เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5296

พูดจบ ก็ชี้ไปยังปลาทูน่าครีบน้ำเงินบนจานอาหารค่ำอันสวยงาม พูดกับเย่เฉินว่า：“คุณเย่ ซาซิมิเหล่านี้เป็นเนื้อส่วนแก้มของทูน่าครีบน้ำเงิน ราคาประมูลของปลาตัวนี้คือสามล้านเหรียญดอลลาร์ ซึ่งเนื้อเล็กน้อยแค่สองชิ้นนี้ ก็ราคาหลายแสนแล้ว เมื่อคิดแล้ว ชิ้นหนึ่งก็หลายหมื่นดอลลาร์ขึ้นไป แม้ว่าจะเป็นร้านอาหารมิชลินที่ดีที่สุดก็ไม่น่าจะมี”

นางาฮิโกะ อิโตะไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ ในสังคมแห่งความหรูหราและเงินตราของประเทศญี่ปุ่น ราคาของสินค้าไฮเอนด์ชั้นสุดยอดจริง ๆ ราคาแพงจนทำให้คนรู้สึกเหลือเชื่อ

สถิติการประมูลสูงสุดสำหรับปลาทูน่าครีบน้ำเงิน ตัวหนึ่งเคยถูกซื้อด้วยราคาสูงถึงหลายล้านดอลลาร์ ปลาแบบนี้ เนื้อส่วนใหญ่จะไหลเข้าสู่ร้านอาหารระดับไฮเอนด์ เหมือนว่าร้านระดับไฮเอนด์พอก็จะกินวัตถุดิบชั้นยอดได้ แค่คุณจ่ายหลายร้อยดอลลาร์ขึ้นไป ก็สามารถกินมันในร้านอาหารได้

แต่สถานการณ์จริงคือ เนื้อสองเหงือกของทูน่าแบบนี้ เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเข้าครัวหลังร้านใด ๆ ได้ เพราะถูกตัดขาดโดยนักชิมชั้นนำอย่างตระกูลอิโตะไปนานแล้ว

คนส่วนใหญ่ไม่อาจเข้าใจว่า ทำไมคนรวยระดับต้น ๆ เหล่านั้นถึงฟุ่มเฟือยจนขนาดนี้ ไม่สำคัญว่าส่วนผสมของอาหารมื้อหนึ่งจะมีราคาเป็นหมื่นหรือเป็นแสน ไวน์ขวดละหลายหมื่น ในสายตาของพวกเขามูลค่าเพียงอย่างเดียวคือเสียงเปิด

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน