ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5300
“อ๋า？！”ซูจือหยูก็ยิ่งดูไม่เข้าใจ：“ทำไมต้องส่งพี่กลับไปอีกล่ะ？”
ซูจือเฟยพูดว่า：“พวกเขาคิดว่าผมหมดสติอยู่ตลอด และไม่รู้อะไรเลย ดังนั้นพวกเขาจึงคุยกันในรถว่า จะส่งผมกลับที่บ้านไร่ แล้วก็ใช้ปืนจี้สามีภรรยาคู่นั้นให้ดูแลผมอย่างดีจนกว่าจะหายดี พอผมไปแล้วแล้วค่อยจัดการสามีภรรยาคู่นั้น แต่พวกเขาไม่รู้ว่า ผมได้ยินบทสนทนาทั้งหมด”
พูดไป ซูจือเฟยก็มองไปที่เย่เฉิน พูดอย่างขอบคุณว่า：“คุณเย่ สองคนนั้นคุยกันในรถว่า จะรายงานเรื่องนี้ให้ผู้จัดการทั่วไปเฉินแห่งโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงหรือไม่ แต่ทั้งสองก็คิดอีกว่าเรื่องเล็ก ๆ แบบนี้ต่อไปผมอาจจะประสบเจออีก แค่รับประกันความปลอดภัยของผมได้ ก็ไม่จำเป็นต้องรายงาน ดังนั้นตอนนั้นผมจึงรู้ว่า คุณส่งคนมาคุ้มครองผมอยู่ตลอด……”
จากนั้น ซูจือเฟยก็คุกเข่าลงกับพื้นทันที โขกหัวคำนับด้วยความเคารพ พูดอย่างสำนึกบุญคุณว่า：“ขอบคุณคุณเย่ที่ช่วยผมหลายครั้ง ผมจะไม่มีวันลืม！”
เย่เฉินเอื้อมมือไปประคองเขา และพูดอย่างใจเย็นว่า：“สำหรับเรื่องนี้ คุณไม่จำเป็นต้องขอบคุณผม คุณคือลูกชายของน้าตู้ พี่ชายของคุณหนูซู และคุณไม่ได้ทำผิดชั่วร้าย ดังนั้นด้วยอารมณ์และเหตุผลแล้ว ผมคร่าชีวิตคุณไม่ได้ และเพราะแบบนี้ ผมถึงให้คุณไปแสวงบุญ ความตั้งใจเดิม คืออยากให้คุณไปฝึกฝนอย่างหนัก”
“แม้ผมจะไม่เคยคุกเข่าแสวงบุญ แต่ตั้งแต่แปดขวบ จนถึงยี่สิบเจ็ด ซึ่งเกือบจะยี่สิบปีมานี้ ผมก็ประสบกับความยากลำบากต่าง ๆ ความลำบากเหล่านี้สำหรับผมแล้ว เป็นการฝึกฝนอย่างหนักเช่นกัน”
“การฝึกฝนอย่างหนักสามารถเอาชนะคน ๆ หนึ่ง ขัดเกลาเจตจำนงของคน ๆ หนึ่ง และเปลี่ยนแปลงจิตวิญญาณของคน ๆ หนึ่งได้ ไม่ว่าคุณจะเคยอยู่ดีกินดี เย่อหยิ่งยโส หรือหิวโหย หรือดูถูกตัวเอง ก็สามารถเปลี่ยนแปลงโดยการกลับเนื้อกลับตัว จากการฝึกฝนอย่างหนักได้”
“หากคุณทำพวกนี้ได้ ก็จะเป็นผลดี ต่อตัวคุณ และครอบครัวของคุณ”
ซูจือเฟยก็รู้ว่า เย่เฉินให้คนปกป้องตัวเอง ไม่ใช่เพราะเมตตากับตัวเองนัก แต่เห็นแก่แม่และน้องสาว
แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ยังรู้สึกขอบคุณเย่เฉิน ขอบคุณเขาที่ปลุกตัวเองออกมาจากคนก่อน
ดังนั้น เขาจึงพูดกับเย่เฉินอย่างสำนึกผิดว่า：“คุณเย่ ไม่ว่าเป้าหมายของคุณคืออะไร ผมก็ยังขอบคุณสำหรับการคิดค้นใหม่ของคุณ！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...