ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5308
การเปลี่ยนแปลงของซูเฟิงเฉิงเป็นสิ่งที่หลายคนคาดไม่ถึง
ในสายตาของตระกูลซูหลายคน เขาเหมือนหินส้วม มีเหม็นและหัวแข็งจนไม่มีใครกล้าท้าทายอำนาจของเขาในตระกูลซู และเขาก็ไม่เคยอ่อนข้อให้กับคนใดในตระกูลซู
แต่คราวนี้เขามีความตั้งใจจะเปลี่ยนแปลงความผิดพลาดในอดีตของเขา
หลังจากที่เขามาถึงโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงพร้อมกับซูโสว่เต้าและเหอยิงซิ่วเขาก็พบซูรั่วหลีทันที และขอโทษซูรั่วหลีอย่างจริงใจโดยขอร้องให้เธอยกโทษให้
เขาโค้งคำนับเล็กน้อยและพูดกับซูรั่วหลีว่า "รั่วหลี เมื่อก่อนสิ่งที่ปู่ทำกับหนูปู่ติดค้างหนูมากมาย และยังทรยศหนูหลายครั้งเพื่อประโยชน์ของตระกูลซู วันนี้คุณปู่ไม่กล้าขอให้หนูอภัย ปู่แค่หวังว่าหนูจะยอมรับคำขอโทษจากใจจริงของปู่..."
ซูรั่วหลีไม่คิดว่าซูเฟิงเฉิงจะขอโทษตัวเอง เมื่อนึกย้อนกลับไปถึงตัวเองที่เป็นลูกนอกสมรส เธอไม่เคยได้รับการยอมรับจากซูเฟิงเฉิง แม้เธอจะรู้ว่าเขาเป็นปู่ของเธอแต่เธอก็ไม่กล้าที่จะปฏิบัติต่อเขาเหมือนปู่ และยิ่งไม่กล้าหวังว่าเขาจะปฏิบัติต่อเธอเหมือนหลานสาว
และเมื่อเธอนึกถึงตอนนั้นที่เธอถูกตระกูลซูทอดทิ้งครั้งแล้วครั้งเล่า จนเกือบจะตายด้วยน้ำมือของกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นเธอก็รู้สึกโกรธมาก
เมื่อนึกย้อนกลับไปที่เธอเกือบตายหลายครั้ง น้ำตาของรั่วหลีก็ไหลลงมาอย่างควบคุมไม่ได้
แม้ว่าเธอจะร้องไห้เหมือนสายฝนแต่เธอก็ยังกับซูเฉิงเฟิงอย่างใจกว้าง: "ปู่ได้ชดใช้ในสิ่งที่ทำไปในตอนนั้นแล้ว ตอนนี้หนูไม่โทษปู่แล้ว"
เมื่อเห็นเธอร้องไห้ออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ซู่เฉิงเฟิงก็รู้สึกละอายใจ
แต่ยังดีที่ซูรั่วหลียังยินดีที่จะให้อภัยเขา ซึ่งความปรารถนาของเขาก็เป็นจริงแล้ว
วันนี้แหวนนี้เคลื่อนไหวอีกครั้งทำให้เย่เฉินรู้สึกสับสนเล็กน้อย
ตั้งแต่เขาได้แหวนวงนี้มาก็เหมือนนักดูดปราณทิพย์ ไม่ว่าเขาจะให้ปราณทิพย์กับมันเท่าไหร่มันก็ไม่ตอบสนองแม้แต่น้อย
แต่ว่าตั้งแต่ที่มันเคลื่อนไหวอย่างแปลกประหลาดที่มหาลัยจินหลิง วันนี้เป็นครั้งที่สองที่มันเคลื่อนไหวที่รถไฟฟ้าใต้ดินTomson Riviera
ในความรู้สึกของเย่เฉิน เขาคิดว่าสิ่งนี้มันไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน เพราะปราณทิพย์ที่เขาใส่เข้าไปในวงแหวนนี้เยอะมาก ถ้าเขาใช้ปราณทิพย์นั้นมากระตุ้นฟ้าร้อง เกรงว่าทั้งจินหลิงจะมีฟ้าฝนไม่หยุดไม่หย่อนสามถึงห้าวัน
แต่ทว่าพลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้เข้าไปในแหวนเล็กๆวงนี้และหายไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่ต้องพูดเรื่องอื่นแค่การรับพลังของแหวนวงนี้ก็ไม่ธรรมดา
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...