮิโกะ อิโตะผู้เป็นพ่อ
ตอนนี้เอง เฉินจื๋อข่ายเดินมาพูดกับเย่เฉินว่า：“คุณชายครับ คุณชายซูน่าจะลงจอดที่จินหลิงอีกสี่สิบนาทีข้างหน้านี้”
ซูจือหยูที่ไม่ค่อยได้พูดได้ยินแบบนี้ จึงรีบถามว่า：“ผู้จัดการทั่วไปเฉิน พี่ชายฉันจะมาถึงแล้ว？”
“ใช่ครับ”เฉินจื๋อข่ายพยักหน้าพูดว่า：“ลงเครื่องอีกสี่สิบนาทีครับ”
ซูจือหยูมองไปที่เย่เฉิน ถามอย่างคาดหวังว่า：“คุณเย่ ฉันไปรับเขาที่สนามบินได้ไหมคะ？”
“ได้อยู่แล้ว”เย่เฉินตกลงอย่างรวดเร็ว แล้วพูดว่า：“ตอนนี้คุณไปสนามบินเถอะ รับเขาแล้วไปเจอน้าตู้ก่อน หลังเที่ยงไป ผมจะไปเยี่ยมที่บ้านน้าตู้”
ซูจือหยูได้ยินว่าเย่เฉินจะไปเยี่ยมที่บ้าน ในใจก็มีแต่ความสุขล้นออกมา พยักหน้าอย่างขอบคุณและพูดว่า：“ค่ะคุณเย่ งั้นฉันไปรับพี่ชายฉันก่อน แล้วรอคุณที่บ้านแม่ฉันนะคะ”
“โอเค”เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย พูดกับเฉินจื๋อข่ายว่า：“เหล่าเฉินคุณไปจัดการมาหน่อย คุณชายซูลงจากเครื่องแล้ว พาเขาไปเจอคุณหนูซู”
แม้ว่าซูจือหยูจะอายุไม่มาก แต่เธอก็รู้ความจริงที่ว่า บ้านเมืองเปลี่ยนแปลงง่าย แต่ธรรมชาติเปลี่ยนแปลงยาก เธอเข้าใจดี ในการเลือกของพี่ชายในสถานการณ์แบบนั้น
และครั้งนี้พี่ชายเดินคุกเข่าเป็นพันไมล์ ไม่ต้องดูก็รู้ว่าเขาต้องที่พบกับความทุกข์ทรมานมาก ดังนั้นเธอที่เป็นน้องสาวจึงสงสารอยู่แล้ว
วันนี้เย่เฉินอนุโลมให้พี่กลับมา ซูจือหยูก็แทบรอไม่ไหวที่จะเจอเขาเร็ว ๆ
เมื่อซูจือหยูขับรถมาถึงสนามบิน เครื่องบินที่ซูจือเฟยนั่งมาก็ลงจอดแล้ว
แม้จะบอกว่าเสื้อผ้าบนตัวของซูจือเฟยจะมอมแมม เสียทรง แต่เพราะรับเขาในวันนี้เป็นเรื่องที่กะทันหัน คนตระกูลเย่ก็ไม่ได้เตรียมเสื้อผ้าดี ๆ ให้เขา ดังนั้นจึงได้แต่แบบนี้ รับเขากลับมาก่อนค่อยว่ากันอีกที
เนื่องจากมีการประสานงานจากเฉินจื๋อข่าย คนงานของตระกูลเย่จึงส่งซูจือเฟยที่สนามบิน และเจอกับซูจือหยู
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...