ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5304
เมื่อเห็นว่าซูจือเฟยพูดคำเหล่านี้จากก้นบึ้งของหัวใจ ตู้ไห่ชิงก็พยักหน้าด้วยความโล่งใจแล้วพูดกับซูจือหยู: "จือหยูในฐานะหัวหน้าตระกูลซู แม้ว่าเย่เฉินจะอนุญาตให้พี่ชายของหนูกลับไปซูซื่อกรุ๊ปในอนาคต จะให้กลับไปหรือไม่มันก็มันขึ้นอยู่กับหนู เรื่องนี้หนูสามารถพิจารณาด้วยตัวเองอย่างเต็มที่ แม่จะไม่เข้าไปยุ่งแต่แม่ขอหนูเรื่องเดียว”
ซูจือหยูรีบพูดว่า: "แม่ว่ามาเลย!"
ตู้ไห่ชิงพูดอย่างจริงจัง: "ในธุรกิจของครอบครัวเป็นเรื่องปกที่จะให้คนในครอบครัวดำรงตำแหน่งสำคัญ แต่ลูกต้องมีความเที่ยงธรรมและเป็นกลาง อย่าดูแลเขาเป็นพิเศษเพียงเพราะเขาเป็นพี่ชายแท้ของลูก ถ้าทำได้ก็ให้ถ้าทำไม่ได้ก็ลงจากตำแหน่ง อย่าให้คนอื่นรู้สึกว่าเขาทำได้เพราะลูกบอกว่าได้ทั้งที่จริงเขาทำไม่ได้เลย”
ซูจือหยูพยักหน้าอย่างแรง: "แม่ไม่ต้องกังวล หนูจะจำไว้!"
...
บ่ายสามโมง
เที่ยวบินสู่เกาะฮ่องกางออกเดินทางจากสนามบินจินหลิง
หลิวม่านฉงซึ่งเต็มไปด้วยความคิดกำลังนั่งอยู่บนเครื่องบิน มองจินหลินจากหน้าต่างที่ห่างออกไปเรื่อยๆ และอดคิดถึงเรื่องราวต่างที่รู้จักเย่เฉินในเกาะฮ่องกาง
วันนี้บังเอิญเห็นเย่เฉินกับนานาโกะเดินเล่นด้วยกัน แม้ว่ามันทำให้เธอรู้สึกด้อยค่าเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ส่งผลต่อความรักอันลึกซึ้งที่เธอมีต่อเย่เฉินได้เลย
ตอนนี้เธอคิดแต่ว่าเวลาในอนาคตจะผ่านไปเร็วๆ เธอแทบรอวันที่มหาลัยจินหลิงจะเปิดเทอมไม่ไหวแล้ว เธอตัดสินใจแล้วว่าจะโทรหาเย่เฉินหลังเปิดเรียน บอกเขาว่าเธอมาทำธุระที่มหาวิทยาลัยจินหลิงแล้วนัดเจอเขา เจอเขาแล้วค่อยบอกเรื่องที่เธอมาทำงานที่มหาลัยจินหลิง
หลิวม่านฉงได้เตรียมใจไว้สำหรับเรื่องร้ายที่จะเกิดขึ้น แม้ว่าเย่เฉินจะไม่มีดีใจหรือกระทั่งขอให้เธอไปจากจินหลิงเธอก็ไม่สนใจ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอจะได้สัมผัสกับชีวิตในโลกนี้ เมื่อเจอคนที่ชอบเธออยากจะอยู่ใกล้เขา แม้ว่าใครจะเตือนก็ไม่ฟัง
แต่ถึงกระนั้นซูโสว่เต้าหนักแน่ว่าจะแต่งกับตู้ไห่ชิง สุดท้ายเขาก็ทำได้เพียงยอมรับในการแต่งงานของทั้งสอง
ยอมรับก็ยอมรับ แต่หลายปีมานี้เขายังมีปมในใจ
ตอนนี้ลูกชายของเขาได้ยุติการแต่งงานยี่สิบกว่าปีกับตู้ไห่ชิงแล้ว และแต่งงานกับเหอซิ่วที่รักเขาสุดหัวใจ ในสายตาของคุณท่านนี่คือจุดหมายที่ดีที่สุดของซูโสว่เต้าในตอนนี้
หลังจากอยู่ร่วมกับผู้หญิงที่ไม่รักเขามากว่ายี่สิบปี ต่อไปก็ถึงเวลาของคนที่รักเขาเสียที
แต่หากคิดให้ละดีเรื่องนี้ก็ไม่ได้สมบูรณ์แบบ ในความทรงจำของเขาเหออิงซิ่วเป็นคนพิการซึ่งมันเป็นเรื่องที่ไม่น่าพูดถึง คุณหญิงใหญ่ของตระกูลซูไม่มีแขนข้างหนึ่ง คิดแล้วก็ไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...