ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5299
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย ในใจอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ：“น้าตู้ระวังอย่างดีจริง ๆ และก็เข้าใจพ่อเป็นอย่างดีจริง ๆ มุมมองหลายด้าน ก็คล้ายพ่อผมมาก ……”
หลังจากถอนหายใจ เย่เฉินก็จงใจเปลี่ยนเรื่อง มองไปที่ซูจือเฟย แล้วถามว่า：“คุณชายซู ครึ่งปีมานี้ คงจะลำบากน่าดูใช่ไหม？”
ซูจือเฟยยืนขึ้นโดยไม่รู้ตัว พูดด้วยความเคารพว่า：“ตอบคุณเย่ ไม่ลำบากเลยครับ……ยังต้องขอบคุณสำหรับคำแนะนำของคุณด้วย ถ้าไม่ใช่คุณ ผมก็อาจจะยังเป็นเพลย์บอยโง่เง่าอยู่เหมือนเดิมก็เป็นได้……”
เย่เฉินถามเขาว่า：“ผมให้คุณคลานไปแสวงบุญ คุณไม่เกลียดผมเลยเหรอ？”
ซูจือเฟยพูดตามความจริง：“ตอบคุณเย่ เดือนแรกเลย ผมเกลียดคุณเข้ากระดูก กระทั่งยังนึกในใจว่า ถ้าวันหนึ่งแข็งแกร่งกว่าคุณได้ จะเอาคืนคุณเป็นสิบเท่า ร้อยเท่าแต่……หลังจากนั้นหนึ่งเดือน ก็ค่อย ๆ เข้าใจความตั้งใจดีของคุณ ……”
เย่เฉินถามด้วยความสงสัย：“ความตั้งใจดีของผม？ในสายตาของหลาย ๆ คน ผมเป็นคนที่เต็มไปด้วยความชั่วร้าย มักคิดวิธีลงโทษคนอื่นแปลก ๆ กลัวว่าพวกเขาแทบอยากฆ่าผมทั้งนั้น ทำไมคุณเป็นคนเดียวที่บอกว่าผมมีความตั้งใจดี？”
ซูจือเฟยพูดด้วยความจริงใจว่า：“ความจริงแล้วคุณมีวิธีลงโทษผมตั้งมากมาย แม้แลกด้วยชีวิต ก็ไม่มีใครทำอะไรคุณได้ ยิ่งไปกว่านั้นชีวิตของผมก็ถูกคุณช่วยไว้ที่ญี่ปุ่น แต่คุณยังให้ทางออกอื่นแก่ผม และยังให้โอกาสผมกลับตัวจากความผิดพลาดอีก……”
พูดไป ซูจือเฟยก็เม้มริมฝีปาก เงียบลงครู่หนึ่ง แล้วพูดอีกว่า：“นอกจากนี้ ผมยังรู้ว่า ที่จริงคุณแอบส่งคนมาปกป้องผมอยู่เสมอ ผมเจออันตรายถึงชีวิตหลายครั้งในช่วงครึ่งปีนี้ แต่สุดท้ายก็เป็นคุณที่อยู่เบื้องหลัง และช่วยผมจากอันตราย”
เย่เฉินเงียบ แต่ซูจือหยูที่อยู่ด้านข้างถามอย่างตกใจว่า：“พี่ พี่เจออันตรายถึงชีวิตอะไร？ทำไมไม่เห็นพี่บอกเลย？”
ซูจือเฟยพูดว่า：“จากนั้นพี่ก็ถูกเจ้าของเตาและแก๊งพวกเขาทั้งสามพาขึ้นรถออฟโรด ตอนนั้นพี่อยากร้องขอความช่วยเหลือ แต่เนื่องจากไข้สูง ไม่มีแรงแม้แต่จะลืมตา จึงขัดขืนไม่ได้เลย ……”
“หลังจากขึ้นรถมาแล้ว ก็คิดว่าชีวิตจบสิ้นแล้วแน่นอน แต่ไม่คิดว่า รถออฟโรดของเจ้าของเตาเผาที่ขับไปได้ไม่ไกลจะถูกรถอีกคันชนท้าย เขาพาแก๊งลงจากรถและมีปากเสียงกัน จากนั้นทั้งสี่ก็ถูกอีกฝ่ายยิงจนเสียชีวิต ……”
ซูจือหยูถามอย่างทนไม่ไหว：“แล้วไงต่อ？！”
ซูจือเฟยพูดเสียงแผ่วว่า：“สองคนนั้นที่ยิง โยนศพสี่คนนั้นลงคูน้ำข้างถนน แล้วยกพี่ออกจากรถออฟโรด แล้วส่งพี่กลับไปที่บ้านไร่หลังนั้น……”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...