ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5299

เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย ในใจอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ：“น้าตู้ระวังอย่างดีจริง ๆ และก็เข้าใจพ่อเป็นอย่างดีจริง ๆ มุมมองหลายด้าน ก็คล้ายพ่อผมมาก ……”

หลังจากถอนหายใจ เย่เฉินก็จงใจเปลี่ยนเรื่อง มองไปที่ซูจือเฟย แล้วถามว่า：“คุณชายซู ครึ่งปีมานี้ คงจะลำบากน่าดูใช่ไหม？”

ซูจือเฟยยืนขึ้นโดยไม่รู้ตัว พูดด้วยความเคารพว่า：“ตอบคุณเย่ ไม่ลำบากเลยครับ……ยังต้องขอบคุณสำหรับคำแนะนำของคุณด้วย ถ้าไม่ใช่คุณ ผมก็อาจจะยังเป็นเพลย์บอยโง่เง่าอยู่เหมือนเดิมก็เป็นได้……”

เย่เฉินถามเขาว่า：“ผมให้คุณคลานไปแสวงบุญ คุณไม่เกลียดผมเลยเหรอ？”

ซูจือเฟยพูดตามความจริง：“ตอบคุณเย่ เดือนแรกเลย ผมเกลียดคุณเข้ากระดูก กระทั่งยังนึกในใจว่า ถ้าวันหนึ่งแข็งแกร่งกว่าคุณได้ จะเอาคืนคุณเป็นสิบเท่า ร้อยเท่าแต่……หลังจากนั้นหนึ่งเดือน ก็ค่อย ๆ เข้าใจความตั้งใจดีของคุณ ……”

เย่เฉินถามด้วยความสงสัย：“ความตั้งใจดีของผม？ในสายตาของหลาย ๆ คน ผมเป็นคนที่เต็มไปด้วยความชั่วร้าย มักคิดวิธีลงโทษคนอื่นแปลก ๆ กลัวว่าพวกเขาแทบอยากฆ่าผมทั้งนั้น ทำไมคุณเป็นคนเดียวที่บอกว่าผมมีความตั้งใจดี？”

ซูจือเฟยพูดด้วยความจริงใจว่า：“ความจริงแล้วคุณมีวิธีลงโทษผมตั้งมากมาย แม้แลกด้วยชีวิต ก็ไม่มีใครทำอะไรคุณได้ ยิ่งไปกว่านั้นชีวิตของผมก็ถูกคุณช่วยไว้ที่ญี่ปุ่น แต่คุณยังให้ทางออกอื่นแก่ผม และยังให้โอกาสผมกลับตัวจากความผิดพลาดอีก……”

พูดไป ซูจือเฟยก็เม้มริมฝีปาก เงียบลงครู่หนึ่ง แล้วพูดอีกว่า：“นอกจากนี้ ผมยังรู้ว่า ที่จริงคุณแอบส่งคนมาปกป้องผมอยู่เสมอ ผมเจออันตรายถึงชีวิตหลายครั้งในช่วงครึ่งปีนี้ แต่สุดท้ายก็เป็นคุณที่อยู่เบื้องหลัง และช่วยผมจากอันตราย”

เย่เฉินเงียบ แต่ซูจือหยูที่อยู่ด้านข้างถามอย่างตกใจว่า：“พี่ พี่เจออันตรายถึงชีวิตอะไร？ทำไมไม่เห็นพี่บอกเลย？”

ซูจือเฟยพูดว่า：“จากนั้นพี่ก็ถูกเจ้าของเตาและแก๊งพวกเขาทั้งสามพาขึ้นรถออฟโรด ตอนนั้นพี่อยากร้องขอความช่วยเหลือ แต่เนื่องจากไข้สูง ไม่มีแรงแม้แต่จะลืมตา จึงขัดขืนไม่ได้เลย ……”

“หลังจากขึ้นรถมาแล้ว ก็คิดว่าชีวิตจบสิ้นแล้วแน่นอน แต่ไม่คิดว่า รถออฟโรดของเจ้าของเตาเผาที่ขับไปได้ไม่ไกลจะถูกรถอีกคันชนท้าย เขาพาแก๊งลงจากรถและมีปากเสียงกัน จากนั้นทั้งสี่ก็ถูกอีกฝ่ายยิงจนเสียชีวิต ……”

ซูจือหยูถามอย่างทนไม่ไหว：“แล้วไงต่อ？！”

ซูจือเฟยพูดเสียงแผ่วว่า：“สองคนนั้นที่ยิง โยนศพสี่คนนั้นลงคูน้ำข้างถนน แล้วยกพี่ออกจากรถออฟโรด แล้วส่งพี่กลับไปที่บ้านไร่หลังนั้น……”