ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5288
ซูจือเฟยพูดต่อไปว่า：“เมื่อก่อนพี่ทำอะไรยืนหยัดไม่ได้ บางครั้งรู้สึกว่าสูบบุหรี่ทำให้การหายใจอึดอัดมาก อยากเลิกบุหรี่แต่ยืนหยัดได้แค่ตอนเช้า บางครั้งสมองอยากไปออกกำลังกาย แต่ทำได้สองวันก็จิตใจร้อนรุ่มอยากจะถอย บางครั้งก็อยากจะสงบสติอารมณ์เรียนรู้บางสิ่งที่เป็นประโยชน์กับตัวเอง แต่ไม่มีอะไรที่ทนได้จริง ๆ เลยในหลายปีนี้ ……”
พูดถึงเรื่องนี้ ซูจือเฟยก็ถอนใจ พูดด้วยอารมณ์ว่า：“ครั้งนี้แสวงบุญทำให้พี่เข้าใจเหตุผลหนึ่ง ที่จริงอยากยืนหยัดต่อไปนั้นไม่ยากอะไร ที่ยากคือสองสามวันแรกที่เริ่ม แค่สองสามวันแรกที่เริ่มนั้นเรายืนหยัดต่อไป ต่อมาก็ไม่ยากแล้ว การคุกเข่าเดินทุกวัน ฟังดูอาจไม่เป็นที่ยอมรับนัก แต่หลังจากสองสามวันแรกพี่ก็ค่อย ๆ ชิน และก็เลิกบุหรี่ได้ด้วย ยืนหยัดโดยไม่ได้ว่อกแว่กทุกวัน สภาพร่างกาย สภาพจิตใจทั้งหมดก็ดีขึ้นมาก รู้สึกว่าชีวิตตัวเองเป็นธรรมชาติสุด ๆ และละเอียดลึกซึ้งอย่างไม่เคยมีมาก่อน ดังนั้นพี่จึงรู้สึกขอบคุณคุณเย่มากเสมอ ถึงพูดไปจะฟังดูปลอม แต่ก็พูดจากใจจริง เขาเปลี่ยนจิตวิญญาณของพี่ไปแล้ว”
ซูจือหยูตกตะลึง
เธอไม่เคยนึกฝันมาก่อนเลยว่า พี่ชายจอมขี้เกียจไม่เอาไหนของตัวเองนี้ หลังจากถูกทรมานมาครึ่งปี จะกลับเนื้อกลับตัวได้
ชายหนุ่มผู้ไม่เป็นงาน เย่อหยิ่งจองหองจะหายไปอย่างรวดเร็ว ถูกแทนที่ด้วย ชายหนุ่มผู้ถ่อมตนและเด็ดเดี่ยว
ทำให้หัวใจของเธอที่ยังเศร้าเล็กน้อย จู่ ๆ ก็รู้สึกโล่งใจและมีความสุขขึ้นมา！
ย่านเมืองเก่าจินหลิง
บ้านที่เย่เฉินเคยอยู่กับพ่อแม่ตอนเด็ก ๆ ตอนนี้กลายเป็นบ้านใหม่แล้ว
เย่ฉางอิง ก็เป็นคนแบบนี้ แม้ว่าจะมีลูกไม้เด็ด แต่ก็จะใช้ทั้งความเมตตาและอำนาจอย่างแน่นอน เขาจะไม่ปล่อยให้ศัตรูไป และแน่นอนว่าไม่เอาศัตรูถึงตาย จะไว้ชีวิตสำหรับศัตรูแน่นอน
ลูกชายต้องไปวัดต้าจาวเป็นทางไกล และหลีกเลี่ยงไม่ได้กับอันตรายที่ต้องกินและนอนในที่โล่ง แต่เพราะความเข้าใจที่มีต่อเย่ฉางอิง ดังนั้นเธอจึงเชื่อมั่นว่า เย่เฉินจะต้องให้ลูกชายของตัวเองกลับมามีชีวิตอย่างแน่นอน
และเธอก็เดาไม่ผิดจริง ๆ แม้ว่าตอนนั้นเย่เฉินจะให้ซูจือเฟยไปแสวงบุญที่วัดต้าจาว อย่างโหดเหี้ยมอำมหิต ไม่ถนอมน้ำใจ แต่เขาก็ยังบอกให้คนตระกูลเย่ ปกป้องเขาอย่างลับ ๆ
และมีอีกสิ่งหนึ่งที่เธอเดาถูก นั่นคือตอนที่เธอได้ยินจากลูกสาวของเธอว่า อยากขอให้เย่เฉินยอมให้พี่ชายกลับมาร่วมงานแต่งของพ่อ เธอเชื่อทันทีว่า เย่เฉินจะไม่ปฏิเสธอย่างแน่นอน
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...