ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5286

สรุปบท บทที่ 5286 ธุรกิจของนานาโกะ 3: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอน บทที่ 5286 ธุรกิจของนานาโกะ 3 จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 5286 ธุรกิจของนานาโกะ 3 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่เขียนโดย เมฆทอง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

และเนื่องจากความเข้าใจระดับนี้ เธอจึงไม่คาดหวังว่าจะมีการพัฒนาใด ๆ ระหว่างตัวเองกับเย่เฉิน

ดังคำกล่าวที่ว่า หากไม่มีความหวัง ก็ย่อมไม่มีผิดหวัง

และจากตรงนี้ เธอจึงใจกว้างกว่าซูจือหยูมาก

ตอนกลางวัน

อิโตะ นานาโกะวางเรื่องจัดดอกไม้ลง ถือโอกาสที่ทุกคนจะพักเที่ยง พูดกับเย่เฉินว่า:“เย่เฉินซัง โอโต้ซังรอต้อนรับคุณอยู่ที่ Tomson Riviera แล้ว พวกเราจะออกเดินทางตอนนี้เลยไหมคะ?”

“โอเค”เย่เฉินตกลงอย่างง่ายดาย และพูดว่า:“นั่งรถของผมละกัน”

“ค่ะ!”อิโตะ นานาโกะพยักหน้า สั่งให้สาวใช้ที่ตัวเองพามาไปพักผ่อนในโรงแรมก่อน ส่วนตัวเองถอดผ้ากันเปื้อนที่สวมตอนจัดดอกไม้ออก และเตรียมตัวไปบ้านใหม่กับเย่เฉินเพื่อไปพบกับนางาฮิโกะ อิโตะผู้เป็นพ่อ

ตอนนี้เอง เฉินจื๋อข่ายเดินมาพูดกับเย่เฉินว่า:“คุณชายครับ คุณชายซูน่าจะลงจอดที่จินหลิงอีกสี่สิบนาทีข้างหน้านี้”

ซูจือหยูที่ไม่ค่อยได้พูดได้ยินแบบนี้ จึงรีบถามว่า:“ผู้จัดการทั่วไปเฉิน พี่ชายฉันจะมาถึงแล้ว?”

“ใช่ครับ”เฉินจื๋อข่ายพยักหน้าพูดว่า:“ลงเครื่องอีกสี่สิบนาทีครับ”

ซูจือหยูมองไปที่เย่เฉิน ถามอย่างคาดหวังว่า:“คุณเย่ ฉันไปรับเขาที่สนามบินได้ไหมคะ?”

“ได้อยู่แล้ว”เย่เฉินตกลงอย่างรวดเร็ว แล้วพูดว่า:“ตอนนี้คุณไปสนามบินเถอะ รับเขาแล้วไปเจอน้าตู้ก่อน หลังเที่ยงไป ผมจะไปเยี่ยมที่บ้านน้าตู้”

ซูจือหยูได้ยินว่าเย่เฉินจะไปเยี่ยมที่บ้าน ในใจก็มีแต่ความสุขล้นออกมา พยักหน้าอย่างขอบคุณและพูดว่า:“ค่ะคุณเย่ งั้นฉันไปรับพี่ชายฉันก่อน แล้วรอคุณที่บ้านแม่ฉันนะคะ”

“โอเค”เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย พูดกับเฉินจื๋อข่ายว่า:“เหล่าเฉินคุณไปจัดการมาหน่อย คุณชายซูลงจากเครื่องแล้ว พาเขาไปเจอคุณหนูซู”

แม้ว่าซูจือหยูจะอายุไม่มาก แต่เธอก็รู้ความจริงที่ว่า บ้านเมืองเปลี่ยนแปลงง่าย แต่ธรรมชาติเปลี่ยนแปลงยาก เธอเข้าใจดี ในการเลือกของพี่ชายในสถานการณ์แบบนั้น

และครั้งนี้พี่ชายเดินคุกเข่าเป็นพันไมล์ ไม่ต้องดูก็รู้ว่าเขาต้องที่พบกับความทุกข์ทรมานมาก ดังนั้นเธอที่เป็นน้องสาวจึงสงสารอยู่แล้ว

วันนี้เย่เฉินอนุโลมให้พี่กลับมา ซูจือหยูก็แทบรอไม่ไหวที่จะเจอเขาเร็ว ๆ

เมื่อซูจือหยูขับรถมาถึงสนามบิน เครื่องบินที่ซูจือเฟยนั่งมาก็ลงจอดแล้ว

แม้จะบอกว่าเสื้อผ้าบนตัวของซูจือเฟยจะมอมแมม เสียทรง แต่เพราะรับเขาในวันนี้เป็นเรื่องที่กะทันหัน คนตระกูลเย่ก็ไม่ได้เตรียมเสื้อผ้าดี ๆ ให้เขา ดังนั้นจึงได้แต่แบบนี้ รับเขากลับมาก่อนค่อยว่ากันอีกที

เนื่องจากมีการประสานงานจากเฉินจื๋อข่าย คนงานของตระกูลเย่จึงส่งซูจือเฟยที่สนามบิน และเจอกับซูจือหยู

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน