ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5287
ซูจือหยูในเวลานี้จอดรถอยู่ข้างถนน นั่งรอในรถอย่างกระวนกระวาย เมื่อเธอเห็นพนักงานสองสามคน เดินออกจากสนามบินพร้อมกับผู้ชายที่เหมือนขอทาน เธอก็จำได้ทันทีว่าเป็นพี่ชายของตัวเอง
เธอไม่สนที่จะเสียใจกับภาพลักษณ์อันน่าอนาถของพี่ชาย รีบเปิดประตูรถออกไปพบเขา ตะโกนอย่างสะอึกสะอื้น：“พี่！”
ซูจือเฟยมองไปตามเสียง เห็นเป็นซูจือหยู น้ำตาก็ไหลออกมาทันที
เวลานี้ ซูจือหยูรีบวิ่งไปข้างหน้าตรงเขา โดยไม่สนใจความสกปรกบนตัวเขา กอดเขา และพูดไปร้องไปว่า：“พี่！พี่กลับมาเสียที……”
ซูจือเฟยก็ร้องไห้ออกมาอย่างทนไม่ไหว พูดอย่างตื่นตระหนกและด้อยค่า：“จือหยู ตัวพี่สกปรกมาก……”
“ไม่เป็นไร……”ซูจือหยูส่ายหน้า แล้วร้องไห้ไปพูดไปว่า：“พี่ ครึ่งปีมานี้พี่ลำบากมากเลย……”
ซูจือเฟยถอนหายใจ พูดอย่างเคร่งขรึมว่า：“พี่ไม่ได้ลำบากอะไรมาก แต่ทุกครั้งที่คิดถึงเธอและแม่ ในใจก็จะรู้สึกผิดมาก และยกโทษให้ตัวเองไม่ได้……”
ซูจือหยูรีบปลอบไปว่า：“เรื่องพวกนั้นผ่านไปแล้ว พี่อย่าพูดถึงมันอีก ฉันกับแม่เข้าใจพี่ดี แม่ไม่ได้โกรธพี่ และฉันก็ไม่โกรธพี่ด้วย”
พูดไป เธอก็รีบเช็ดน้ำตา และพูดว่า：“พี่ รอพี่อยู่ที่บ้านน่ะ เรารีบกลับไปดีกว่า！”
ซูจือเฟยพูดด้วยความเขินอาย：“จือหยู……สภาพพี่ตอนนี้ถ้าแม่เห็นคงไม่ดีมั้ง……ไม่งั้นพี่จะหาที่อาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีไหม……”
“ไม่ต้อง”ซูจือหยูส่ายหน้าพูดว่า：“แม่เตรียมเสื้อผ้าเอาไว้เปลี่ยนครบชุด ให้พี่ไว้แล้ว แถมยังเตรียมมีดโกนให้พี่ด้วย พี่รีบตามฉันกลับมาดีกว่า ……”
ซูจือหยูเปิดประตูรถ ผลักเขาเข้าไป แล้วพูดอย่างจริงจังว่า：“พี่ พวกเราเป็นพี่น้องกันแท้ ๆ รถอะไรก็สู้พี่ไม่ได้หรอก”
พูดจบ เธอก็กลับไปที่ที่นั่งคนขับอย่างรวดเร็ว และขับรถออกจากสนามบิน
ระหว่างทาง ซูจือหยูมองไปที่เขา：“พี่ ทางนั้นพี่เป็นไงบ้าง？เหนื่อยไหม？”
“ไม่เหนื่อย”ซูจือเฟยส่ายหน้า พูดอย่างจริงจัง：“ตอนแรกก็รู้สึกเหนื่อยมาก แทบจะเหนื่อยตายทุกวัน แต่ต่อมาก็ชินกับมันได้อย่างรวดเร็ว พูดตามตรง มาหยุดกะทันหัน ตัวพี่เองก็ไม่ชิน การเดินทางบนเครื่องบินเมื่อกี้ค่อนข้างทรมาน”
ซูจือหยูอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจเล็กน้อย ไม่คิดว่าพี่ชายที่เอาแต่ใจมาตลอด จะปรับตัวเข้ากับการแสวงบุญที่ลำบากได้
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...